รวมนิทานชาดกพร้อมภาพประกอบสีสดใส ข้อคิดจากชาดก นิทานชาดกภาษาอังกฤษ วีดีโอนิทาน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นิทานชาดก : อินทสมานโคตตชาดก  ชาดกว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ

ชาดก 500 ชาติ

อินทสมานโคตตชาดก  ชาดกว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ

 

                       อินทสมานโคตตชาดก อินทสมานโคตรเป็นนักบวชผู้ว่ายาก สอนยาก มีนิสัยดื้อรั้นไม่ยอมฟังใคร เขาได้พบเจอลูกช้างในป่า ซึ่งแม่ของมันตาย และเขาได้เก็บลูกช้างนั้นมาเลี้ยง โดยไม่ฟังคำทัดทานห้ามปรามของใครเลยแม้แต่อาจารย์ของเขาเอง ถึงภัยที่จะเกิดขึ้นกับตัวเขา สืบเนื่องมาจากลูกช้างป่าที่เขาได้นำมันมาเลี้ยง

 

 
อินทสมานโคตร นักบวชผู้ว่ายาก สอนยาก นิสัยดื้อรั้นไม่ยอมฟังใคร
 
                      ในสมัยพุทธกาลเมื่อใกล้ฤดูพรรษาในครั้งหนึ่ง สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จกลับจากการจาริกออกโปรดเวไนยสัตว์สู่พระเชตวันมหาวิหาร ในนครสาวัตถีแคว้นโกศลเพื่ออยู่จำพรรษเทศนา ประธานพุทธโอวาทสาธุชนดั่งเช่นเคย
 
 
 
เมืองสาวัตถีนครหลวงของแคว้นโกศลซึ่งพระบรมศาสดาอยู่จำพรรษา ณ ที่นี่
 
                        ในครานั้นปรากฏว่ามีภิกษุรูปหนึ่งของพระอารามเชตวัน มีนิสัยดื้อรั้นต่อพระวินัยและว่ายากต่อคำตักเตือนจากพระอาวุโสทุกรูป “ท่านจะถือบาตรท่านั้นไม่ได้นะ มันไม่ควร”“ใช่ๆ ใช้มือเดียวหิ้วขอบบาตรแบบนี้ดูไม่สุภาพเลย แล้วท่าทางย่างก้าว ก็ควรสำรวมหน่อยนะท่าน เราเป็นภิกษุนะท่าน” “แล้วทำไม ข้าไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อนหนิเรื่องแค่นี้ ทำไมพวกท่านต้องมาว่าข้าด้วย ข้าไปว่าอะไรพวกท่านหรือไงกัน”
 
 
ภิกษุผู้มีนิสัยดื้อรั้น ว่ายากสอนยาก
 
                          ความดื้อรั้นนี้เป็นที่เบื่อหน่ายเอือมระอาต่อพระสงฆ์ผู้มีอาวุโสโดยทั่วกัน ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า หากภิกษุรูปนั้นยังคงดื้อรั้นเช่นนี้ ก็เห็นทีจะต้องกราบทูลต่อพระศาสดาให้ทรงทราบ “ภิกษุท่านนั้นดื้อรั้นจริงๆ เรารึ ก็เตือนด้วยความหวังดีแท้ๆ ยังจะมาหาว่าเราไปว่ากล่าวไร้เหตุผลซะอีก” “อืม นั้นนะสิ ไม่น่าเลยจริง” “ นี่พวกท่านก็เจอแบบเดียวกันรึ เฮ้อ...ไม่น่าเลยจริงๆ” “ถ้าอย่างนั้นเราไปกราบทูลองค์พระศาสดากันเถอะ”
 
 
เหล่าภิกษุทั้งหลายมีความเห็นตรงกันว่า ต้องทูลให้พระศาสดาทรงทราบเรื่องของภิกษุผู้ว่ายาก
 
                         เมื่อถึงกาลหนึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ทรงมีพระมหากรุณาปรารภถึงกรรมของพระภิกษุผู้ว่ายากเตือนยากรูปนี้ องค์พระศาสดาทรงตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุแม่เมื่อก่อนนี้เธอก็ไม่เชื่อฟังในคำเตือนของบัณฑิตทั้งหลายเช่นกัน ครั้งนั้นเพราะเธอเป็นผู้ว่ายาก จึงต้องเหลวแหลกไปสิ้นเพราะเท้าช้างตกมัน เมื่อองค์พระศาสดาทรงตรัสพระธรรมเทศนา ดังนี้ ภิกษุผู้ว่ายากก็กราบอาราธนาให้ทรงเล่าอดีตชาติครั้งนั้น แล้วดำรงจิตสงบนิ่งอยู่กลางกาย สดับกรรมอันบังเกิดในกาลอันไกลโพ้นของตน สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทรง โปรดภิกษุนั้นด้วย อินทสมานโคตตชาดก ขึ้น ณ บัดนั้น
 
 
ฤาษีพระโพธิสัตว์กับบรรดาศิษย์ 500 รูป
 
                         ย้อนไปในสมัยอดีตกาล ครั้นเมื่อพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี ปกครองกรุงพาราณสีด้วยความสงบสุขร่มเย็น ในครานั้นพระโพธิสัตว์ได้เสวยพระชาติ อยู่ในตระกูลพราหมณ์ ครั้นเจริญวัยละเพศฆราวาส ก็ออกบวชเป็นฤาษี เป็นครูของเหล่าฤาษี 500 รูป แสวงบุญสู่พรหมโลก อาศัยอยู่ในหิมวันตประเทศ โดยดำรงชีพตนและศิษย์ด้วยพืชพลาหาร เพื่อปฏิบัติญาณสมาบัติสืบมาช้านาน ในครั้งนั้นบรรดาศิษย์ดาบสเหล่านั้น ได้มีดาบสคนหนึ่งซึ่งเป็นนักบวชใหม่ ชื่อว่า อินทสมานโคตร ศิษย์ผู้นี้เป็นผู้ว่ายากนิสัยดื้อรั้นไม่ยอมเชื่อฟังใคร 
 
