โอวาทหลวงพี่ฌาณาภิญโญ
( บ่ายวันอาทิตย์ที่ห้องแก้วฯ 23/3/57)
หลวงพ่อสอนเราเหมือนฝึกปลาโลมา เวลาฝึกปลาโลมาเขาจะมีเชือก ถ้าปลากระโดดข้ามได้ ก็จะเอาเชือกสูงขึ้นเรื่อยๆ หมู่คณะเราถูกหลวงพ่อฝึกจนเป็นที่จับตาของชาวไทยและชาวโลก หลวงพ่อจะสอนว่า คู่แข่งที่แท้จริงของเรา คือ เวลา ศัตรูที่แท้จริง คือ พญามาร และเราก็ใช้เวลาของเราอย่างเต็มที่
ผลงานที่เราร่วมทำกันมานับร้อยโครงการ เพื่อฟื้นฟูศีลธรรมโลก 1 ใน 100 ซึ่งกำลังครบรอบปีที่ 10 ครั้งที่ 100 คือ การช่วยพุทธบุตร ถวายสังฆทาน 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ 2-3 วันก่อนมีนักหนังสือพิมพ์ มาขอสัมภาษณ์โครงการนี้ว่ามาอย่างไร แล้วพูดว่าเพิ่งรู้ว่าหลวงพ่อตักบาตรทั่วไทเพื่อมาสนับสนุนพระภาคใต้ แต่....เราก็แปลกใจมากกว่า ว่าเธอเป็นนักข่าวตกข่าวได้ยังไงเขาทำกันมา 10 ปีแล้ว เราส่งอาหารแห้งไปกว่า 4,500 ตันแล้ว
เหตุการณ์ไฟใต้เกิดขึ้นเมื่อ 2547มีการฆ่าพระ-เณรหลายศพ แบบตัดคอกระเด็นไปคนละที่ แล้วเผา มีการปล้นปืนจากค่ายทหาร ดูข่าวทีวี วิทยุ หนังสือพิมพ์ ก็รู้สึกเหตุการณ์ดีขึ้น
พอปี 2548 รองเจ้าคณะจังหวัดหนึ่งทางภาคใต้ได้มานั่งฉันที่หอฉัน ได้คุยกัน ท่านบอกไม่ใช่นะ ยังไม่สงบ ยังลำบาก มื้อนั้นหลวงพี่ตันถึงคอหอย ฉันไม่ลง มารายงานหลวงพ่อ หลวงพ่อส่งคนไปดูเหตุการณ์จริงว่าเป็นอย่างไร ท่านสั่งให้ช่วยจนกว่าเหตุการณ์จะสงบ ท่านจะบอกข่าวให้พุทธไทย พุทธทั่วโลกมาช่วยกัน นิ่งเฉยไม่ได้แล้ว จนตอนนั้นมีเพลงตัวเล็กๆ ก็ช่วยได้ จากเริ่มที่ 238 วัด เขาก็บอกว่าวัดเราคงจะออกทีวี ออกหนังสือพิมพ์ แล้วก็จบ แต่กาลเวลาพิสูจน์คน ระยะทางพิสูจน์รถ (ไม่มีม้าแล้ว) จนเข้าปีที่ 10จะให้เราไปถวายทีละวัดก็ไม่ไหว ก็นิมนต์มารวมกันที่หนึ่ง พอท่านเจอหน้ากัน ท่านดีใจมาก เออ ยังอยู่ แล่งใต้กัน เป็นความอบอุ่นใจ เป็นการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน เพราะท่านโดนเสียงปืน เสียงระเบิด เสียงตะโกนขู่ไล่ตลอด ให้ออกจากวัด ท่านอยู่อย่างหดหู่ พอได้มารวมกัน ได้ฉันร่วมกัน หร่อยจังฮู้ที่นี่ดีมากเลย คือ ไม่มีการแบ่งนิกาย เจ้าคณะจังหวัดทั้ง 4 จังหวัด จึงชื่นชมหลวงพ่อมาก
มีอยู่วัดหนึ่ง เป็นเขา และมีถ้ำมาก เขาตามหาพระ แต่ท่านก็หลบตามถ้ำ มุดไปเรื่อยๆ หาไม่พบ เขาเผาพระพุทธรูปแทน เพราะพระพุทธรูปหนีไม่ได้ ท่านบอกเลยว่าที่ยังชีพได้เพราะที่พวกเราส่งเสบียงไปให้ทุกเดือน
