ทาน ศีล ภาวนา กับ ธัมมัญญูสูตร

วันที่ 17 ตค. พ.ศ.2558

ทาน ศีล ภาวนา กับ ธัมมัญญูสูตร


         ดังที่ได้อธิบายมาแล้วว่า ขั้นตอนการฝึกของพระภิกษุนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแนะนำให้ปฏิบัติไปตามขั้นตอนในคณกโมคคัลลานสูตร ซึ่งเป็นข้อปฏิบัติขัดเกลา เข้ากับวิถีชีวิตของพระภิกษุโดยตรง และได้ผลอย่างรวดเร็ว แต่โดยสาระแล้ว ก็คือการฝึกเพื่อให้เกิดความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ซึ่งก็คือฝึกไปตามศีลสมาธิ ปัญญา โดยมีเป้าหมายคือการน้อมใจกลับมาหยุดนิ่งตั้งมั่นอยู่ภายในตัว โดยที่ศีลจะทำหน้าที่ควบคุมกายและวาจาไว้สมาธิจะควบคุมใจไม่ให้ออกไปนอกตัว จนกระทั่งหยุดนิ่ง จึงเกิดปัญญารู้แจ้งเห็นจริงใน
สรรพสิ่งทั้งหลาย แม้กระทั่งกิเลสที่หมักหมมอยู่ในใจก็จะถูกกำจัดให้หมดสิ้นไปโดยปัญญาแต่สำหรับฆราวาสผู้ครองเรือนนั้น การจะฝึกปฏิบัติเช่นเดียวกับพระภิกษุก็คงไม่ได้ ทั้งนี้เนื่องจากแต่ละเพศภาวะก็มีปัจจัยและข้อกำหนดที่แตกต่างกันไป เช่น การมีภาระครอบครัว การทำธุรกิจการงานเพื่อเลี้ยงชีพ เป็นต้น ดังนั้นสิ่งที่ฆราวาสพอจะทำได้ ก็คือต้องนำหลักการจากคณกโมคคัลลานสูตร
มาใช้ ซึ่งก็คือ การฝึกเพื่อให้เกิดความบริสุทธิ์ของกาย วาจา ใจ นั่นเอง เมื่อได้หลักการที่ชัดเจนอย่างนี้ก็เหลือเพียงแค่เลือกขั้นตอนการฝึกที่ทำให้ได้ผลแบบเดียวกัน โดยที่ฆราวาสก็สามารถฝึกไปได้ทุกวัน และเหมาะสมสอดคล้องกันกับวิถีชีวิตของตนเอง ซึ่งขั้นตอนการฝึกที่เหมาะสมนั้น ก็คือ "ทาน ศีล และการเจริญสมาธิภาวนา"

 

       อย่างที่แนะนำไว้ตั้งแต่ต้นนั่นเองส่วนวิธีการปฏิบัติให้ได้รับผลสำเร็จนั้น ฆราวาสก็ควรนำวิธีการจากธัมมัญูสูตรมาใช้ โดยเลือกปรับบางสิ่งบางอย่างให้สอดคล้องกับการใช้ชีวิตของตนเองเมื่อฝึกปฏิบัติไปอย่างจริงจัง ก็จะได้รับผลดังที่เคยกล่าวไว้ คือ"การทำทาน" จะเป็นเหตุให้ใจคลายจากความตระหนี่หวงแหน เป็นการกำจัดกิเลสคือ โลภะ ซึ่ง
จะทำให้ใจไม่ไปติดกับสิ่งของนอกตัวมากเกินไป จึงเป็นพื้นฐานให้การฝึกในเรื่องอื่นๆสามารถทำได้ง่ายขึ้น"การรักษาศีล" เมื่อใจคลายเพราะได้พื้นฐานมาจากการทำทาน ก็จะไม่อยากเบียดเบียนทำร้ายเพื่อให้ได้อะไรมาจากใคร กิเลสโทสะก็ค่อยๆ จางหายไป การควบคุมกายกับวาจาไม่ให้ไปทำชั่วก็สามารถทำได้ง่ายขึ้น"การเจริญสมาธิภาวนา" เมื่อควบคุมกายกับวาจาได้ ใจก็จะค่อยๆ กลับมาอยู่ภายในตัว เมื่อฝึกสมาธิต่อไป ใจจะค่อยๆ ตั้งมั่น

 

         จนกระทั่งหยุดนิ่ง เกิดเป็นความสว่างไสว และมีปัญญารู้แจ้งในสรรพสิ่งตรงตามความเป็นจริง กิเลสโมหะหรือความไม่รู้ก็หายไปด้วยวิธีการง่ายๆ ด้วยการทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา ที่ฆราวาสามารถฝึกฝนและปฏิบัติได้ในชีวิตประจำวัน ก็ย่อมเป็นเหตุให้กาย วาจา และใจสะอาดบริสุทธิ์ผ่องใสเช่นเดียวกับที่พระภิกษุฝึกฝนอบรมตัวของท่านได้เช่นเดียวกัน ดังนั้นผู้เป็นฆราวาสจึงควรสนใจ ที่จะนำวิธีการตามที่ได้ศึกษาจากทั้งคณกโมคคัลลานสูตร และธัมมัญญูสูตรไปใช้ ให้เกิดผลในทางปฏิบัติได้อย่างสมบูรณ์

-------------------------------------------------------------------

SB 303 แม่บทการฝึกอบรมในพระพุทธศาสนา

กลุ่มวิชาพุทธวิธีในการพัฒนานิสัย

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0084621508916219 Mins