ภัตตานุโมทนากถา ๑
(ทานที่ให้ผลมาก)
๙ พฤษภาคม ๒๔๙๗
นโม.....
โภชนํ ภิกฺขเว ททมาโน ทายโก...
หลวงพ่อวัดปากน้ำแสดง "ภัตตานุโมนากถา" ให้แก่ทานบดี พร้อมวงศาคณาญาติ เนื่องด้วยสายโลหิต (สาโลหิตา) และเนื่องด้วยความคุ้นเคย (วิสฺสาสา ปรมา ญาตี) ซึ่งถือเป็นญาติอย่างยิ่ง ในโอกาสที่มาบริจาคทานแก่พระภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกา และได้ชื่อว่าถวายทานแด่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อยู่ที่ไหน
พระรัตนตรัยอยู่ที่กลางกาย ตรงสะดือทะลุหลัง ขวาทะลุ ซ้าย เหมือนเราขึงด้ายเส้นหนึ่งให้ตึงตรงกลางที่จรดกัน เรียกว่า กลางกัก ตรงกลางกักเหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้ว เรียกศูนย์กลางกายฐานที่ เข้าถึงได้ ด้วยการเอาใจหยุดนิ่งตรงนี้
"ที่เขาว่า สวรรค์ในอก นรกในใจ พระก็อยู่ในใจ พอใจหยุดนิ่งก็เข้ากลางของใจที่หยุดนิ่ง กลางของกลาง กลางของกลาง ซ้ายขวาหน้าหลังล่างบนนอกในไม่ไปทีเดียว กลางของกลางๆๆ หนักเข้า พอหยุดถูกส่วนเข้าเท่านั้น จะเห็นทางที่จะเข้าไปถึงกายละเอียดเป็นชั้นๆ เข้าไปถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะสังฆรัตนะ ถ้ารู้จักเสียจะระลึกถึงพระรัตนตรัยได้ถูกต้อง"
เมื่อเอาใจหยุดอยู่ที่ตรงศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ก็เข้ากลางของใจที่หยุดนิ่งเห็นดวงศีล ดวงสมาธิดวงปัญญา ดวงวิมุตติ ดวงวิมุตติญาณทัสสนะ ตามลำดับ จนกระทั่งถึงกายมนุษย์ละเอียดที่เป็นกายฝัน
เข้าถึงกายมนุษย์ละเอียด ก็ฝันไปทั้งตื่นๆ เราก็จะฉลาดกว่าคนชั้นหนึ่ง เพราะเรารู้เรื่องต่างๆได้ละเอียดกว่าจากกายมนุษย์ละเอียด ตรวจดูได้ทั้งกลางวันกลางคืน แต่จะเข้าถึงพระรัตนตรัย ต้องเข้าไปอีก ๙ กาย
เอาใจมนุษย์ละเอียดหยุดนิ่งที่กลางดวงธรรม ครบ ๖ ดวงเข้าถึงกายทิพย์ แล้วเข้าถึงกายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหม กายรูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหม กายอรูปพรหมละเอียด ถึงกายที่ คือ กายธรรมโคตรภู คือ "พุทธรัตนะ"
"พุทธรัตนะ" มีเกตุดอกบัวตูมที่สร้างรูปพระปฏิมากรในโบสถ์ส่วนกายเนื้อของพระบรมศาสดาไม่มีเกตุ เป็นเหมือนพระสงฆ์ทั่วไป (แต่ได้ลักษณะมหาบุรุษ)
ครั้งที่พระเจ้าอชาตศัตรูไปเฝ้าพระบรมศาสดา ก็ต้องไปถามโกมารภัจจ์ว่า พระบรมศาสดาองค์ไหน แม้พระสาวกบางองค์ก็คล้ายพระองค์ เช่น ------พระอานนท์พุทธอนุชา พระกัจจายนะ ก่อนจะนิมิตกายของท่าน
"กายมนุษย์เป็นพระพุทธเจ้าไม่ได้ จะเป็นพระพุทธเจ้าต้องเป็นธรรมกาย" พระองค์ทรงรับสั่งว่า