มีที่หนึ่ง ผู้ใหญ่บ้านมิมนต์พระให้ออกไป ชาวพุทธออกหมดแล้ว จะอยู่ทำไม ไม่มีใครตักบาตรให้หรอก ท่านบอกว่าไม่อดหรอกเมืองไทยในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ผู้ใหญ่บ้านให้ลูกน้องปีนต้นไม้
ขึ้นไปเอาลูกมะพร้าว เอามีดฉอกมะพร้าว พูดว่าในน้ำมีปลาใช่ไหม ดูน้ำมะพร้าวซิพอฉอกมะพร้าวออกมา มีปลาอยู่ในน้ำจริงๆ ผู้ใหญ่บ้านก้มลงกราบ
เวลาเขาใส่บาตรเขาจะมองซ้ายมองขวา กลัวไปหมด เรามีโอกาสใส่บาตรสบายๆเอาบุญให้เต็มที่เลย ที่มีข่าว ม.ค. พระโดนยังอีก 2 อาทิตย์ พระกำลังให้พร โยม 4-5 รับพรอยู่ โดนยิงตาย 3-4 ศพเด็กอายุ 13 หนีทัน หลบไปซ่อน เห็นเหตุการณ์ได้เล่าให้ฟังได้ข่าวว่าคุณครูไม่ใหญ่จะเอาสื่อที่คนทำร้ายพระ จะได้รับวิบากกรรมอย่างไรมาให้ดูดีไหม
22 เม.ย. วันคุ้มครองโลก ที่นิมนต์พระทั่วประเทศมาร่วมงาน อีกวันหนึ่งคือต้นเดือนสิงหาคม ที่มีฉลองเปรียญธรรม 9 ประโยค ก็จะมีนิมนต์มา 3,000 วัด ก็จะนิมนต์ท่านขึ้นมาวัดเรา ท่านเห็นพุทธบุตรมากมาย จะคอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน สิ่งที่หลวงพ่อทำก็คือการรักษาแผ่นดิน ชาวพุทธเห็นพระอยู่ ญาติโยมก็อยู่ ญาติโยมอยู่ พระก็อยู่ ต่างให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ต่อมายังฆ่าครูอีก หลวงพ่อก็ตั้งกองทุนช่วยครูด้วย เพราะครูคือผู้ให้แสงสว่างแก่ชาวโลก ให้อาวุธคือปัญญา ให้มีอาชีพในการทำมาหากิน ส่วนพระคือผู้ให้แสงสว่างทางธรรม ให้การดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง
มันเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้ไม่ได้แล้ว เราต้องรู้ว่าตอนนี้เราอยู่ในตำแหน่งไหน จะได้ปรับตัวได้ถูก จะได้ไม่หลงทิศ
มีเรื่องขำๆ ตาพายายไปหาหมอ เพื่อรักษาโรคหูตึง หมอก็นัดอีก2อาทิตย์ค่อยมาตรวจใหม่ ตอนนี้ให้คุณตาช่วยทดสอบว่าคุณยายหูตึงขนาดระยะไกลแค่ไหน คุณยายอยู่ในครัวทำอาหาร ประมาณ 12 เมตร คุณตาก็ถามว่า ยาย วันนี้ทำอะไรกิน เงียบ คุณตาขยับเข้าไปใกล้ 10 เมตรถามใหม่ ยาย วันนี้ทำอะไรกิน เงียบ ขยับเข้าไปถึงประตูห้องอาหาร ถามอีก เงียบ ขยับเข้าไปถึง 3 เมตร ถามอีก เงียบ คราวนี้มาอยู่ข้างหลัง ถามอีก ยาย วันนี้ทำอะไรกิน คุณยายพูดว่าบอกตั้ง 5-6 ครั้งแล้วว่า ไก่อบ ๆๆ เลยไม่รู้ว่าใครหูตึง เราต้องรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นบ้าง