 
อินทสมานโคตรได้พบลูกช้างยืนเฝ้าศพช้างผู้เป็นแม่อย่างเศร้าสร้อย
  
                         อยู่มาวันหนึ่ง ขณะที่ศิษย์นักบวชผู้ดื้อรั้น ได้เข้าป่าเพื่อไปหาผลหมากรากไม้ ก็บังเอิญไปพบลูกช้างเชือกหนึ่ง กำลังยืนเฝ้าศพช้างผู้เป็นแม่ ลูกช้างเชือกนั้น ยืนเศร้าสร้อย อย่างน่าเวทนาแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก ด้วยความเวทนาอินทสมานโคตร จึงนำลูกช้างเชือกนั้น กลับมาที่อาศรม ที่พำนักด้วย เพื่อจะดูแลเลี้ยงดูต่อไป
 
 
อินทสมานโคตรได้นำลูกช้างกลับมาเลี้ยงยังอาศรมของตน
 
                          “มามะ ไปอยู่กับพ่อนะบุญทิ้งเอ๋ย พ่อจะเลี้ยงดูเจ้าเอง” ด้วยเหตุนี้ นับแต่นั้นเป็นต้นมา อินทสมานโคตร จึงนำลูกช้างเชือกนั้นกลับมาเลี้ยงที่อาศรม แต่เมื่อฤาษี พระอาจารย์ทราบก็ได้พยายามห้ามปรามไม่ให้เลี้ยง โดยที่อินทสมานโคตร หาได้เชื่อคำตักเตือนของอาจารย์ ซึ่งพำเพ็ญญาณจนเห็นแจ้งอนาคตของชีวิตต่างๆ ได้ดี
 
 
ฤาษีพระอาจารย์ได้ตักเตือนห้ามปรามอินทสมานไม่ให้เลี้ยงลูกช้างป่า
  
                           “ดาบสเอ๋ย เธอเลี้ยงลูกช้างนี้เอาไว้จริงๆ รึ” “จริง ขอรับอาจารย์ ข้าพเจ้าเลี้ยงลูกช้างไว้ตัวหนึ่ง ข้าพเจ้าไปเจอมันในป่าขณะออกหาผลไม้ ลูกช้างตัวนี้ แม่มันตายข้าพเจ้ารู้สึกเวทนา จึงเก็บมันมาเลี้ยงขอรับ” “ดาบสเอ๋ย ขึ้นชื่อว่าช้าง เมื่อโตขึ้น มันจะฆ่าผู้เลี้ยง เธออย่าเลี้ยงลูกช้างนั้นเลยน่ะ” “ท่านอาจารย์ ข้าไม่อาจทิ้งมันได้หรอกยังไงข้าก็จะขอเลี้ยงดูลูกช้างเชือกนี้ให้จงได้” “ถ้าเธอยืนยันเช่นนั้นก็ตามแต่เธอ แล้วสักวันเธอจะได้รู้เอง” 
 
 
อินทสมานโคตรได้เลี้ยงดูช้างน้อยจนเติบโตเป็นเป็นช้างพลายรุ่นหนุ่มฉกรรจ์
 
                          นับแต่นั้นมา อินทสมานโคตร  ก็เลี้ยงดูช้างน้อยเชือกนั้นเรื่อยมา จากลูกช้างตัวเล็กๆ ช้างน้อยตัวนั้นก็เริ่มเติบใหญ่ขึ้นทีละนิด “ใครจะเตือนยังไงข้าก็ไม่สนหรอก ต่อให้เป็นพระอาจารย์ก็เถอะ ยังไงข้าก็จะเลี้ยงเจ้าต่อไป เจ้าบุญทิ้ง เอ้า! กินอ้อยซะสิ ข้าเก็บมาให้เจ้าตั้งเยอะแน่ะ ฮะฮ่า ยิ่งนับวัน ยิ่งโตมากขึ้นนะเจ้าบุญทิ้ง เฮอะๆ ฮะฮ่าๆ” นานวันเข้าช้างน้อยตัวนั้นก็เติบใหญ่ขึ้น จนกลายเป็นช้างพลายรุ่นหนุ่มฉกรรจ์ ฤาษีผู้เป็นอาจารย์ จึงได้เรียกศิษย์ดื้อผู้นี้ มาตักเตือนด้วยความหวังดี “ดาบสเอ๋ย จงฟังคำที่อาจารย์บอกเถิด เธอจงนำบุญทิ้งไปปล่อยซะเถิด ก่อนที่มันจะก่อกรรมฆ่าผู้เลี้ยงเสียก่อน”
 
 
พฤติกรรรมของอินทสมานโคตรอยู่ในสายตาฤาษีพระอาจารย์โดยตลอดด้วยความห่วงใย
 
                       “โธ่ อาจารย์ เหตุใดอาจารย์จึงทำนายเช่นนี้ ศิษย์จะไปทิ้งมันลงได้อย่างไร ในเมื่อศิษย์เลี้ยงมันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ข้านะ รักมันเหมือนลูกแท้ๆ เลยนะอาจารย์ และมันเองก็รักข้าเหมือนพ่อมันด้วย” อันวิบากกรรมนั้น แม้พระพรหมเองก็ไม่อาจ ฝืนไว้ได้ ฤาษีผู้เป็นอาจารย์มิอาจห้ามปราบให้ศิษย์เชื่อฟังได้ จึงได้แต้ปลงสังเวช แก่คู่กรรมทั้งสองนั้น “เฮ้อ ดาบสเอ๋ย อาจารย์เตือนเจ้าแล้วนะ ไม่น่าเลยจริงๆ” ยิ่งนานวันเข้าทั้งคู่ก็ยิ่งรักใคร่ห่วงใยกันมากขึ้น อิทนสมานโคตร เอาแต่เฝ้าเลี้ยงดูช้าง อยู่ทั้งวัน คอยหมั่นหาอาหารและอาบน้ำให้อยู่เสมอ อีกทั้งยังคอยเก็บมูลช้างอยู่เป็นประจำ จนแทบมิได้บำเพ็ญเพียรเลย “บุญทิ้งเอ๋ย หมู่นี้เจ้าโตใหญ่ขึ้นทุกวันเลยนะ หือ พ่อชื่นใจจริงๆ เฮอะๆ เฮอ”
 