"ธมฺมกาโย อหํ อิติปิ" เราตถาคต คือ ธรรมกาย
ในพระสุตตันตปิฎก วางตำราไว้ว่า
เอตํ โข วาเสฏฐา ดูก่อนวาเสฏฐโคตรทั้งหลาย ธรรมกายนั้นเป็นตถาคตโดยแท้
กายธรรม (กายที่ ๙ ) เป็น "พุทธรัตนะ"
ดวงธรรมรัตนะ ก็อยู่ในกลางพุทธรัตนะ เส้นผ่าศูนย์กลางเท่าหน้าตักธรรมกาย กลมรอบตัวใสเกินใสได้ชื่อว่า "ธรรมรัตนะ"
ธรรมกายละเอียดในกลางดวงธรรมรัตนะ หน้าตัก ๕ วา ใสขึ้นอีก เรียก "สังฆรัตนะ" เป็นกายที่ ๑๐ ออกจากภพไป
นอกจากนั้นกายพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะสังฆรัตนะ มีเป็นชั้นๆตั้งแต่โคตรภูไปถึงพระโสดา พระสกทาคา พระอนาคา พระอรหัต ต่างก็มีดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายเหมือนกัน มีพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะสังฆรัตนะ แบบเดียวกัน
เจ้าภาพผู้บริจาคทานวันนี้ ได้ชื่อว่าทำวัตตกิริยา คือ รักษาและให้กำลังแก่ศาสนาพุทธ เพราะพระภิกษุสามเณรอยู่ได้เพราะอาหาร อิ่มเดียวมีอายุ วรรณะสุขะ พละ ความฉลาดไปได้ ๗ วันและถือเป็นทานอันเลิศ เพราะได้ถวายถูกทักขิไณยบุคคล เข้าถึงธรรมกาย ๑๕๐ ชีวิต ทักขิไณยบุคคล เป็นผู้ควรแก่การรับทาน ผู้ใดได้บริจาคานย่อมได้บุญกุศลยิ่งใหญ่เหลือประมาณ มี ๙ จำพวก เรียงลำดับจากชั้นสูงสุด คือ
๑. พระอรหัตตผล
๒. พระอรหัตตมรรค
๓. พระอนาคามิผล
๔. พระอนาคามิมรรค
๕. พระสกทาคามิผล
๖. พระสกทาคามิมรรค
๗. พระโสดาปิตติผล
๘. พระโสดาปิตติมรรค
๙. โคตรภูบุคคล
บุญกุศลของเจ้าภาพ ติดอยู่ที่กลางศูนย์กลางที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ใสเท่าฟองไข่แดงไก่ กลางดวงกายมนุษย์ติดกับดวงบุญอีกดวงหนึ่งของกายมนุษย์ละเอียด กลางดวงกายทิพย์ กายทิพย์ละเอียดก็ติดกันทั้งนั้น จนถึงกายอรหัต กายอรหัตละเอียด นับอสงไขยกายไม่ถ้วน
"บุญบริจาคเพียงครั้งเดียวนี้ ติดเป็นดวงๆ ไปขนาด ๑,๐๐๐ วา พระนิพพานเมื่อเจ้าภาพได้ถวายทานขาดจากใจ เป็นสิทธิ์ของผู้รับ ผู้รับจะใช้อย่างไรก็ใช้ได้เพราะเป็นสิทธิ์ของตน แล้วขณะใดขณะนั้นปุญญาภิสันธา บุญไหลมาติดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ของเจ้าภาพ ใสบริสุทธิ์ ปราศจากมลทินทีเดียว เหมือนสวิตซ์ไฟฟ้าวูบเดียว ไฟก็ติด ฉะนั้น"
บุคคลทำบุญได้อย่างนี้ เวลามีทุกข์ภัยให้นึกถึงดวงบุญเท่านั้น ดังเช่น พระพุทธเจ้าเมื่อใกล้ตรัสรู้ ต้องผจญพญามารเพียงลำพัง จึงทรงระลึกถึงบารมีที่ได้ทำไว้ แม่พระธรณีจึงปรากฏมา รูดน้ำจากมวยผมที่พระองค์ทรงเคยหลั่งเหนือพื้นปฐพี เป็นทะเลท่วมทับพญามาร
