หน้าแรกกัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร สื่อธรรมะ กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร
กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร

 

 

 

 

 

 






ภาพ  ป๋องแป๋ง
ลงสี  ปูเป้

   ในอดีตสมัยเมื่อ
พระเจ้าพรหมทัต
ครองราชสมบัติ ณ
กรุงพาราณสี ทรง
โปรดให้มีการจัดงาน นักขัตฤกษ์เป็นประจำ
ทุกๆ ปี

นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ

  ฝีไม้ลายมือการตีกลองของพ่อลูกทั้งสองครึกครื้น เป็น
ที่ถูกใจของผู้ชม ทุกครั้งที่ิสิ้นเสียงกลอง ผู้ชมจะปรบมือ กราวใหญ่ พร้อมกับเงินเหรียญมากมายให้สองพ่อลูก

  ทั้งสองพ่อลูกได้แสดงการตีกลองไปตลอดคืน
จนกระทั่งดึกจึงเลิกการแสดง

นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ

 หนทางกลับบ้านของสองพ่อลูก เป็นหนทางเปลี่ยว ต้องเดินลัดป่าผ่านเข้าไปในดงโจร ไม่มีทางหลีกเลี่ยง

นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
ว่าแล้วลูกก็กระหน่ำตีกลองต่อไป แต่เนื่องจากยังเกรงใจ
พ่ออยู่บ้าง ในคราวแรกจึงตีกลองในจังหวะที่พ่อบอก
ในระยะไม่ไกลออกไปนัก มีพวกโจรรวมกลุ่มกันอยู่
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
  เมื่อกลุ่มโจรได้ยินเสียงกลองในครั้งแรก ก็คิดว่าเป็นพวกเจ้าหน้าที่ผ่านมา แต่พอผ่านไปสักครู่ ผู้เป็นลูกได้เปลี่ยนการตีกลองเป็นจังหวะสนุกสนานตามความชอบของตน
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
พวกโจรพากันวิ่งกรูเข้ามารุมทุบตีสองพ่อลูกเสียสะบักสะบอม
ฐานที่หลอกให้พวกตนหลงเข้าใจผิด
แล้วฉวยเอาถุงย่ามใส่เงินและทรัพย์สินติดตัวของ
ทั้งสองคนไปจนหมด
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
จากนั้นทั้งสองพ่อลูก ก็พาร่างอันบอบช้ำ ซมซานกลับบ้านไปด้วยความยากลำบากแสนสาหัส
นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ นิทานชาดก_ลูกหัวดื้อ
Copyright © Dhammakaya Foundation. All rights reserved.
 
จบ
 
ที่มา : หนังสือนิทานชาดก โดย พระภาวนาวิริยคุณ  

 


 
เภริวาทชาดก
 
:: สาเหตุที่ตรัสชาดก ::

.....ครั้งหนึ่ง เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับ ณ เชตวันมหาวิหาร ทรงทราบว่าพระภิกษุรูปหนึ่งเป็นคนว่านอนสอนยาก จึงตรัสเรียกพระภิกษุรูปนั้นมาซักถาม

.....ครั้นภิกษุรูปนั้นยอมรับแล้ว พระบรมศาสดาจึงทรงตำหนิแล้วทรงระลึกชาติแต่หนหลังด้วยบุพเพนิวาสานุสติญาณ จากนั้นพระองค์ทรงนำ เภริวาทชาดก มาตรัสเล่าี้

 

 
:: ข้อคิดจากชาดก ::
 

.....๑. คำตักเตือนสั่งสอนของผู้ใหญ่ ย่อมมีคุณค่าควรแก่การรับฟังเพราะผู้ใหญ่ผ่านโลกมามาก ย่อมมองเห็นการณ์ไกล คาดคะเนอะไรมักไม่พลาด ผู้ใหญ่ที่ดี ๆ มีคุณธรรม ย่อมชักนำเราไปสู่ความสำเร็จ

......๒. การทำอะไรตามใจตัวเอง ทำตามความคึกคะนอง ไม่รู้จักประมาณ ไม่คำนึงถึงกาลเทศะ ยอมเกิดโทษแน่นอน


 
 

Home  | นิทานชาดก