อุบาสิกา คือ ตำแหน่งของสตรีผู้นั่งใกล้พระรัตนตรัย
ทำหน้าที่ในการอุปถัมภ์บำรุง และยังปกป้องคุ้มภัย
ให้แก่พระพุทธศาสนามาตลอดอายุพุทธกาล
ดังเช่น มหาอุบาสิกาวิสาขา
ผู้สร้างบุพพาราม วัดสำคัญในสมัยพุทธกาล
จวบจนถึงปัจจุบัน
อุบาสิกาก็ยังคงเป็น ๑ ใน ๔ เสาหลัก
แห่งความมั่นคงของพระพุทธศาสนา
ซึ่งได้แก่ พระภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา
เหมือนเมื่อครั้งพุทธกาล
อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน คือ
อุบาสิกาผู้มี ศีล ๘ เป็นอาภรณ์ประดับกาย วาจา ใจ
และปฏิบัติตามทางสายกลาง คือ อริยมรรคมีองค์ ๘
ย่อมงดงามและบริสุทธิ์ ประดุจดอกไม้แก้วแรกแย้ม
กายภายนอกก็ผ่องใส ด้วยอานุภาพแห่งศีล
กายภายในก็สุกใสสว่าง ด้วยอานุภาพแห่งสมาธิ และปัญญา
ที่เป็นหน่อเนื้อแห่งพุทธะ เช่นนี้จึงได้ชื่อว่า
เป็นอุบาสิกาผู้นั่งใกล้พระรัตนตรัยอย่างแท้จริง
ยิ่งหากวีรสตรีเหล่านี้ บังเกิดขึ้นมากเพียงใด
ประเทศชาติและพระพุทธศาสนา
ก็จะยิ่งมั่นคงถาวรเพียงนั้น