ในพระบาลีกล่าวไว้ว่า การให้โภชนาหาร ได้ชื่อว่าให้ฐานะ ๕ ประการแก่ปฏิคาหก คือ อายุวรรณะสุขะ พละ ปฏิภาณ ผู้ให้ย่อมได้ฐานะอันเป็นที่ปรารถนานั้นด้วย
อานิสงส์แห่งทานตอบสนองไปทุกภพทุกชาติ ด้วยฐานะ ๕ ประการ มากน้อยตามลำดับ นับแต่ให้ทานแก่สัตว์เดรัจฉาน ผู้ไม่มีศีล ผู้มีศีล
ทานย่อมให้ผลสูงสุด หากให้แก่บุคคลที่ตั้งอยู่ในไตรสรณคมน์ มีศีล ๕, ๘, ๑๐, ๒๒๗ ตั้งแต่พระโสดาบัน โสดาปัตติมรรค จนถึงถวายแด่พระพุทธเจ้า
"คนที่ได้พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะสังฆรัตนะ อยู่ในตัวแจ่มเสมอนั่น เรียกว่าบุคคลผู้ตั้งอยู่ในไตรสรณคมน์ บุคคลนิดนั้นย่อมไม่กระทำบาปกรรม เพราะกลัวบาปกรรมเป็นที่สุด เราให้อาหารอิ่มเดียว อานิสงส์ ๕ ประการ ตามสนองมากยิ่งขึ้นไปเป็นทวีคูณตลอดทุกภพทุกชาติ นับชาติไม่ถ้วนทีเดียว"
ทานในพระสูตร มี ๑๐ ประการ คือ ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอมเครื่องลูบไล้ เครื่องทัดทรง อาสนะ และโคมประทีป
ทานในพระวินัย มี ๔ คือ จีวร อาหารบิณฑบาต เสนาสนะ และเภสัช
ทานในพระปรมัตถ์ มี ๖ คือ ปล่อยอารมณ์ความยินดี ในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะธรรมารมณ์ อันเป็นทานอันยิ่งใหญ่ทางไปแห่งพระนิพพาน
เจ้าภาพวันนี้ได้ถวายทานครบทั้ง ๓ ประเภท คือ
ถวายอาหารอันประณีตแก่พระภิกษุสามเณร ผู้มีธรรมกาย เป็นทานในพระสูตรและพระวินัย ละความหวงแหนยินดีในทรัพย์ให้ขาดจากใจ เป็นทานพระปรมัตถ์ทางแห่งมรรคผลนิพพานเปรียบเหมือนนายอินทร์ชาวนาได้ถวายทานเพียงอิ่มเดียวแก่พระอนุรุทธเถระ ตายไปอยู่ดาวดึงส์สมบัติยังมากกว่าอังกุระ มหาเศรษฐีที่บริจาคทานตลอด ๒๐,๐๐๐ ปี ด้วยทรัพย์อันนับประมาณไม่ได้เพราะอังกุระถวายทานนอกพระพุทธศาสนา
"วันนี้เจ้าภาพได้บริจาคทานในพระพุทธศาสนา มีทักขิไณยบุคคล ผู้มีธรรมกายถึง ๑๕๐ เศษ ผลทานนี้ย่อมให้วิบากสมบัติอันยิ่งใหญ่ไพศาล เป็นอเนกอนันต์หาประมาณมิได้"
"เมื่อได้มาบริจาคทานสมเจตนาอย่างนี้แล้ว จะเป็นคนอนาถา ยากแค้นต่อไปในภพหน้านั้นเป็นอันไม่ต้องหวัง แต่ถ้าบุญวาสนาที่ชอบรมสั่งสมไว้ดี ได้พบพระพุทธเจ้า องค์ใดองค์หนึ่งเข้า ก็จะได้เป็นศาสนูปถัมภ์ของพระบรมศาสดาพระองค์ก็จะได้ทรงโปรดให้ได้สำเร็จมรรคผลสมความปรารถนา"
ประเทศไทยมีชาติ ศาสนา ๒ อย่างนี้เป็นหลัก เมื่อได้บำรุงพุทธศาสนาก็ได้ชื่อว่าเป็นประโยชน์ต่อชาติ ศาสนา
เจ้าภาพจึงพึงเอาใจจรดที่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ถูกดวงบุญพอดี เอาใจหยุดตรงนั้น จะเกิดกุศลอันไพศาลเข้าถึงพระรัตนตรัย