 
เกิดเหตุวิปโยคทั่วทุกหย่อมหญ้าแห้งแล้ง พืชพันธ์ุธัญญาหารหาได้ยากยิ่งนัก
  
                     ฤดูกาลผ่านพ้นไป จนถึงห้วงปีหนึ่งที่เกิดเหตุวิปโยค ทั่วทุกหย่อมหญ้า ปีนั้นช่างร้อนและแห้งแล้งยิ่งนัก จนไร้อาหารและขาดน้ำดื่มกิน เหล่าบรรดาศิษย์ฤาษี กังวลใจกับเหตุที่เกิดขึ้น จึงพากันมาเข้าพบฤาษีอาจารย์ “พวกเราจะทำอย่างไรกันดีท่านอาจารย์ แล้งนี้สาหัสนักขืนปล่อยไว้อย่างนี้ พวกเราต้องอดตาย กันแน่ๆ ท่านอาจารย์”
 
 
บรรดาศิษย์ทั้งหลายได้เรียนปรึกษาฤาษีพระอาจารย์ในเรื่องของเสบียงอาหารที่เริ่มจะขัดสนมากยิ่งขึ้น
 
                       จากการที่ฤาษีอาจารย์นั่งสมาธิ(Meditation) ปฏิบัติธรรมอยู่เป็นนิจ จึงทำให้ทราบในวาระกรรมของโลกในครานี้ ฤาษีอาจารย์จึงชี้ทางให้ศิษย์เข้าไปหาผลาหารทางทิศหนึ่งของป่า “พวกเธอจงเข้าป่าไปหาผลาหารทางด้านทิศโน้นเถิด เมื่อเก็บผลไม้ได้พอเพียงก็จงรีบกลับมา อย่าได้โลภจนเบียดบัง แย่งอาหารของผู้อื่นเขาน่ะ” 
 
 
 
ศิษย์ทั้งหลายเดินทางเข้าป่าหาผลาหารเพื่อเป็นเสบียงในสภาวะวิกฤตที่เกิดขึ้น
  
                         “โห อาจารย์ช่างรู้แจ้งยิ่งนัก ทราบด้วยว่าทางทิศนั้นมีอาหาร ได้เลยขอรับพวกศิษย์จะมุ่งหน้าไปทางทิศที่อาจารย์ชี้นำขอรับ” เหล่าปวงศิษย์หลังจากรับโอวาท มาจากฤาษีอาจารย์แล้ว ก็พากันออกเดินทางเข้าไปยังป่าที่อุดมสมบูรณ์ตามทิศที่ฤาษีอาจารย์ได้ชี้นำไว้ รวมไปถึงอินทสมานโคตรตรเอง ก็ร่วมเดินทางไปด้วย ถึงแม้จะไม่อยากจากช้างของตนไปเลย แต่เนื่องจากไม่มีอาหารพอจะเลี้ยงช้างได้แล้ว จึงจำใจต้องร่วมเดินทางไปกับหมู่ศิษย์ทั้งหลายด้วย
 
 
การเดินทางต้องผ่านพื้นที่ที่แห้งแล้งร้อนระอุไปด้วยเปลวแดด
  
                          อินทสมานโคตร "ชายหนุ่มผู้ว่ายาก สอนยาก" “ดูแลตัวเองดีๆ นะบุญทิ้ง พ่อจะรีบไปแล้วจะรีบกลับ แล้วพ่อก็จะเก็บผลไม้อร่อยๆ มาฝากเจ้าเยอะๆ นะ” การเดินทางในครั้งนั้นลำบากยิ่งนัก เหล่าศิษย์ทั้งปวง ต้องเดินฝ่าแดดอันร้อนระอุเกือบหนึ่งวันเต็มๆ ก่อนจะเข้าสู่ป่าอีกด้านหนึ่ง ซึ่งยังพอมีอาหารให้เก็บไว้กิน “โอ้ย ร้อนตับจะแตกข้าจะเป็นลมอยู่แล้วนะเนี่ย” “อดทนไว้อีกนิดเดียวก็จะถึงป่าด้านที่พระอาจารย์ชี้ทางบอกแล้ว เร่งฝีเท้าเข้าเถอะพวกเรา จะได้รีบๆ กลับไปซะที” 
 
 
อินทสมานโคตรต้องเหนื่อยหนักกว่าคนอื่นเพราะเขาต้องหาอาหารไปเผื่อช้างของเขาด้วย
 
                           ในการออกมาหาอาหารในครั้งนี้ อินทสมานโคตร ต้องเหนื่อยหนักกว่าคนอื่นถึงสองเท่า เพราะต้องรับผิดชอบหาอาหารไปให้บุญทิ้งช้างของตนอีกด้วย “เฮ้อ ลูกเอ้ย พ่อเหนื่อยแสนเหนื่อย ลูกก็ตัวโตยังกับภูเขา กินแค่นี้คงไม่พอแน่ๆ พ่อจะรีบไปเก็บให้เยอะๆ น่ะ  ไม่รู้ป่านนี้หิวจนตาลายแล้วมั้งเนี่ย เร่งมือเข้าดีกว่าเรา”
 
 
ช้างหนุ่มคลุ้มคลั่งด้วยความร้อนและความหิวได้อาละวาดทำลายอาศรมพังยับเยิน
  
                           แต่ในขณะที่บรรดาศิษย์กำลังกลับมาจากป่านั้นเอง ช้างป่าที่อินทสมานโคตรนำมาเลี้ยงก็เกิดคลุ้มคลั่งด้วยความร้อนและความหิว มันอาละวาดทำลายข้าวของ  และรื้อศาลาจนพินาจย่อยยับ เพื่อระบายอารมณ์ตามสันดานของช้างป่า หลังจากที่อาละวาดพังอาศรมจนหน่ำใจแล้ว ช้างป่าก็วิ่งไปรออินทสมานโคตรผู้เลี้ยงตน ที่ทางเข้าสู่อาศรม แล้วก็รออยู่อย่างใจจดใจจ่ออยู่อย่างนั้น
 