ในเส้นทางการสร้างบารมีต้องทำทาน รักษาศีล หลวงพ่อยังเคี่ยวเข็ญให้เราเข้าถึงธรรมกย เข้าถึงที่พึ่งภายใน แต่ทุกอย่างต้องความจดจ่อความสม่ำเสมอ คุณอดทน ความอดทนเป็นพื้นฐานของการสร้างทุกสิ่ง พอให้ย้ายจากที่จอดรถใต้สภาไปจอดที่อาคารที่จอดรถ ชักขุ่นใครใจขุ่นบ้าง ไม่มีเลย น่ารัก...อะไรขนาดนี้
22 เม.ย.ปีก่อน รถเก๋งมา 12,000 กว่าคัน แต่ใต้สภารับได้ 4 พันคัน แล้วอีก1หมื่นจะไปไหน แต่อาคารที่จอดรถจะรับได้ 1 หมื่นคัน สภาชั้น 1 จะเป็นที่ฉันภัตตาหาร และเป็นที่รองรับพระ วันหล่อหลวงปู่ทองคำ รถเก๋งอยู่ตามข้างทาง รถติดมากๆ
ตอนหลวงพ่อบวชใหม่ๆ ท่านฝันถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์จะให้พร 1 ข้อหลวงพ่อขอความอดทน เพราะรู้ว่าความอดทนสำคัญที่สุด แล้วความอดทนก็มีขอบเขตจำกัด ก็ต้องใช้ธรรมะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้อีกข้อคือ ธรรมี่ทำให้ได้ดี คือขันติ และโสรัจจะ คือธรรมะที่ทำให้งามถ้าอดทนได้ก็คือขันติ ถ้าอดทนไม่ได้คือขันแตก ต้องนึกถึงเป้าหมายบางคนจะมีรูปลูก ภรรยา อยู่บนโต๊ะทำงานบ้าง อยู่ในกระเป๋าสตางค์บ้าง โอ้โฮ คุณรักภรรยาจังเลย เขาบอกว่าถ้าผมทนภรรยาผมได้ ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ผมจะทนไม่ได้
หลวงพ่อเคยให้ 5 ย คือยิ้มแย้ม ยกย่อง เยือกเย็น ยืดหยุ่น ยินยอม ถ้าเราเอา 5 ย นี้ไปใช้ คิดว่าจะมีการหย่าร้างมากอย่างทุกวันนี้ไหม
ที่ภาคใต้มีพระตาย ครูตาย คนตาย ทหารตาย เรารู้สึกชินนชาไปหรือเปล่า ใจเราชาด้าน ไม่รู้ร้อน รู้หนาวแล้วใช่ไหม เพราะเราชาวพุทธต้องช่วยกัน เหมือนเราได้ยินข่าวคนถูกรถชนตายทุกวัน จนเราเฉยๆไทยเรามีสถิติตายบนท้องถนนมากที่สุดอันดับ 2 ของโลก อันดับ1 ของไนบีเรียอยู่อัฟริกา แล้วประเทศที่น้อยสุด คือประเทศไหน ประเทศมัลดีฟ มีแต่เกาะ แทบไม่มีถนน
ให้เรามีจิตต่อพุทธศาสนา ต่อส่วนรวม ปลูกฝังจุดนี้ตามที่หลวงพ่อสั่งสอนเราไว้ ปัจจัยที่ถวายหลวงพ่อ ใช้เพื่อความตั้งมั่นของพุทธศาสนา เพราะการเกิดขึ้นของพุทธศาสนา การบังเกิดขึ้นของวิชชาธรรมกาย เป็นเรื่องยากมาก หลวงพ่อจึงเป็นผู้นำให้พวกเราได้สืบทอด
วิชชาธรรมกายไปให้ไกลที่สุด
..................................................
