นิสัยที่ถูกสร้างขึ้น เมื่อทำทานบ่อย ๆ
การบริจาคทาน การทำบุญด้วยทรัพย์และปัจจัย ๔ นอกจากจะมีอานิสงส์โดยตรง คือ ทำให้ภพชาติเบื้องหน้ามั่งคั่งร่ำรวยไปด้วยโภคทรัพย์สมบัติแล้ว นิสัยที่ถูกสั่งสมขึ้นจากการบริจาคทานถี่ ๆ และทำบุญอย่างสุดกำลังบ่อย ๆ จะทำให้เรามีอัธยาศัยไม่โลภ ตัดความตระหนี่ออกจากใจได้ง่าย ไม่คิดอยากได้สิ่งของของผู้อื่นมาเป็นของตน มักน้อย สันโดษ ไม่มีลับลมคมใน ซื่อสัตย์ ใจกว้าง ปลอดกังวลในเรื่องทรัพย์ได้ง่าย และมีสภาพจิตใจที่ไม่ติดอะไรเลย ทำให้เวลานั่งสมาธิใจจะรวมหยุดนิ่งได้เร็ว จิตใจจะปลอดโปร่ง ไม่ยึดมั่นถือมั่นจนเกินเหตุ สามารถอดทนต่อความพลัดพรากจากของรักได้มากกว่าคนธรรมดาทั่วไป ทำให้มีนิสัยสลัดตนออกจากภพได้ง่าย
เหมือนการสั่งสมบารมีของพระโพธิสัตว์ในกาลก่อน กว่าท่านจะสร้างบารมีจนมีบารมีแก่กล้ามากพอที่จะบรรลุอรหัตผล ท่านต้องสละทรัพย์จำนวนมหาศาลมานับภพชาตินับชาติไม่ถ้วน ต้องสละเนื้อเป็นทานมากกว่าผืนแผ่นดินบนชมพูทวีป ต้องควักลูกนัยน์ตามากกว่าดวงดาวบนท้องฟ้า ตัดศีรษะบูชาธรรมมากกว่าผลมะพร้าวในชมพูทวีป จนภพชาติสุดท้ายทั้ง ๆ ที่ท่านเป็นถึงเจ้าชาย ก็สละสิทธิ์ไม่ครองราชสมบัติออกบวช จนในที่สุดก็ได้สิ่งที่ดีและเลิศกว่าราชสมบัติคือ การบรรลุอรหัตผล เพราะท่านมีปัญญามองเห็นว่า การครองราชย์ยังเป็นเหตุให้ต้องเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏะ ต้องทนทุกข์ และเกิด แก่ เจ็บ ตายอีกไม่จบไม่สิ้น แต่การบรรลุมรรคผลนิพพาน คือ สิ้นสุดซึ่งการเกิด แก่ เจ็บ ตายแล้ว...
Cr. วารสารอยู่ในบุญ สำนักสื่อธรรมะ