 
ช้างหนุ่มวิ่งมารออินทสมานโคตรด้วยความหิวและโกรธแค้นที่ปากทางเข้าสู่อาศรม
 
                         หลังจากรออยู่ไม่นานบรรดาศิษย์ที่ออกไปหาอาหารก็เดินทางกลับมาถึงอาศรม และเมื่อมองเห็นร่างของอินทสมานโคตรผู้เลี้ยงมันมา เดินมาแต่ไกลช้างป่าซึ่งขณะนี้โมโหจนควบคุมสติไม่ได้ ก็รีบวิ่งปรี่เข้าไปหาอินทสมานโคตรอย่างรวดเร็วโดยทันที 
 
 
อินทสมานโคตรหาผลไม้มามากมายเพื่อนำมาให้ช้างที่เขาเลี้ยงด้วยความรัก
  
                       อินทสมานโคตร "น่าเศร้าใจยิ่งนักที่อินทสมานโคตรต้องมาจบชีวิตลง โดยไม่มีโอกาสที่จะสำนึกถึงคำเตือนของผู้มีพระคุณ" “โอ้ย คิดถึงพ่อมากขนาดนั้นเลยหรือบุญทิ้ง โหย ดูสิ มันรักเราขนาดไหน ไม่รู้ทำไมอาจารย์ถึงคิดว่าบุญทิ้งจะฆ่าเราได้นะเนี่ย ไม่เข้าใจจริงๆ อ้าว มามะๆ บุญทิ้ง พ่อจะป้อนผลไม้ให้กินจนเปรมเลย ฮะๆ เฮอ” แต่ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่อินทสมานโคตรคิด ช้างป่าที่ขณะนี้ลืมสิ้นความผูกพันใดๆ ที่เคยมีวิ่งตรงรี่ เข้าหาอินทสมานโคตร ด้วยความหงุดหงิดเต็มประดา ก่อนจะพุ่งชนอินทสมานโคตรอย่างแรงมิหน่ำซ้ำ ยังกระทืบซ้ำด้วยความหงุดหงิดอีกด้วย
 
 
ช้างหนุ่มพุ่งเข้าชนและกระทืบอินทสมานโคตรอย่างบ้าคลั่ง
 
                         “โอ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ยบุญทิ้ง อย่าๆ อย่าทำพ่อเลย” เหตุอันสยดสยองที่เกิดขึ้นนี้เป็นไปตามคำทำนายของพระอาจารย์ทุกประการ อินทสมานโคตร ศิษย์ผู้ดื้อรั้นและช้างเกเรเชือกนั้น ต่างตกอยู่ในห่วงกรรมต่อกันอย่างไม่มีทางแก้ไข หลังจากกระทืบซ้ำจนอินทสมานโคตรสิ้นใจตายอย่างน่าอนาถแล้ว ช้างป่าเกเรเชือกนั้นก็วิ่งหายไปในป่าอย่างบ้าครั่ง ทิ้งศพอินทสมานโคตรผู้เลี้ยงดูมันมา ให้นอนตายอย่างน่าสังเวชใจ
 
 
ช้างหนุ่มทิ้งร่างอินทสมานที่ตายอย่างน่าอนาถไว้เบื้องหลังแล้ววิ่งหนีหายเข้าป่าไป
 
                      น่าเศร้าใจยิ่งนักที่อินทสมานโคตรต้องมาจบชีวิตลง โดยไม่มีโอกาสที่จะสำนึกถึงคำเตือนของผู้มีพระคุณ เมื่อบรรดาลูกศิษย์ได้ช่วยกันปลงศพอินทสมานโคตร เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฤาษีอาจารย์ก็ได้อบรมสั่งสอนเหล่าลูกศิษย์ว่า 
 
 
บรรดาเพื่อนศิษย์ได้ช่วยกันเผาศพอินทสมานด้วยความเศร้าใจ
 
                         “ดาบสทั้งหลายเอ๋ย บุคคลไม่พึงทำความสนิทสนมกับคนชั่วหรือยอมเป็นมิตรกับคนทุศีลไร้ยางอาย” ฤาษีอบรมให้บุคคลคบค้ากระทำไมตรีแต่กับสัตตบุรุษ คือคนดี จะได้ไม้ต้องพบวิบัติดับชีวิตลงเหมือนกับอินทสมานโคตรศิษย์ผู้ดื้อรัน ผู้มีกรรมคนนี้ 
 
 
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสว่า ธรรมดาคนเราไม่ควรเป็นผู้สอนยาก
 
                       สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสเล่าอินทสมานโคตตชาดก ด้วยคำที่พระโพธิสัตว์ผู้เป็นครูนั้น สอนนักบวชว่า ธรรมดาคนเราไม่ควรเป็นผู้สอนยาก ยุเทวปัญญา สทิโม มะมัง พึงรู้จักบุคคลใด ว่าผู้นี้เหมือนเราโดยศีล พึงกระทำไมตรีกับบุคคลนั้น
 
 
ในพุทธกาลนั้น
ศิษย์ผู้ดื้อรั้น กำเนิดเป็น ภิกษุผู้ว่ายาก 
ฤาษีผู้เป็นอาจารย์ เสวยพระชาติเป็น พระพทุธเจ้า
 
 
นิทานชาดก เรื่องเดียวกันหน้าอื่นๆ
รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ลฏุกิกชาดก ชาดกว่าด้วยนางนกไส้ 

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มสกชาดก ชาดกว่าด้วยศัตรูผู้มีปัญญาดีกว่ามีมิตรโง่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โรมชาดก ชาดกว่าด้วยอาชีวกเจ้าเล่ห์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อนภิรติชาดก ชาดกว่าด้วยจิตขุ่นมัว ไม่ขุ่นมัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาฬยมุฏฐิชาดก ชาดกว่าด้วยโลภมาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อุทยชาดก ชาดกว่าด้วยบารมี 10 ทัศ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กามชาดก ชาดกว่าด้วยกามและโทษของกาม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มณิโจรชาดก ชาดกว่าด้วยพระเจ้าอธรรมิกราช

