หน้าแรกกัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร สื่อธรรมะ กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร
กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร กัลยาณมิตร

 

 

 

 

 

 






ภาพ  ป๋องแป๋ง
ลงสี  ปูเป้

   อยู่มาวันหนึ่ง
มีคนนำปลาและ
เนื้อจำนวนมาก
มาฝากท่านเศรษฐี
พ่อครัวจึงนำมา
แขวนไว้ในโรงครัว

กาได้กลิ่นเนื้อก็อยากกิน วันรุ่งขึ้นจึงทำอุบายตามที่คิดเอาไว้

   กาแกล้งทำเป็น
ปวดท้องบินไม่ไหว
เพื่อจะได้แอบไป
กินอาหารที่พ่อครัว
เตรียมไว้ให้ท่าน
เศรษฐี

  ว่าแล้วนกพิราบ
ก็บินร่อนออกไป
หากินตามลำพัง

  เมื่อกาเห็นนก
พิราบบินไปแล้ว
ก็จดจ้องคอยหา
โอกาสแอบเข้า
ไปในครัว

   ฝ่ายพ่อครัวได้ลงมือประกอบอาหาร หลายชนิดด้วยปลาและเนื้อที่ได้มา เมื่อเสร็จจึงใส่หม้อนึ่งตั้งไฟไว้บ้าง หมักไว้บ้าง โดยเอาฝาปิดแง้มๆ ไว้ พอให้อากาศถ่ายเทได้
   กาเห็นเป็นโอกาสเหมาะ จึงลงจากกระเช้า ไปแอบอยู่ใกล้ๆ กระชอน แต่เคราะห์ร้าย ปีกไปกระทบถูกกระชอน เสียงดัง “ แกร็ก ” พ่อครัวได้ยิน จึงกลับเข้ามาดู

  พ่อครัวโมโห
สุดขีดจึงปิดประตู
ปิดหน้าต่าง เพื่อ
ต้อนจับกา

  จากนั้นจับกา
ถอนขนจนหมด
เอาขิงสด เกลือ
ป่น เนยเปรี้ยว
คลุกทาที่ตัวกา
แล้วโยนกลับลง
กระเช้าของมัน

 

    ครั้นตกเย็นเมื่อ
นกพิราบ กลับมา จากหากิน เห็นกา ไม่มีขน ตัวเกลี้ยง เป็นมัน นอนหายใจ
แขม่วๆ ด้วยความ
เจ็บปวดแสนสาหัส กำลังขาดใจตาย

  ว่าแล้วนกพิราบ
จึงกล่าวสอนเป็น
สุภาษิตว่า

   ครั้นแล้วนกพิราบคิดว่า ตนคงอยู่ที่โรงครัวต่อไป อีกไม่ได้ เพราะกาทำให้ เขาไม่ไว้วางใจเสียแล้ว อันตรายอาจมาถึงตัว เมื่อไรก็ได้ จึงบินไปหา ที่อยู่ใหม่
   ส่วนกานอนตายอยู่ใน กระเช้านั้นเอง

Copyright © Dhammakaya Foundation. All rights reserved.
 
จบ
 
ที่มา : หนังสือนิทานชาดก โดย พระภาวนาวิริยคุณ  

 
กโปตกชาดก
 
:: สาเหตุที่ตรัสชาดก ::

.....พระภิกษุรูปหนึ่งมีนิสัยโลเล ปฏิบัติธรรมไม่สม่ำเสมอ จึงไม่สามารถบรรลุธรรมใดๆ เพื่อนพระภิกษุจึงพามาเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อพระพุทธองค์ทรงซักถาม ท่านก็ยอมรับ

..... พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงระลึกชาติหนหลังของภิกษุรูปนี้ด้วย บุพเพนิวาสานุสติญาณแล้วตรัสว่า “ เมื่อชาติก่อนเธอต้องสิ้นชีวิตเพราะ ความโลเลของเธอเอง มิหนำซ้ำยังเป็นเหตุ ให้บัณฑิตผู้หนึ่งต้องพลัดพรากจาก ที่อยู่อาศัยอีกด้วย ” ตรัสแล้วทรงนำ กโปตกชาดก มาตรัสเล่า

 
:: ข้อคิดจากชาดก ::
 

.....๑. ต้องฝึกตนให้เป็นคนหนักแน่น ไม่เป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง เมื่อตั้งใจจะทำความดีอะไรแล้ว ต้องตั้งใจทำให้จริง มิฉะนั้นจะเป็นคนที่ทำอะไรไม่สำเร็จเลยสักอย่าง

.....๒. คนเราเมื่อมีเพื่อนดี ควรรับฟัง ตรึกตรอง ปฏิบัติตามคำแนะนำอันดีของเพื่อน

.....๓. เมื่อพิจารณาตัวเอง รู้ว่ามีข้อบกพร่องอะไรหรือมีนิสัยที่ไม่ดีอะไร ควรรีบแก้ไข ปรับปรุงตนเองเสียทันที เพราะนิสัยเหล่านี้สามารถติดตัวข้ามภพข้ามชาติได้

.....๔. ผู้ประทุษร้ายต่อผู้มีพระคุณ ถือว่าเลวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ไม่ควรคบหาด้วย

 
 

Home  | นิทานชาดก