ระเบียงทัศนะ

เพื่อนชื่อโอกาส

.....ผมเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดหมาดๆครับ กะว่าจะไปหามุขมาเขียนหนังสือแต่บังเอิญ ไม่ได้ไปแถบชายทะเลดันไปหามุขแถวภูเขา หัวโล้นความตั้งใจของผมเลยไม่สมอารมณ์หมายแต่ก็ใช่ว่าจะสูญเปล่านะครับ คิดว่ามุขคงเดินทางมาไม่พร้อมกันกับผมขอเวลานั่งทบทวนหวนรำลึกสักนิดคิดว่าต้องมีอะไรดีๆ มาเล่าสู่กันฟังแน่อดใจรอสักหน่อยเถอะครับ!อารัมภบทเสียยืดยาวแค่จะบอกว่าวันนี้เกือบเข้าตาจนหัวสมองว่างเปล่าความคิดจะเขียน หนังสือสักเรื่องก็กระเบียดกระเสียรเสียเหลือเกินถ้าสมัยก่อนครูจะบอกว่าเธอเกิดอาการจิ้มแห้งแล้ว อาการนี้ก็คือสมัยก่อนเขาจะเขียนหนังสือด้วยปากกาหัวแร้งจิ้มหมึกแล้วก็เขียนเมื่อ จิ้มหมึกมาแล้วคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรหมึกก็จะแห้ง นี่แหละอาการจิ้มแห้ง แต่เพราะผมเป็นคนดีมีเพื่อนดีๆ เยอะเพื่อนคนหนึ่งใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองนอกเมืองนา เขาส่งเรื่องราวมาทางอากาศส่งเรื่องโอกาสมาให้ทันทีที่เห็นแม้จะยังไม่ได้อ่าน ผมก็ดีใจแทบแย่แล้วตรงที่คราวนี้เธอส่งเรื่องราวมาเป็นภาษาไทยพออ่านจบผมก็เลยรีบหยิบ ยกมาฝากแฟนๆนี่แหละครับ

.....ฉันชื่อ "โอกาส" โปรดจงอย่าปล่อยให้ฉันผ่านไป ในเมืองหนึ่งของประเทศกรีก เคยมีรูปปั้นแกะสลักตั้งอยู่ในใจกลางเมือง แต่ปัจจุบันนี้ รูปปั้นนี้ไม่เหลือแล้วแม้แต่ซาก แต่สำหรับแผ่นจารึกที่บรรยายเกี่ยวกับรูปปั้นนั้นยังคงเหลืออยู่ คำบรรยายเขียนไว้ในรูปแบบการสนทนาระหว่างรูปปั้นกับคนที่เดินผ่านไปมา รูปปั้นเอ๋ย ท่านชื่ออะไร” “ฉันชื่อโอกาส” ใครเป็นคนแกะสลักท่านขึ้นมา” “ช่างแกะสลักชื่อ ลีซีปัส” ทำไมท่านจึงยืนเขย่งเท้า?” “เพื่อบ่งบอกว่าฉันอยู่เพียงชั่วครู่ชั่วยาม” “แล้วทำไมที่เท้าของท่านจึงมีปีก” “เพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว” “แต่ทำไมผมด้านหน้าของท่านจึงยาวอย่างนี้” “ก็เพื่อให้คนที่พบฉัน จะได้จับฉวยไว้ได้ง่าย” “แล้วทำไมหัวด้านหลังของท่านจึงล้าน ไม่มีผมแม้แต่เส้นเดียว” ก็เพื่อแสดงให้เห็นว่า เมื่อฉันผ่านไปแล้ว ก็ยากที่จะจับฉันได้ใหม่” จริงด้วย ทางด้านหน้าของ “โอกาส” มีผมยาวแต่ด้านหลังล้านเกลี้ยง เพราะเมื่อปล่อยให้ โอกาส” ผ่านไปแล้ว ก็ยากที่จะจับยึดมันกลับมาได้อีก โอกาส” จึงเร้าเตือนเราทุกคนว่า “อย่ามาต่อว่าฉัน ว่า ฉันไม่เคยมาเยี่ยมกราย เพราะบ่อยครั้งเหลือเกินที่ฉันมาเคาะประตู แต่เธอกลับไม่อยู่บ้าน ทุกวัน ฉันยืนรออยู่ที่หน้าบ้านเธอ เรียกให้เธอตื่น ให้ขยันขันแข็ง ให้รีบตัดสินใจ ให้ลงมือทำ ให้ออกแรง ให้สู้ เพื่อจะได้มาซึ่งชัยชนะและความสำเร็จ จงอย่าปล่อยให้ฉันผ่านไป เธอจะได้ไม่ต้องนั่งเสียใจในภายหลัง ที่ฉันหรือ“โอกาส” ผ่านมา แต่เธอไม่รู้จักจับฉวย เพื่อนเอ๋ย ฉันฉวยโอกาสของเธอมาให้แฟนๆ ที่เมืองไทยได้เชยชมด้วยนะก็เพราะว่าฉันก็คือนักฉวยโอกาสตัวยงเหมือนกันนี่นา

นายตั้ม