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขันติวัณณชาดก ชาดกว่าด้วยต้องอดใจในคนที่หาคุณธรรมยาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาญจนักขันธชาดก ชาดกว่าด้วยธรรมะมีค่าดั่งทองคำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กณเวรชาดก  ชาดกว่าด้วยหญิงหลายผัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วีณาถูณชาดก ชาดกว่าด้วยเรื่องรักคนผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหาโมรชาดก  ชาดกว่าด้วยพญานกยูงพ้นจากบ่วง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วินีลกชาดก ชาดกว่าด้วยการเลือกทำเลผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วรุณชาดก ชาดกว่าด้วยการทำไม่ถูกขั้นตอน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สาเกตชาดก ชาดกว่าด้วยวางใจคนที่ชอบใจ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สาธุศีลชาดก ชาดกว่าด้วยตำราเลือกลูกเขย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อกาลราวิชาดก  ชาดกว่าด้วยไก่ขันไม่ถูกเวลา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มตกภัตตชาดก  ว่าด้วยสัตว์ไม่ควรฆ่าสัตว์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วลาหกัสสชาดก ว่าด้วยความสวัสดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัคคิชาดก ว่าด้วยท่านอัคคิกะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กากชาดก ว่าด้วยการผูกอาฆาต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อินทสมานโคตตชาดก  ชาดกว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กิงฉันทชาดก  ชาดกว่าด้วยโทษที่ฉกฉวยเอาประโยชน์ของคนอื่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อลีนจิตตชาดก ชาดกว่าด้วยกัลยาณมิตร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัจฉปชาดก ชาดกว่าด้วยลิงสัปดน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุวรรณกักกฏชาดก ชาดกว่าด้วยปูทองผู้ฉลาด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัตติคุมพะชาดก ชาดกว่าด้วยเรื่องการคบหาคนพาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สาลิเกทารชาดก ชาดกว่าด้วยนกแขกเต้าเลี้ยงพ่อแม่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คุณชาดก ชาดกว่าด้วยมิตรธรรม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สูกรชาดก  ชาดกว่าด้วยสุกรท้าสู้ราชสีห์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สิคาลชาดก ว่าด้วยพราหมณ์เชื่อสุนัข

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุรุงคมิคชาดก-ว่าด้วยการร่วมด้วยช่วยกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คิชฌชาดก-ว่าด้วยอำนาจบุญคุณ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วัณณุปถชาดก-ว่าด้วยความเพียรไม่เกียจคร้าน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขัลลฏิยชาดก-ว่าด้วยความลุ่มหลง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กันทคลกชาดก-ชาดกว่าด้วยเรื่องนกหัวขวานตายเพราะไม้แก่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตินทุกชาดก-ชาดกว่าด้วยเรื่องอุบายหนีตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุกกุรชาดก-ชาดกว่าด้วยการสงเคราะห์ญาติ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มุทุลักขณชาดก ชาดกว่าด้วยกามกิเลสคือต้นเหตุแห่งความเศร้าหมอง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นันทชาดก-ชาดกว่าด้วยความมานะถือตัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จันทกินรีชาดก-ชาดกว่าด้วยความผูกพันจงรักภักดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โลสกชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของความอิจฉาริษยา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พกชาดก-ชาดกว่าด้วยบาปกรรมของผู้ฉลาดแกมโกง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วานรินทชาดก-ชาดกว่าด้วยธรรมของผู้ล่วงพ้นศัตรู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัฏฐหาริชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษแห่งการแบ่งชนชั้น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

รุกขธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยต้นไม้โดดเดี่ยวย่อมแพ้ลม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหิฬามุขชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการคบคนพาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เทวธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยธรรมของเทวดา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มิตตวินทุก-ชาดกว่าด้วยโทษผู้ลุอำนาจความปรารถนา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัณฑรกชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษการเปิดเผยความลับแก่ผู้อื่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พัพพุชาดก-ตอนที่ 2-ชาดกว่าด้วยวิธีให้แมวตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุมเมธชาดก-ชาดกว่าด้วยการใช้อำนาจให้เป็นประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุสนาฬิชาดก-ชาดกว่าด้วยประโยชน์ของการคบมิตร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อสาตมนต์ชาดก-ชาดกว่าด้วยมนต์มายาหญิง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

หริตมาตชาดก ชาดกว่าด้วยผู้มีอิสรภาพ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พระมหาสีลวะชาดก-ชาดกว่าด้วยการปรารภความเพียร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วาตมิคชาดก-ชาดกว่าด้วยอำนาจรส

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อปัณณกธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยข้อปฏิบัติเพื่อป้องกันความผิดพลาด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตักกบัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยการข้องแวะกับกิเลสคือบ่อเกิดแห่งทุกข์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัณฑินาชาดก ว่าด้วยโทษของการตกอยู่ในอำนาจสตรี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โมรณัจจชาดก ว่าด้วยผู้ขาดหิริโอตัปปะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กากาติชาดก ชาดกว่าด้วยนางกากี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหากัณหชาดก-ชาดกว่าด้วยคราวที่สุนัขดำกินคน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คิริทัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยการเอาอย่าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โภชาชานียชาดก-ชาดกว่าด้วยความเพียรอันยิ่งใหญ่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มโนชชาดก-ชาดกว่าด้วยคบคนชั่วไม่ได้ความสุขที่ยั่งยืน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มาตุโปสกชาดก-ชาดกว่าด้วยพญาช้างยอดกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุชาตาชาดก-ชาดกว่าด้วยภรรยา 7 แบบ 

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัญจาวุธกุมาร-ชาดกว่าด้วยการทำความเพียร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จุลลกเศรษฐี-ชาดกว่าด้วยความฉลาดในการสร้างฐานะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เวทัพพชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการไม่รู้จักกาลเทศะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อกตัญญุตาชาดก-ชาดกว่าด้วยคนอกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เวฬุกะชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการเป็นผู้ว่ายากสอนยาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มาลุตชาดก-ว่าด้วยการถือความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขทิรังคารชาดก-ว่าด้วยเป็นผู้มีจิตใจมั่นคง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นิโครธมิคชาดก-ว่าด้วยการเลือกคบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มุณิกชาดก-ว่าด้วยผู้มีอายุยืน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ติตติรชาดก-ว่าด้วยความเคารพอ่อนน้อม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มัจฉชาดก-ชาดกว่าด้วยความลุ่มหลงคือตัวนำไปสู่ความตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โกสิยชาดก-ชาดกว่าด้วยถ้อยคำกับการกินไม่สมกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัคคิชาดก-ว่าด้วยท่านอัคคิกะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นฬปานชาดก-ว่าด้วยการใช้ปัญญาพิจารณา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปุณณปาติกชาดก-ชาดกว่าด้วยความฉลาดทันคน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อารามทูสกชาดก-ชาดกว่าด้วยความฉลาดอันไม่เป็นประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัสสกชาดก-ชาดกว่าด้วยพระเทวีอุพพรีเกิดเป็นด้วงขี้ควาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุลาวกชาดก ชาดกว่าด้วยการเสียสละ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฆตบัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยความดับความโศก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จัมมสาฏกชาดก-ชาดกว่าด้วยนักบวชไหว้แพะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุราชานชาดก-ชาดกว่าด้วยภาวะของหญิงรู้ได้ยาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัญจภีรุกชาดก-ชาดกว่าด้วยความสวัสดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ครหิตชาดก-ชาดกว่าด้วยลิงติเตียนมนุษย์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กักกรชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ฉลาดเอาตัวรอดได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฉวชาดก-ชาดกว่าด้วยการนั่งที่ไม่สมควร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จุลลโพธิชาดก-ชาดกว่าด้วยความโกรธ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหธัมมปาลชาดก-ชาดกว่าด้วยตระกูลที่ไม่ตายวัยหนุ่ม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุพภิยมักกฏชาดก-ชาดกว่าด้วยการคบคนชั่ว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัตถัสสทวารชาดก-ชาดกว่าด้วยประตูแห่งประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

บุปผรัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยเป็นทุกข์เพราะภรรยาไม่ได้ผ้าย้อมดอกคำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สมิทธิชาดก-ชาดกว่าด้วยการไม่รู้เวลาตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัณณิกชาดก ชาดกว่าด้วย ที่พึงให้โทษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กฏาหกชาดก-ชาดกว่าด้วยคนขี้โอ่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จุลปทุมชาดก-ชาดกว่าด้วยการลงโทษหญิงชายทำชู้กัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กกัณฏกชาดก-ชาดกว่าด้วยกิ้งก่าได้ทรัพย์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฉัททันตชาดก-ชาดกว่าด้วยพญาช้างฉัททันต์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อุทัญจนีชาดก-ชาดกว่าด้วยหญิงโจร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สีลานิสังสชาดก-ชาดกว่าด้วยอานิสงส์ของศีล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คูถปาณกชาดก-ชาดกว่าด้วยหนอนท้าสู้กับช้าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัตตปัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยความสำคัญผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พรหมทัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ขอกับผู้ถูกขอ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โกกาลิกชาดก-ชาดกว่าด้วยพูดในกาลที่ควรพูด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มัจฉทานชาดก-ชาดกว่าด้วยการให้ข้าวเป็นทานแก่ปลา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ชาดก 500 ชาติ มัจฉทานชาดก-ชาดกว่าด้วยการให้ข้าวเป็นทานแก่ปลา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ผลชาดก-ชาดกว่าด้วยความสามารถในการดูผลไม้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เสยยชาดก-ชาดกว่าด้วยคบคนประเสริฐก็ประเสริฐ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุกกุฏชาดก-ชาดกว่าด้วยผลของการไม่เชื่อง่าย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กายนิพพินทชาดก-ชาดกว่าด้วยความเบื่อหน่ายร่างกาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สสปัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้สละชีวิตเป็นทาน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุททาลชาดก-ชาดกว่าด้วยความความชนะที่ดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พันธนโมกขชาดก-ชาดกว่าด้วยการหลุดพ้นจากเครื่องผูกมัด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุมภชาดก ชาดกว่าด้วยโทษของสุรา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุชาตกุมารชาดก-ชาดกว่าด้วยการพลัดพรากจากสิ่งเป็นทุกข์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โรหนมิคชาดก-ชาดกว่าด้วยความรักในสายเลือด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คังเคยชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ชอบโอ้อวด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุขวิหารีชาดก-ชาดกว่าด้วยสุขอันเกิดจากการบรรพชา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตัจฉกสูกรชาดก-ชาดกว่าด้วยหมูพร้อมใจกันสู้เสือ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทิปิชาดก-ชาดกว่าด้วยแพะกับเสือเหลือง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัพพตูปัตถรชาดก-ชาดกว่าด้วยอภัยโทษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขุรปุตตชาดก-ชาดกว่าด้วยการทำตนให้ไร้ประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัจจานิโคตตชาดก-ชาดกว่าด้วยในการไหนๆ ธรรมย่อมไม่ตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

การันทิยชาดก-ชาดกว่าด้วยการทำที่เหลือวิสัย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาสาวชาดก-ชาดกว่าด้วยผ้ากาสาวพัสตร์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โกสัมพิยชาดก ชาดกว่าด้วยอยู่คนเดียวดีกว่าร่วมกับคนพาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุหกชาดก-ชาดกว่าด้วยพูดดีได้เงินได้ทอง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อุจฉังคชาดก-ชาดกว่าด้วยหญิงผู้มีใจรักพี่รักน้อง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขรัสสรชาดก-ชาดกว่าด้วยบุตรที่มารดาละทิ้ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กปิชาดก-ชาดกว่าด้วยการโกหกหลอกลวง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัลยาณธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้มีกัลยาณธรรม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นันทิวิสาลชาดก-ชาดกว่าด้วยการใช้วาจาไพเราะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทัพพปุบผาชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการโต้เถียงกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นังคลีสชาดก-ชาดกว่าด้วยคนพาลกล่าวคำที่ไม่ควรกล่าว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กูฏวาณิชชาดก-ชาดกว่าด้วยหนามยอกเอาหนามบ่ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อนุสาสิกชาดก-ชาดกว่าด้วยเรื่องดีแต่พูด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุราปานชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการดื่มสุรา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สกุณีคติชาดก-ชาดกว่าด้วยไม่หากินไกลถิ่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุวรรณสามชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้บำเพ็ญเมตตาบารมี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขันธปริตตชาดก-ชาดกว่าด้วยพระปริตรป้องกันสัตว์ร้ายต่าง ๆ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุวรรณหังสชาดก-ชาดกว่าด้วยความโลภ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัณหทีปายนชาดก ชาดกว่าด้วยความรักที่มีต่อบุตร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สรภชาดก-ชาดกว่าด้วยละมั่งทำคุณแก่พระราชา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มณิกัณฐชาดก-ชาดกว่าด้วยขอสิ่งที่ไม่ควรขอ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สมุททชาดก-ชาดกว่าด้วยสมุทรสาคร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัมพชาดก-ชาดกว่าด้วยบัณฑิตควรพยายามร่ำไป

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อาวาริยชาดก-ชาดกว่าด้วยไม่ควรเปล่งวาจาที่ดีให้เกินแก่ควรกาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา กัสสปมันทิยชาดก ว่าด้วย รู้ตัวว่าผิดแล้วสารภาพผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถากุนตินีชาดก ว่าด้วย การเชื่อมมิตรภาพ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ขุรัปปชาดก ว่าด้วย ถึงคราวกล้าควรกล้า

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาคุมพิยชาดก ว่าด้วย เปรียบวัตถุกามเหมือนยาพิษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ลิตตชาดก-ชาดกว่าด้วยลูกสกาอาบยาพิษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาจตุมัฏฐ ชาดกว่าด้วยผู้เลวทราม ๔ อย่าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลกาลิงคชาดก ว่าด้วย เทวดากีดกันความพยายามของคนไม่ได้  

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลธนุคคหชาดก ว่าด้วย จุลลธนุคคหบัณฑิต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลธรรมปาลชาดก ว่าด้วย ความรักของแม่ที่มีต่อลูก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาจุลลนารทกัสสปชาดก ว่าด้วย พิษ เหว เปือกตม และอสรพิษ  

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลปโลภนชาดก ว่าด้วย หญิงทำบุรุษให้งงงวย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาชรูทปานชาดกว่าด้วย ขุดบ่อได้ทรัพย์กลับพินาศเพราะขุดเกิน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา เจติยราชชาดก ว่าด้วย เชฏฐาปจายนธรรม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สีหจัมมชาดก-ชาดกว่าด้วยลาห่มหนังสิงโต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ชาครชาดกว่าด้วยผู้หลับและตื่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ตจสารชาดก ว่าด้วย คนฉลาดย่อมไม่แสดงอาการให้ศัตรูเห็น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ถุสชาดก ว่าด้วย รู้จักแกลบหรือข้าวสารในที่มืด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ทธิวาหนชาดก ว่าด้วย พระเจ้าทธิวาหนะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาลัณฑุกชาดก-ชาดกว่าด้วยมารยาทส่อสกุล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาทุติยปลายิชาดกว่าด้วยคนถูกความเร่าร้อนเผาจนไม่อาจสู้ข้าศึกได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาทุทททชาดกว่าด้วย คติของคนดีคนชั่ว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาธังกชาดก ว่าด้วยการร้องไห้ไม่มีประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

 อรรถกถาธูมการีชาดก ว่าด้วยเศร้าโศกเพราะได้ใหม่ลืมเก่า

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถานังคุฏฐชาดกว่าด้วยบูชาไฟด้วยหางวัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

รุหกชาดก-ชาดกว่าด้วยรุหกปุโรหิต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สกุณาชาดก-ชาดกว่าด้วยที่พึ่งให้โทษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถานานาฉัน­ทชาดก ว่าด้วยต่างคนต่างใจ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ปทกุศลมาณวชาดก ว่าด้วย ภัยที่เกิดแต่ที่พึ่งอาศัย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปรันตปชาดกว่าด้วย ลางบอกความชั่วและภัยที่จะมาถึง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ปลาสชาดก ว่าด้วย เหตุที่จะต้องหนีจากไป

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปัญจุโปสถิกชาดก ว่าด้วยนกพิราบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปัพพชิตวิเหฐกชาดก ว่าด้วยกราบไหว้ผู้ควรกราบไหว้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปาทัญชลิชาดก ว่าด้วยปาทัญชลีราชกุมาร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปุจิมันทชาดก ว่าด้วยผู้รอบคอบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปุฏภัตตชาดก ว่าด้วยการคบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปุณณนทีชาดก ว่าด้วยการไม่ระลึกถึง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุททุภายชาดก-ชาดกว่าด้วยกระต่ายตื่นตูม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วิโรจนชาดก-ชาดกว่าด้วยสุนัขจิ้งจอกไม่เจียมตัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาพรหาฉัตต ชาดกว่าด้วยเอาของน้อยแลกของมาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาพาโลวาท ชาดกว่าด้วยคนมีปัญญาบริโภค

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา พาหิยชาดก ว่าด้วย เป็นคนควรศึกษาศิลปะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาภัคค ชาดกว่าด้วยอายุ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตัณฑุลนาฬิชาดก-ชาดกว่าด้วยการตีราคาสินค้า

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาภิกขาปรัมปร ชาดกว่าด้วยการให้ทานในท่านใด มีผลมาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ภัทรฆฏเภทกชาดก ว่าด้วย คนโง่เขลาเดือดร้อนภายหลัง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ทัททรชาดก ว่าด้วย ไม่ควรถือตัวในที่ที่เขาไม่รู้จัก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา พิลารโกสิยชาดก ว่าด้วย ให้ทานไม่ได้เพราะเหตุ ๒ อย่าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เนรุชาดก-ชาดกว่าด้วยอานุภาพของเนรุบรรพต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามตโรทนชาดก ว่าด้วยร้องไห้ถึงคนตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา มหาปิงคลชาดก ว่าด้วย พระเจ้าปิงคละผู้ร้ายกาจ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหาโพธิชาดก ว่าด้วยปฏิปทาของผู้นำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อภิณหชาดก-ชาดกว่าด้วยการเห็นกันบ่อยๆ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหาโพธิชาดก ว่าด้วยปฏิปทาของผู้นำ (ตอนจบ)

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหาสุวราชชาดก ว่าด้วยสหายย่อมไม่ละทิ้งสหาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหิสชาดก ว่าด้วยลิงกับควาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัมโมทมานชาดก-ชาดกว่าด้วยพินาศเพราะทะเลาะกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัจจังกิรชาดก-ชาดกว่าด้วยไม้ลอยน้ำดีกว่าคนอกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อสัมปทานชาดก-ชาดกว่าด้วยการไม่รับของทำให้เกิดการแตกร้าว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามิคโปตกชาดก ว่าด้วย คำพูดที่ทำให้หายเศร้าโศก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถารถลัฏฐิชาดกว่าด้วย ใคร่ครวญก่อนแล้วทำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามัยหสกุณชาดกว่าด้วย การใช้ทรัพย์ให้เป็นประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามักกฏ ชาดกว่าด้วยลิง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สังวรมหาราชชาดก-ชาดกว่าด้วยพระราชาผู้มีศีลาจารวัตรที่ดีงาม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาลาภครหิก ชาดกว่าด้วยวิธีการหลอกลวง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา วาตัคคสินธว ชาดกว่าด้วยม้ามีศักดิ์ศรี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา วัจฉนขชาดก ว่าด้วยเรื่องดาบสเล็บงาม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาวิคติจฉชาดก ว่าด้วยความปรารถนาไม่มีที่สิ้นสุด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาวิฆาสาทชาดก ว่าด้วยการกินของที่เป็นเดน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสังกัปปราคชาดก ว่าด้วยลูกศรคือกิเลส

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา สุจจชชาดก ว่าด้วย ภรรยาที่ดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุนัขชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ฉลาดย่อมช่วยตัวเองได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสุลสาชาดกว่าด้วย ผู้รอบรู้เหตุผลย่อมรอดพ้นศัตรู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา โสมทัตตชาดก ว่าด้วย อาการของผู้ขอ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาโสณกชาดกว่าด้วย เรื่องพระราชาจะพระราชทานรางวัลแก่ผู้พบโสณกกุมาร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฌานโสธนชาดก-ชาดกว่าด้วยสุขเกิดจากสมาบัติ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหาสุวราชชาดก-ชาดกว่าด้วยความพอเพียง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอุจฉิฏฐภัตตชาดกว่าด้วย นางพราหมณีหาชายชู้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาโสมนัสสชาดกว่าด้วย การใคร่ครวญก่อนแล้วทำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอนนุโสจิยชาดกว่าด้วย ทุกคนจะต้องตายควรเมตตากัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาตุณฑิลชาดกว่าด้วย ธรรมเหมือนน้ำบาปธรรมเหมือนเหงื่อไคล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอรัญญ ชาดกว่าด้วยการเลือกคบคน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอหิตุณฑิก ชาดกว่าด้วยลิงกับหมองู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอัฏฐาน ชาดกว่าด้วยสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอัพภันตร ชาดกว่าด้วยผลไม้ทิพย์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฆตาสนชาดก ชาดกว่าด้วยภัยที่เกิดจากที่พึ่ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสันธิเภท ชาดกว่าด้วยโทษที่เชื่อถือคำส่อเสียด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอุมมาทันตีชาดกว่าด้วย เสนาบดีถวายนางอุมมาทันตีแด่พระราชา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ชนสันธชาดก-ชาดกว่าด้วยเหตุที่ทำจิตให้เดือดร้อน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา วิสัยหชาดก ว่าด้วย ความยากจนไม่เป็นเหตุให้ทำชั่ว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ผันทนชาดก ว่าด้วยการผูกเวรของหมีและไม้ตะคร้อ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสูจิ ชาดกว่าด้วยเข็ม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาติรีติวัจฉ ชาดกว่าด้วยควรบูชาผู้มีพระคุณ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปานียชาดก-ชาดกว่าด้วยการทำบาปแล้วรังเกียจบาปที่ทำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เกฬิสีลชาดก-ชาดกว่าด้วยปัญญาสำคัญกว่าร่างกาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปีฐ ชาดกว่าด้วยธรรมในสกุล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถานันทิยมิคราช ชาดกว่าด้วยพระยาเนื้อนันทิยะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ธัมมัทธชชาดก-ชาดกว่าด้วยพูดอย่างหนึ่งทำอย่างหนึ่ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัมภวชาดก ว่าด้วยคนผู้รุ่งโรจน์ได้เพราะปัญญา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาภิส ชาดกว่าด้วยผู้ลักเอาเหง้ามัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาทัฬหธรรมชาดกว่าด้วย ความกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาตักกลชาดกว่าด้วย การเลี้ยงดูบิดามารดา

คำค้น :: นิทานชาดก มิใช่เรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อสอนคุณธรรม แต่นิทานชาดก คือ เรื่องในอดีตชาติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นิทานธรรมะที่พระองค์ทรงแสดงไว้แล้วอย่างแท้จริง นอกจากนี้ยังมีนิทานภาษาอังกฤษ วีดีโอนิทาน คลิปนิทาน การ์ตูนสุภาษิต ให้ศึกษา เพื่อให้เป็น นิทานเยาวชน นิทานเด็ก นิทานสอนใจ นิทานคุณธรรมเพื่อจรรโลงจิตใจ ผู้ศึกษาให้รักในคุณงามความดี นิทา,นิทานชาดก,นิทานชาดกพร้อมรูปภาพประกอบ,นิทาน, นิทานชาดก, นิทานไทย, นิทานธรรมะ, นิทานธรรมะไทย, นิทานเด็ก, คุณธรรม, การ์ตูนธรรมะ, การ์ตูนไทย, การ์ตูนภาพ, การ์ตูนช่อง, การ์ตูนนิทาน, การ์ตูนเด็ก, การ์ตูนสีขาว, นิทานธรรมะออนไลน์, นิทานธรรมะสอนคุณธรรม พระโพธิสัตว์,นิทานชาดกออนไลน์,นิทานชาดกเรื่องสั้น,นิทานชาดก หมายถึง,นิทานชาดกและคติสอนใจ,นิทานสองภาษา,นิทานสำหรับเด็ก,นิทานก่อนนอน
บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล