รวมนิทานชาดกพร้อมภาพประกอบสีสดใส ข้อคิดจากชาดก นิทานชาดกภาษาอังกฤษ วีดีโอนิทาน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นิทานชาดก : สาลิเกทารชาดก ชาดกว่าด้วยนกแขกเต้าเลี้ยงพ่อแม่

ชาดก 500 ชาติ

สาลิเกทารชาดก ชาดกว่าด้วยนกแขกเต้าเลี้ยงพ่อแม่

 

  

โกสิยะพราหมณ์กับพญานกแขกเต้าผู้มีความกตัญญู
 
                    ครั้งหนึ่งพระศาสดาเมื่อเสด็จประทับอยู่ ณ พระมหาวิหารเชตวัน ทรงปรารภภิกษุผู้เลี้ยงโยมหญิง โดยทรงตรัสว่า ในกาลนั้นทรงได้ทราบข่าวว่าภิกษุรูปหนึ่งเลี้ยงโยมหญิง จึงทรงตรัส  ให้หาภิกษุรูปนั้น แล้วตรัสถามซึ่งมูลเหตุนั้น “ดูก่อนภิกษุ ข่าวว่าเธอเลี้ยงคฤหัสถ์จริงหรือ” “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เป็นความจริงพระเจ้าค่ะ ” “คฤหัสถ์เหล่านั้นเป็นอะไรของเธอ” “ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ เป็นโยมหญิงโยมชายของข้าพระองค์ พระเจ้าค่ะ”
 
 
ภิกษุหนุ่มได้กราบทูลความจริงที่ตนได้ได้เลี้ยงคฤหัสถ์ผู้เป็นบิดาและมารดาของตน
   
                            “ดีจริง ภิกษุ ถึงเหล่าบัณฑิตแต่ก่อน กำเนิดเกิดมาในสกุลสัตว์เดรัจฉาน ก็ยังให้พ่อแม่ผู้แก่แล้ว นอนในรัง หาอาหารมาด้วยจะงอยปากเลี้ยงดูได้” ครั้นแล้วสมเด็จพระบรมศาสดา จึงทรงนำ อดีตนิทานมาแสดงดังต่อไปนี้  ในอดีตกาลครั้งพระเจ้ามคธราช ครองราชย์สมบัติในพระนครราชคฤห์ ครั้งนั้นทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือจากพระนคร มีบ้านพวกพราหมณ์ชื่อ สาลินทิยะ และทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของบ้านนั้นเป็นไร่ของชาวมคธ 
 
 
พระบรมศาสดาทรงนำนิทานชาดกมาตรัสเล่าแก่เหล่าภิกษุสงฆ์
  
                         ซึ่งพราหมณ์โกสิยะโคตร ชาวสาลินทิยะ ได้จับจองที่ดินเป็นบริเวณกว้างใหญ่เอาไว้ เพื่อทำไร่ข้าวสาลี โดยแบ่งเนื้อที่ในไร่นั้นให้ลูกจ้างและบริวารของตนดูแลจนครบทุกพื้นที่ “รู้สึกว่าปีนี้ ข้าวสาลีในไร่งามดีกว่าทุกปีนะ เจ้าเห็นเช่นเดียวกับเราหรือไม่” “จริงขอรับนายท่าน ปีนี้ข้าวสาลีในไร่งามดีเหลือเกิน เฉพาะส่วนที่ข้าดูแลอยู่ก็เห็นจะเก็บเกี่ยวได้หลายร้อยเล่มเกวียนอยู่” “อืม ดีๆๆ” ในกาลนั้นพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นลูกของพญานกแขกเต้า
 
 
โกสิยะพราหมณ์ได้มอบหมายให้คนงานดูแลไร่ข้าวสาลีของตน
  
                        ผู้เป็นหัวหน้าฝูงนกแขกเต้าทั้งมวล ซึ่งอาศัยอยู่ ณ ป่างิ้วใหญ่บนยอดภูเขาทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของไร่นั้นเอง ครั้นเนินนานไป เมื่อลูกพญานกแขกเต้าเติบโตขึ้น ก็กลายเป็น นกแขกเต้าหนุ่ม ซึ่งมีรูปกายงดงาม มีร่างกายใหญ่โตขนาดดุมเกวียนและมีความสมบูรณ์ด้วยพละกำลังอันแข็งแกร่ง ในขณะที่พญานกแขกเต้าผู้เป็นพ่อและแม่นั้นก็แก่ชราลงตามกาลเวลาด้วยเหตุนี้พญานกผู้ชรา จึงแต่งตั้งนกแขกเต้าหนุ่มผู้เป็นลูกให้เป็นพญานก ปกครองฝูงนกแขกเต้าสืบต่อจากตน
 
 
ป่างิ้วใหญ่บนยอดเขาซึ่งเป็นที่อาศัยของฝูงนกแขกเต้า
  
                       “ลูกเอ๋ย บัดนี้พ่อแก่ชราเกินกว่าจะบินไปไกลๆ เพื่อคุ้มครองดูแลฝูงนกลูกหลานของเราได้แล้ว เจ้าจงปกครองฝูงนกนี้ต่อจากพ่อเถิดนะ” “ลูกขอน้อมรับเอาภาระของพ่อ มาปฏิบัติสืบทอดต่อ ตามคำสั่งของพ่อจ๊ะ” “ดีแล้วลูกรักของพ่อ เอาล่ะพวกลูกหลานนกทั้งหลายจงมาชุมนุมกันตรงนี้ แล้วก็ฟังเราให้ดี” “จ้า พวกเรามาแล้วจ๊ะ ท่านพญานก ท่านมีอะไรจะบอกพวกเราหรือจ๊ะ” “ดีแล้วๆ บัดนี้เราใคร่อยากจะให้ลูกชายของเราเป็นพญานก ปกครองฝูงนกทั้งหมดแทนเรา ซึ่งแก่ชรามากแล้ว พวกเจ้ามีใครเห็นคัดค้านก็จงแย้งมาเถิด”
 
 
พญานกแขกเต้าได้รับมอบหน้าที่เป็นหัวหน้าฝูงดูแลเหล่านกแขกเต้าแทนพ่อของตน
 
                     “พ่อพญานกจ๋า แต่ไหนแต่ไรมาพวกเราก็เคารพท่านและรักใคร่นับถือความมีคุณของบุตรชายท่านมาตลอดอยู่แล้ว พวกเรายินดีที่จะให้บุตรชายของท่านมาเป็นหัวหน้าเราสืบทอด ต่อจากท่านอยู่แล้วจ๊ะ” “เราขอขอบใจพวกท่านที่เชื่อมั่นในตัวเรา จงวางใจเถิดเราจะปกครองดูแลฝูงให้ได้รับความยุติธรรมและอยู่ดีมีสุขถ้วนหน้ากันแน่นอน” เนื่องจากเห็นว่า พญานกผู้เป็นพ่อและแม่นั้นแก่ชรามากแล้ว พญานกแขกเต้าหนุ่มจึงขอร้องให้พ่อและแม่อยู่แต่บนยอดเขา 
 
 
ฝูงนกแขกเต้าบินออกหาอาหารด้วยการนำของพญานกแขกเต้าเป็นปกติในทุกๆ วัน
 
                         อันเป็นถิ่นที่พำนักในขณะที่ตนได้พาฝูงนกแขกเต้าบินไปหากินที่ป่าหิมพานต์เป็นประจำทุกวัน และหลังจากจิกกินข้าวสาลีที่เกิดเองตามธรรมชาติจนอิ่มแล้ว เมื่อถึงเวลาจะกลับรัง พญานกแขกเต้าหนุ่มก็จะคาบรวงข้าวสาลีกลับมาที่รังเพื่อเลี้ยงดูพญานกผู้เป็นพ่อกับแม่รวมทั้งลูกเล็กๆ ของตนทั้งยังเผื่อแผ่ไปถึงบรรดานกตัวอื่นๆ ที่ไม่สามารถบินไปหาอาหารได้ ให้ได้กินอาหารจนอิ่มหนำเสมอมิได้ขาด “พ่อจ๋าแม่จ๋า วันนี้ลูกกลับมาแล้วจ๊ะ วันนี้ลูกได้รวงข้าวสาลีเม็ดโตๆ งามๆ มาฝากพ่อแม่กับพี่น้องเราตัวอื่นๆ เยอะเลยจ๊ะ”
 
 
พญานกแขกเต้าได้นำรวงข้าวสาลีกลับมาฝากพ่อและแม่ของตนทุกครั้งที่ออกไปหาอาหาร
 
                           “ขอบใจจ๊ะลูกรัก เจ้าเหนื่อยไหมลูกที่ต้องคาบอาหารบินมาเป็นระยะทางไกลๆ แบบนี้” “ลูกไม่เหนื่อยเลยจ๊ะแม่จ๋า ขอให้พ่อกับแม่กินให้อิ่มเถิด อย่าได้วิตกกังกังวลเพราะเป็นห่วงลูกเลย” “บุญรักษาเจ้าเถอะลูกรัก เจ้าช่างกตัญญูจริงๆ” อยู่มาวันหนึ่งเหล่านกแขกเต้าได้ยินข่าวที่แน่ชัดว่า ในช่วงฤดูกาลนี้ ผู้คนชาวแคว้นมคธจะหว่านข้าวสาลีลงในไร่ ดังนั้นเช้าวันต่อมา พญานกแขกเต้าหนุ่ม จึงนำพาฝูงนกบริวารทั้งหมดบินไปยังทิศทางนั้น
 
 
 
ฝูงนกแขกเต้าบินออกจากรังไปหาอาหารตามปกติ
 
                         แล้วร่อนลงยังแปลงข้าวสาลีที่เหลืองอร่ามแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นแปลงที่ลูกจ้างของพราหมณ์โกสิยะโคตร ชาวสาลินทิยะแห่งแคว้นมคธเป็นผู้ดูแลอยู่นั่นเอง “เอาล่ะ เห็นจะเป็นที่แห่งนี้กระมัง เหล่าพี่น้องข้า จงร่อนลงจิกกินเมล็ดข้าวสาลีในแปลงนาอันอุดมนี้เถิด” “เอ้า พวกเรา ท่านพญานกเห็นชอบที่ตรงนี้แล้ว พวกเราลุยเลย” ภาพนกแขกเต้าฝูงใหญ่ที่ลงกลุ้มรุมจิกกินข้าวสาลี ทำให้ลูกจ้างของโกสิยะโคตรบังเกิดความตกใจเป็นอันมาก
 
 
พญานกแขกเต้าได้คาบรวงข้าวสาลีกลับมาที่รังของตนเป็นจำนวนมาก
 
                       “เฮ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ย นกแขกเต้าพวกนี้มาจากไหนกัน เฮ้ย นี่มันข้าวสาลีของข้านะเว้ย ไป ชิวๆ ไป๊” แต่ไม่ว่าลูกจ้างของพราหมณ์โกสิยะโคตรวิ่งวนเวียนขับไล่ฝูงนกอย่างไร ก็มิอาจห้ามฝูงนก ที่กำลังหิวโหยได้ ในที่สุดหลังจากเหล่านกแขกเต้าจิกกินเมล็ดข้าวสาลีจนอิ่มแล้วจึงเข้ามารวมฝูงกัน และบินตามหลังพญานกแขกเต้าผู้เป็นหัวหน้าซึ่งคาบรวงข้าวสาลีที่มีเมล็ดโตสวย กลับไปยังรัง บนยอดเขาดังเช่นเคย
 
 
พญานกแขกเต้าได้แบ่งข้าวสาลีให้ลูกๆ และภรรยาของตน
  
                       “โธ่หมดกัน คราวนี้ต้องแย่แน่ๆ แต่เอ๊ะ เจ้านกตัวนั้นช่างงามจริง ตัวก็โตกว่านกตัวอื่น ท่วงท่าก็ดูสง่า แต่ทำไม่จึงคาบเอารวงข้าวกลับรังไปด้วยนะ แปลกจริงๆ” ด้วยความร้อนใจ เพราะเกรงว่าหากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป ทุ่งข้าวสาลีที่เหลืองอร่ามเหล่านี้จะต้องถูกฝูงนกแขกเต้าจิกกินจนเสียหายหนัก แล้วตนก็จะต้องเดือดร้อนในภายหลัง เพราะถูกพราหมณ์ ผู้เป็นนายจ้างตำหนิและปรับค่าเสียหาย ลูกจ้างจึงนำความไปบอกแกพราหมณ์โกสิยะโคตรทันที 
 
 
พญานกแขกเต้าได้พาฝูงของตนไปยังไร่ข้าวสาลีของโกสิยะพราหมณ์
 
                          “แย่แล้วนายท่าน คราวนี้เห็นจะแย่แน่ๆ ” “เอ๊ะ ลูกจ้างที่ดูแลไร่ข้าวสาลีของเราอยู่นี่น่า เกิดอะไรขึ้น เหตุใดจึงวิ่งหน้าตาตื่น” “นายท่านขอรับ วันนี้มีนกแขกเต้าฝูงใหญ่ บินมารุมกินข้าวสาลีในนา ที่ข้าดูแลอยู่จนเสียหาย ข้าเกรงว่าถ้านกฝูงนี้ยังมาอีกเรื่อยๆ เห็นทีข้าวสาลีแปลงนี้ คงไม่ได้เก็บเกี่ยวกันเป็นแน่” “เอ้ แต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่เคยเห็นว่ามีฝูงนกแขกเต้าอาศัยอยู่ในที่เพาะปลูกแถวนี้เลย เจ้าพอจะรู้ไหมว่า มันบินมาจากที่ไหนกัน”
 
 
 
ลูกจ้างผู้ดูแลไร่ข้าวสาลีได้ตะโกนไล่ฝูงนกที่มากินข้าวในไร่สาลี
  
                        “ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันขอรับนายท่าน แต่เห็นว่า นกฝูงนี้บ่ายหน้ากลับไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนืออันเป็นดงไม้งิ้วโน่น อ้อ ข้ายังเห็นว่า มีนกตัวหนึ่ง รูปร่างใหญ่โตสวยงาม เหมือนจะเป็นหัวหน้าฝูงนะ แล้วตอนบินกลับไป นกตัวนั้นยังคาบเอารวงข้าวสาลีรวงงามๆ ไปด้วย” “เอ๊ะ มีเรื่องอย่างนี้ด้วยรึ เราชักอยากจะเห็นเจ้านกตัวนี้เสียแล้ว เอาล่ะ พรุ่งนี้เจ้าจงเอาแร้วไปดักนกตัวที่เจ้าว่านี้ แล้วนำมาที่เรือน ของข้าทั้งที่ยังเป็นๆ เถิด” “ขอรับนายท่าน”
 
 
พญานกได้คาบรวงข้างสาลีจากไร่ของโกสิยะพราหมณ์กลับไปฝากบิดามารดาของตน
  
                              ชายผู้เป็นลูกจ้างเฝ้าไร่ รีบกลับบ้าน แล้วทำบ่วงดักนกที่มั่นคงแข็งแรงขึ้นมาอันหนึ่ง เมื่อคะเนจนถ้วนถี่ และกำหนดตำแหน่งที่พญานกจะร่อนลงจิกกินเมล็ดข้าวแล้ว ลูกจ้างของพราหมณ์จึงนำแร้ว ไปปักไว้ทันที “เอาหละ ตรงนี้ข้าวงามดีกว่าที่อื่นๆ เจ้านกใหญ่น่าจะร่อนลงตรงนี้แน่ๆ” วันต่อมาพญานกแขกเต้าหนุ่มก็ลาพ่อแม่พาฝูงนกบริวารออกบินมายังทุ่งข้าวสาลีของพราหมณ์เช่นเคย และด้วยนิสัยอันไม่โลเลทำให้พญานกหนุ่มบินร่อนลงยังจุดเดิมที่ตนเคยจิกกินเมล็ดข้าวเมื่อวานนี้
 
 
 
ลูกจ้างของพราหมณ์โกสิยะได้นำความเรื่องนกแขกเต้ามากินข้าวสาลีให้พราหมณ์ได้ฟัง
 
                         โดยไม่รู้ว่าที่แห่งนั้นมีบ่วงแร้วปักซ่อนเอาไว้ และไม่รู้ว่าขณะนั้นตนและฝูงถูกลูกจ้างของพราหมณ์ผู้เป็นเจ้าของนาแอบซุ่มดูอยู่ ดังนั้นขณะที่พญานกร่อนลงบนแปลงนาพร้อมๆ กับนกตัวอื่นๆ นั้นเอง เท้าของพญานกก็สอดเข้ากับบ่วงแร้วพอดี โดยไม่มีนกตัวอื่นรู้เห็นด้วยเลย “โอ๊ะ นี่มันบ่วงแร้วนี่น่า โธ่..เราติดบ่วงแร้วเข้าเสียแล้วหรือนี่” พญานกแขกเต้ารีบตั้งสติให้มั่นคง พร้อมกับ ครุ่นคิดอยู่ในใจถึงวิธีการที่จะแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าให้ดีที่สุด
 
 
ลูกจ้างพราหมณ์ได้เล่าบรรยายความงดงามของนกแขกเต้าผู้เป็นหัวหน้าฝูงให้พราหมณ์โกสิยะได้ฟัง
  
                          “เอ้ ถ้าเราร้องเอะอะขึ้นในเวลานี้ พี่น้องบริวารของเราจะต้องลนลานด้วยความตกใจ จนไม่เป็นอันหากินแน่ อย่ากระนั้นเลย เราจะสู้นิ่งเฉยเสียก่อน จนกว่าเหล่าพี่น้องเราจะกินอิ่ม เห็นจะเหมาะที่สุด” ครั้นสมควรแก่เวลาและคะเนว่าฝูงนกแขกเต้าทั้งหมดได้กินข้าวสาลีจนอิ่มหนำสำราญทุกตัวแล้ว นกแขกเต้าพระโพธิสัตว์ จึงร้องขึ้นด้วยเสียงอันดัง เพื่อให้รู้ถึง สัญญาณอันตราย “พี่น้องเอ๋ย บัดนี้ตัวข้าพญานกแขกเต้าได้ติดบ่วงนายพรานเสียแล้ว พวกเจ้าจงเร่งบินกลับรังโดยเร็วเถิด ” “แย่แล้วๆ ท่านพญานกติดบ่วงแร้ว”
 
 
พราหมณ์โกสิยะได้สั่งให้ลูกจ้างของเขาดักจับนกแขกเต้าผู้เป็นหัวหน้าฝูงมาให้ตน
 
                          “ว้าย จริงหรือจ๊ะพี่ แล้วลูกเราล่ะ ลูกเราอยู่ไหนเนี่ย ลูกแม่ๆ หนีเร็วลูก หนีเร็วๆ” “โธ่ ท่านพญานก พวกข้าอยากช่วยท่านเหลือเกิน” “พวกเจ้าไม่ต้องห่วงเราหรอก นี่คงจะเป็นบาปกรรมของเรา แต่ปางก่อนแน่แท้ รีบกลับไปที่รังเถิด เราฝากท่านดูแลบิดามารดาของเราด้วยนะ” “ท่านพญานก นายพรานกำลังมาโน่นแล้ว ข้ารับปากท่าน” ลูกจ้างผู้เฝ้าไร่เมื่อได้ยินเสียงนกร้องเอะอะ ก็ออกมาจากที่ซุ่มดูแล้วก็พบว่านกแขกเต้าทุกตัวได้บินหนีไปเสียหมดแล้ว
 
 
ลูกจ้างพราหมณ์ได้นำบ่วงมาดักจับนกแขกเต้าตามที่พราหมณ์โกสิยะได้สั่งตนไว้
  
                          ยังเหลือก็แต่พญานกแขกเต้าที่ตนต้องการตัว เขาจึงรีบมายังบ่วงแร้วนั้นด้วยความดีใจ “เอาล่ะได้ตัวแล้ว รีบเอาไปให้นายท่านดีกว่า” ฝ่ายพราหมณ์โกสิยะโคตร ครั้นได้เห็น พญานกแขกเต้าผู้สง่างาม ก็ให้เกิดความเมตตารักใคร่ขึ้นมาในทันที่ จึงได้อุ้มประคองนกแขกเต้าให้นั่งบนตักด้วยอาการทะนุถนอม แล้วเอ่ยถามว่า “พ่อนกแขกเต้าเอ๋ย ท้องของเจ้า เห็นจะใหญ่กว่าท้องของนกเหล่าอื่นเป็นแน่ เจ้ากินข้าวสาลีตามต้องการแล้วยังคาบไปด้วยจะงอยปากอีก
 
 
พญานกแขกเต้าได้บอกฝูงนกของตนให้รีบบินหนีกลับไปยังที่อยู่ของพวกตน
  
                      ดูก่อนนกแขกเต้า เจ้าจะบรรจุฉางในป่าไม้งิ้วนั้นให้เต็มหรือ หรือว่าเจ้ากับเรามีเวรกันมาสหายเอ๋ย เราถามเจ้าแล้ว ขอเจ้าจงบอกแก่เราเถิด เจ้าฝังข้าวสาลีไว้ที่ไหน” ฝ่ายพญานกแขกเต้ามหาโพธิสัตว์เมื่อได้ฟังพราหมณ์ถามด้วยน้ำเสียงปราณีเช่นนั้น จึงผ่อนคลายความกังวลลง ก่อนจะกล่าวตอบด้วยภาษามนุษย์อันไพเราะว่า “ท่านพราหมณ์เอ๋ย ข้าพเจ้ากับท่านไม่ได้มีเวรกันฉางของข้าพเจ้าก็ไม่มี ข้าพเจ้านำเอาข้าวสาลีของท่านไปถึงยอดงิ้วแล้วก็เปลื้องหนี้เก่า ให้เขากู้หนี้ใหม่ แล้วฝังขุมทรัพย์ไว้ที่ป่างิ้วนั้น
 
 
ลูกจ้างผู้ดูแลไร่ได้นำตัวพญานกแขกเต้ากลับไปยังบ้านของพราหมณ์โกสิยะ
 
                            ข้าแต่ท่านโกสิยะขอท่านจงทราบอย่างนี้เถิด” “พ่อนกแขกเต้าผู้เรืองปัญญาท่านกล่าวเช่นนี้ เรายิ่งบังเกิดความสงสัยนักการให้กู้หนี้ของท่านเป็นเช่นไร การเปลื้องหนี้ ของท่านเป็นเช่นไร ขอท่านจงอธิบายวิธีฝังขุมทรัพย์ของท่านแกเราเถิด แล้วเราจักปลดปล่อยท่านให้หลุดพ้นจากบ่วงในครั้งนี้” ครั้นแล้วพญานกแขกเต้ามหาโพธิสัตว์ จึงได้ อรรถาธิบายถึงความหมายแห่งธรรมบทนั้นดังนี้ “ข้าแต่ท่านโกสิยะ บุตรน้อยทั้งหลายของข้าพเจ้ายังอ่อน ขนปีกยังไม่ขึ้น บุตรเหล่านั้นข้าพเจ้าเลี้ยงมาแล้ว เขาจักเลี้ยงข้าพเจ้าบ้าง
 
 
พราหมณ์โกสิยะได้พูดคุยกับพญานกแขกเต้าด้วยความเมตตา
  
                        เพราะเหตุนั้นข้าพเจ้าจึงเชื่อว่า ให้บุตรเหล่านั้นกู้หนี้มารดาและบิดาของข้าพเจ้าแก่เฒ่าล่วงกาลผ่านวัยไปแล้ว ข้าพเจ้าคาบเอาข้าวสาลีไปด้วยจะงอยปากเพื่อท่านเหล่านั้น ชื่อว่าเปลื้องหนี้ที่ท่านทำไว้ก่อน อนึ่งนกเหล่าอื่นที่ป่าไม้งิ้วนั้นมีขนปีกอันหลุดหมดแล้ว เป็นนกทุพพลภาพ ข้าพเจ้าต้องการบุญจึงได้ให้ข้าวสาลีแก่นกเหล่านั้น บัณฑิต ทั้งหลายกล่าวการทำบุญนั้นว่าเป็นขุมทรัพย์ การให้กู้หนี้ของข้าพเจ้าเป็นเช่นนี้ การเปลื้องหนี้ของข้าพเจ้าเป็นเช่นนี้ ข้าพเจ้าบอกการฝังขุมทรัพย์ไว้เช่นนี้
 
 
 
โกสิยะพราหมณ์ปลื้มปีติใจที่ได้ฟังธรรมจากพญานกแขกเต้า
 
                        ข้าแต่ท่านโกสิยะ ขอท่านจงทราบอย่างนี้เถิด” พราหมณ์ได้ฟังคำของท่านพญานกแขกเต้าก็พลันบังเกิดความปีติยินดียิ่ง ถึงกับรำพึงขึ้นด้วยความเลื่อมใสศรัทธาว่า “นกตัวนี้ดีจริงหนอเป็นนกมีธรรมชั้นเยี่ยม ในมนุษย์บางพวกยังไม่มีธรรมเช่นนี้เลย” ครั้นแล้วโกสิยะพราหมณ์จึงแก้เชือกที่มัดเท้าของพญานกแขกเต้าออก ทาเท้าทั้งคู่ ด้วยน้ำมันที่หุงแล้วร้อยครั้ง ให้เกาะที่ตั่งอันงดงาม แล้วให้บริโภคข้าวตอกคลุกน้ำผึ้งด้วยจานทอง ให้ดื่มน้ำเจือน้ำตาลกรวด แล้วบูชาด้วยของหอมและดอกไม้เป็นการ ขอขมา ดูแลปรนนิบัติอย่างดี ก่อนจะขอร้องพญานกแขกเต้าว่า
 
 
พราหมณ์โกสิยะได้มอบข้าวตอกคลุกน้ำผึ้งแล้วบูชาด้วยดอกไม้ของหอมเป็นการขอขมา
      
                       “ข้าแต่พญานกผู้ยิ่งด้วยบารมี ต่อนี้ไปเราขอให้ท่านพร้อมด้วยญาติทั้งมวล จงกินข้าวสาลีตามความต้องการเถิด แล้วเราเองก็ใคร่สนทนาและสดับธรรมจากท่านอีก ขอท่าน โปรดจงมาเยือนเรือนของเราเป็นเนืองนิดเถิด” “ข้าแต่ท่านโกสิยะ ข้าพเจ้าได้กินและดื่มแล้วในที่อยู่ของท่าน ท่านเป็นที่พึงพำนักของพวกเราทุกวันคืน ขอท่านจงให้ทานแก่เหล่า สัตบุรุษ แล้วจงเลี้ยงดูมารดาบิดาผู้แก่เฒ่าของท่านให้ดีเถิด” “โอ้ วันนี้สง่าราศีเกิดขึ้นแก่ข้าพเจ้าแล้ว ช่างเป็นบุญเหลือเกินที่ได้เห็นท่านผู้เป็นยอดแห่งฝูงนกข้าพเจ้าจะจดจำ และปฏิบัติตามคำสอนของท่านด้วยความยินดียิ่งและต่อจากนี้ไป ข้าพเจ้าจะหมั่นสร้างบุญกุศลเอาไว้มิให้ขาดเลย บัดนี้ข้าพเจ้าขอขมาต่อท่าน และขอเชิญท่านนำรวงข้าวสาลี นี้กลับไปสู่รังอันอบอุ่นของท่านเถิด” 
     
                        ครั้นแล้วพญานกแขกเต้าจึงคาบรวงข้าวที่โกสิยะพราหมณ์มอบให้เอาไว้ แล้วบินกลับสู่ป่าไม้งิ้วบนยอดเขา อันเป็นที่พำนักท่ามกลางความปีติยินดี ของพญานกและนางนก ผู้เป็นบิดามารดาตลอดจนเหล่านกแขกเต้าทั้งมวลผู้เป็นบริวาร สมเด็จพระบรมศาสดาเมื่อทรงกล่าวเทศนาสาทกถึงเรื่องราวของพญานกแขกเต้าดังนี้แล้ว พระภิกษุผู้เลี้ยงดูบิดา มารดานั้น ก็บรรลุโสดาปัตติผลครั้นแล้วสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงตรัสประชุมชาดกว่า
 
 
ฝูงนกแขกเต้าในครั้งนั้น  ได้มาเป็น พุทธบริษัท
มารดาบิดา ได้มาเป็น มหาราชสกุล
คนเฝ้าไร่ ได้มาเป็น ฉันนะ
พราหมณ์ ได้มาเป็น อานนท์
พญานกแขกเต้า ได้มาเป็น เราตถาคตแล
 
 
นิทานชาดก เรื่องเดียวกันหน้าอื่นๆ
รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ลฏุกิกชาดก ชาดกว่าด้วยนางนกไส้ 

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มสกชาดก ชาดกว่าด้วยศัตรูผู้มีปัญญาดีกว่ามีมิตรโง่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โรมชาดก ชาดกว่าด้วยอาชีวกเจ้าเล่ห์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อนภิรติชาดก ชาดกว่าด้วยจิตขุ่นมัว ไม่ขุ่นมัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาฬยมุฏฐิชาดก ชาดกว่าด้วยโลภมาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อุทยชาดก ชาดกว่าด้วยบารมี 10 ทัศ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กามชาดก ชาดกว่าด้วยกามและโทษของกาม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มณิโจรชาดก ชาดกว่าด้วยพระเจ้าอธรรมิกราช

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขันติวัณณชาดก ชาดกว่าด้วยต้องอดใจในคนที่หาคุณธรรมยาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาญจนักขันธชาดก ชาดกว่าด้วยธรรมะมีค่าดั่งทองคำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กณเวรชาดก  ชาดกว่าด้วยหญิงหลายผัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วีณาถูณชาดก ชาดกว่าด้วยเรื่องรักคนผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหาโมรชาดก  ชาดกว่าด้วยพญานกยูงพ้นจากบ่วง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วินีลกชาดก ชาดกว่าด้วยการเลือกทำเลผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วรุณชาดก ชาดกว่าด้วยการทำไม่ถูกขั้นตอน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สาเกตชาดก ชาดกว่าด้วยวางใจคนที่ชอบใจ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สาธุศีลชาดก ชาดกว่าด้วยตำราเลือกลูกเขย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อกาลราวิชาดก  ชาดกว่าด้วยไก่ขันไม่ถูกเวลา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มตกภัตตชาดก  ว่าด้วยสัตว์ไม่ควรฆ่าสัตว์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วลาหกัสสชาดก ว่าด้วยความสวัสดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัคคิชาดก ว่าด้วยท่านอัคคิกะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กากชาดก ว่าด้วยการผูกอาฆาต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อินทสมานโคตตชาดก  ชาดกว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กิงฉันทชาดก  ชาดกว่าด้วยโทษที่ฉกฉวยเอาประโยชน์ของคนอื่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อลีนจิตตชาดก ชาดกว่าด้วยกัลยาณมิตร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัจฉปชาดก ชาดกว่าด้วยลิงสัปดน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุวรรณกักกฏชาดก ชาดกว่าด้วยปูทองผู้ฉลาด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัตติคุมพะชาดก ชาดกว่าด้วยเรื่องการคบหาคนพาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สาลิเกทารชาดก ชาดกว่าด้วยนกแขกเต้าเลี้ยงพ่อแม่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คุณชาดก ชาดกว่าด้วยมิตรธรรม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สูกรชาดก  ชาดกว่าด้วยสุกรท้าสู้ราชสีห์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สิคาลชาดก ว่าด้วยพราหมณ์เชื่อสุนัข

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุรุงคมิคชาดก-ว่าด้วยการร่วมด้วยช่วยกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คิชฌชาดก-ว่าด้วยอำนาจบุญคุณ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วัณณุปถชาดก-ว่าด้วยความเพียรไม่เกียจคร้าน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขัลลฏิยชาดก-ว่าด้วยความลุ่มหลง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กันทคลกชาดก-ชาดกว่าด้วยเรื่องนกหัวขวานตายเพราะไม้แก่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตินทุกชาดก-ชาดกว่าด้วยเรื่องอุบายหนีตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุกกุรชาดก-ชาดกว่าด้วยการสงเคราะห์ญาติ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มุทุลักขณชาดก ชาดกว่าด้วยกามกิเลสคือต้นเหตุแห่งความเศร้าหมอง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นันทชาดก-ชาดกว่าด้วยความมานะถือตัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จันทกินรีชาดก-ชาดกว่าด้วยความผูกพันจงรักภักดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โลสกชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของความอิจฉาริษยา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พกชาดก-ชาดกว่าด้วยบาปกรรมของผู้ฉลาดแกมโกง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วานรินทชาดก-ชาดกว่าด้วยธรรมของผู้ล่วงพ้นศัตรู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัฏฐหาริชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษแห่งการแบ่งชนชั้น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

รุกขธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยต้นไม้โดดเดี่ยวย่อมแพ้ลม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหิฬามุขชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการคบคนพาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เทวธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยธรรมของเทวดา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มิตตวินทุก-ชาดกว่าด้วยโทษผู้ลุอำนาจความปรารถนา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัณฑรกชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษการเปิดเผยความลับแก่ผู้อื่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พัพพุชาดก-ตอนที่ 2-ชาดกว่าด้วยวิธีให้แมวตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุมเมธชาดก-ชาดกว่าด้วยการใช้อำนาจให้เป็นประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุสนาฬิชาดก-ชาดกว่าด้วยประโยชน์ของการคบมิตร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อสาตมนต์ชาดก-ชาดกว่าด้วยมนต์มายาหญิง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

หริตมาตชาดก ชาดกว่าด้วยผู้มีอิสรภาพ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พระมหาสีลวะชาดก-ชาดกว่าด้วยการปรารภความเพียร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วาตมิคชาดก-ชาดกว่าด้วยอำนาจรส

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อปัณณกธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยข้อปฏิบัติเพื่อป้องกันความผิดพลาด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตักกบัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยการข้องแวะกับกิเลสคือบ่อเกิดแห่งทุกข์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัณฑินาชาดก ว่าด้วยโทษของการตกอยู่ในอำนาจสตรี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โมรณัจจชาดก ว่าด้วยผู้ขาดหิริโอตัปปะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กากาติชาดก ชาดกว่าด้วยนางกากี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหากัณหชาดก-ชาดกว่าด้วยคราวที่สุนัขดำกินคน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คิริทัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยการเอาอย่าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โภชาชานียชาดก-ชาดกว่าด้วยความเพียรอันยิ่งใหญ่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มโนชชาดก-ชาดกว่าด้วยคบคนชั่วไม่ได้ความสุขที่ยั่งยืน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มาตุโปสกชาดก-ชาดกว่าด้วยพญาช้างยอดกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุชาตาชาดก-ชาดกว่าด้วยภรรยา 7 แบบ 

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัญจาวุธกุมาร-ชาดกว่าด้วยการทำความเพียร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จุลลกเศรษฐี-ชาดกว่าด้วยความฉลาดในการสร้างฐานะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เวทัพพชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการไม่รู้จักกาลเทศะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อกตัญญุตาชาดก-ชาดกว่าด้วยคนอกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เวฬุกะชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการเป็นผู้ว่ายากสอนยาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มาลุตชาดก-ว่าด้วยการถือความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขทิรังคารชาดก-ว่าด้วยเป็นผู้มีจิตใจมั่นคง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นิโครธมิคชาดก-ว่าด้วยการเลือกคบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มุณิกชาดก-ว่าด้วยผู้มีอายุยืน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ติตติรชาดก-ว่าด้วยความเคารพอ่อนน้อม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มัจฉชาดก-ชาดกว่าด้วยความลุ่มหลงคือตัวนำไปสู่ความตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โกสิยชาดก-ชาดกว่าด้วยถ้อยคำกับการกินไม่สมกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัคคิชาดก-ว่าด้วยท่านอัคคิกะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นฬปานชาดก-ว่าด้วยการใช้ปัญญาพิจารณา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปุณณปาติกชาดก-ชาดกว่าด้วยความฉลาดทันคน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อารามทูสกชาดก-ชาดกว่าด้วยความฉลาดอันไม่เป็นประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัสสกชาดก-ชาดกว่าด้วยพระเทวีอุพพรีเกิดเป็นด้วงขี้ควาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุลาวกชาดก ชาดกว่าด้วยการเสียสละ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฆตบัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยความดับความโศก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จัมมสาฏกชาดก-ชาดกว่าด้วยนักบวชไหว้แพะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุราชานชาดก-ชาดกว่าด้วยภาวะของหญิงรู้ได้ยาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัญจภีรุกชาดก-ชาดกว่าด้วยความสวัสดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ครหิตชาดก-ชาดกว่าด้วยลิงติเตียนมนุษย์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กักกรชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ฉลาดเอาตัวรอดได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฉวชาดก-ชาดกว่าด้วยการนั่งที่ไม่สมควร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จุลลโพธิชาดก-ชาดกว่าด้วยความโกรธ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหธัมมปาลชาดก-ชาดกว่าด้วยตระกูลที่ไม่ตายวัยหนุ่ม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุพภิยมักกฏชาดก-ชาดกว่าด้วยการคบคนชั่ว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัตถัสสทวารชาดก-ชาดกว่าด้วยประตูแห่งประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

บุปผรัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยเป็นทุกข์เพราะภรรยาไม่ได้ผ้าย้อมดอกคำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สมิทธิชาดก-ชาดกว่าด้วยการไม่รู้เวลาตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัณณิกชาดก ชาดกว่าด้วย ที่พึงให้โทษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กฏาหกชาดก-ชาดกว่าด้วยคนขี้โอ่

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

จุลปทุมชาดก-ชาดกว่าด้วยการลงโทษหญิงชายทำชู้กัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กกัณฏกชาดก-ชาดกว่าด้วยกิ้งก่าได้ทรัพย์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฉัททันตชาดก-ชาดกว่าด้วยพญาช้างฉัททันต์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อุทัญจนีชาดก-ชาดกว่าด้วยหญิงโจร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สีลานิสังสชาดก-ชาดกว่าด้วยอานิสงส์ของศีล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คูถปาณกชาดก-ชาดกว่าด้วยหนอนท้าสู้กับช้าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัตตปัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยความสำคัญผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พรหมทัตตชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ขอกับผู้ถูกขอ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โกกาลิกชาดก-ชาดกว่าด้วยพูดในกาลที่ควรพูด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มัจฉทานชาดก-ชาดกว่าด้วยการให้ข้าวเป็นทานแก่ปลา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ชาดก 500 ชาติ มัจฉทานชาดก-ชาดกว่าด้วยการให้ข้าวเป็นทานแก่ปลา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ผลชาดก-ชาดกว่าด้วยความสามารถในการดูผลไม้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เสยยชาดก-ชาดกว่าด้วยคบคนประเสริฐก็ประเสริฐ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุกกุฏชาดก-ชาดกว่าด้วยผลของการไม่เชื่อง่าย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กายนิพพินทชาดก-ชาดกว่าด้วยความเบื่อหน่ายร่างกาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สสปัณฑิตชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้สละชีวิตเป็นทาน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุททาลชาดก-ชาดกว่าด้วยความความชนะที่ดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

พันธนโมกขชาดก-ชาดกว่าด้วยการหลุดพ้นจากเครื่องผูกมัด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุมภชาดก ชาดกว่าด้วยโทษของสุรา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุชาตกุมารชาดก-ชาดกว่าด้วยการพลัดพรากจากสิ่งเป็นทุกข์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โรหนมิคชาดก-ชาดกว่าด้วยความรักในสายเลือด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

คังเคยชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ชอบโอ้อวด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุขวิหารีชาดก-ชาดกว่าด้วยสุขอันเกิดจากการบรรพชา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตัจฉกสูกรชาดก-ชาดกว่าด้วยหมูพร้อมใจกันสู้เสือ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทิปิชาดก-ชาดกว่าด้วยแพะกับเสือเหลือง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปัพพตูปัตถรชาดก-ชาดกว่าด้วยอภัยโทษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขุรปุตตชาดก-ชาดกว่าด้วยการทำตนให้ไร้ประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัจจานิโคตตชาดก-ชาดกว่าด้วยในการไหนๆ ธรรมย่อมไม่ตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

การันทิยชาดก-ชาดกว่าด้วยการทำที่เหลือวิสัย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาสาวชาดก-ชาดกว่าด้วยผ้ากาสาวพัสตร์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

โกสัมพิยชาดก ชาดกว่าด้วยอยู่คนเดียวดีกว่าร่วมกับคนพาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กุหกชาดก-ชาดกว่าด้วยพูดดีได้เงินได้ทอง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อุจฉังคชาดก-ชาดกว่าด้วยหญิงผู้มีใจรักพี่รักน้อง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขรัสสรชาดก-ชาดกว่าด้วยบุตรที่มารดาละทิ้ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กปิชาดก-ชาดกว่าด้วยการโกหกหลอกลวง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัลยาณธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้มีกัลยาณธรรม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นันทิวิสาลชาดก-ชาดกว่าด้วยการใช้วาจาไพเราะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทัพพปุบผาชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการโต้เถียงกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

นังคลีสชาดก-ชาดกว่าด้วยคนพาลกล่าวคำที่ไม่ควรกล่าว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กูฏวาณิชชาดก-ชาดกว่าด้วยหนามยอกเอาหนามบ่ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อนุสาสิกชาดก-ชาดกว่าด้วยเรื่องดีแต่พูด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุราปานชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการดื่มสุรา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สกุณีคติชาดก-ชาดกว่าด้วยไม่หากินไกลถิ่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุวรรณสามชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้บำเพ็ญเมตตาบารมี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ขันธปริตตชาดก-ชาดกว่าด้วยพระปริตรป้องกันสัตว์ร้ายต่าง ๆ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุวรรณหังสชาดก-ชาดกว่าด้วยความโลภ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กัณหทีปายนชาดก ชาดกว่าด้วยความรักที่มีต่อบุตร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สรภชาดก-ชาดกว่าด้วยละมั่งทำคุณแก่พระราชา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มณิกัณฐชาดก-ชาดกว่าด้วยขอสิ่งที่ไม่ควรขอ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สมุททชาดก-ชาดกว่าด้วยสมุทรสาคร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อัมพชาดก-ชาดกว่าด้วยบัณฑิตควรพยายามร่ำไป

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อาวาริยชาดก-ชาดกว่าด้วยไม่ควรเปล่งวาจาที่ดีให้เกินแก่ควรกาล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา กัสสปมันทิยชาดก ว่าด้วย รู้ตัวว่าผิดแล้วสารภาพผิด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถากุนตินีชาดก ว่าด้วย การเชื่อมมิตรภาพ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ขุรัปปชาดก ว่าด้วย ถึงคราวกล้าควรกล้า

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาคุมพิยชาดก ว่าด้วย เปรียบวัตถุกามเหมือนยาพิษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ลิตตชาดก-ชาดกว่าด้วยลูกสกาอาบยาพิษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาจตุมัฏฐ ชาดกว่าด้วยผู้เลวทราม ๔ อย่าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลกาลิงคชาดก ว่าด้วย เทวดากีดกันความพยายามของคนไม่ได้  

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลธนุคคหชาดก ว่าด้วย จุลลธนุคคหบัณฑิต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลธรรมปาลชาดก ว่าด้วย ความรักของแม่ที่มีต่อลูก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาจุลลนารทกัสสปชาดก ว่าด้วย พิษ เหว เปือกตม และอสรพิษ  

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา จุลลปโลภนชาดก ว่าด้วย หญิงทำบุรุษให้งงงวย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาชรูทปานชาดกว่าด้วย ขุดบ่อได้ทรัพย์กลับพินาศเพราะขุดเกิน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา เจติยราชชาดก ว่าด้วย เชฏฐาปจายนธรรม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สีหจัมมชาดก-ชาดกว่าด้วยลาห่มหนังสิงโต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ชาครชาดกว่าด้วยผู้หลับและตื่น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ตจสารชาดก ว่าด้วย คนฉลาดย่อมไม่แสดงอาการให้ศัตรูเห็น

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ถุสชาดก ว่าด้วย รู้จักแกลบหรือข้าวสารในที่มืด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ทธิวาหนชาดก ว่าด้วย พระเจ้าทธิวาหนะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

กาลัณฑุกชาดก-ชาดกว่าด้วยมารยาทส่อสกุล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาทุติยปลายิชาดกว่าด้วยคนถูกความเร่าร้อนเผาจนไม่อาจสู้ข้าศึกได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาทุทททชาดกว่าด้วย คติของคนดีคนชั่ว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาธังกชาดก ว่าด้วยการร้องไห้ไม่มีประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

 อรรถกถาธูมการีชาดก ว่าด้วยเศร้าโศกเพราะได้ใหม่ลืมเก่า

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถานังคุฏฐชาดกว่าด้วยบูชาไฟด้วยหางวัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

รุหกชาดก-ชาดกว่าด้วยรุหกปุโรหิต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สกุณาชาดก-ชาดกว่าด้วยที่พึ่งให้โทษ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถานานาฉัน­ทชาดก ว่าด้วยต่างคนต่างใจ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ปทกุศลมาณวชาดก ว่าด้วย ภัยที่เกิดแต่ที่พึ่งอาศัย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปรันตปชาดกว่าด้วย ลางบอกความชั่วและภัยที่จะมาถึง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ปลาสชาดก ว่าด้วย เหตุที่จะต้องหนีจากไป

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปัญจุโปสถิกชาดก ว่าด้วยนกพิราบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปัพพชิตวิเหฐกชาดก ว่าด้วยกราบไหว้ผู้ควรกราบไหว้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปาทัญชลิชาดก ว่าด้วยปาทัญชลีราชกุมาร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปุจิมันทชาดก ว่าด้วยผู้รอบคอบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปุฏภัตตชาดก ว่าด้วยการคบ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปุณณนทีชาดก ว่าด้วยการไม่ระลึกถึง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ทุททุภายชาดก-ชาดกว่าด้วยกระต่ายตื่นตูม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

วิโรจนชาดก-ชาดกว่าด้วยสุนัขจิ้งจอกไม่เจียมตัว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาพรหาฉัตต ชาดกว่าด้วยเอาของน้อยแลกของมาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาพาโลวาท ชาดกว่าด้วยคนมีปัญญาบริโภค

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา พาหิยชาดก ว่าด้วย เป็นคนควรศึกษาศิลปะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาภัคค ชาดกว่าด้วยอายุ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ตัณฑุลนาฬิชาดก-ชาดกว่าด้วยการตีราคาสินค้า

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาภิกขาปรัมปร ชาดกว่าด้วยการให้ทานในท่านใด มีผลมาก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ภัทรฆฏเภทกชาดก ว่าด้วย คนโง่เขลาเดือดร้อนภายหลัง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ทัททรชาดก ว่าด้วย ไม่ควรถือตัวในที่ที่เขาไม่รู้จัก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา พิลารโกสิยชาดก ว่าด้วย ให้ทานไม่ได้เพราะเหตุ ๒ อย่าง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เนรุชาดก-ชาดกว่าด้วยอานุภาพของเนรุบรรพต

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามตโรทนชาดก ว่าด้วยร้องไห้ถึงคนตาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา มหาปิงคลชาดก ว่าด้วย พระเจ้าปิงคละผู้ร้ายกาจ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหาโพธิชาดก ว่าด้วยปฏิปทาของผู้นำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อภิณหชาดก-ชาดกว่าด้วยการเห็นกันบ่อยๆ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหาโพธิชาดก ว่าด้วยปฏิปทาของผู้นำ (ตอนจบ)

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหาสุวราชชาดก ว่าด้วยสหายย่อมไม่ละทิ้งสหาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามหิสชาดก ว่าด้วยลิงกับควาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัมโมทมานชาดก-ชาดกว่าด้วยพินาศเพราะทะเลาะกัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัจจังกิรชาดก-ชาดกว่าด้วยไม้ลอยน้ำดีกว่าคนอกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อสัมปทานชาดก-ชาดกว่าด้วยการไม่รับของทำให้เกิดการแตกร้าว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามิคโปตกชาดก ว่าด้วย คำพูดที่ทำให้หายเศร้าโศก

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถารถลัฏฐิชาดกว่าด้วย ใคร่ครวญก่อนแล้วทำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามัยหสกุณชาดกว่าด้วย การใช้ทรัพย์ให้เป็นประโยชน์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถามักกฏ ชาดกว่าด้วยลิง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สังวรมหาราชชาดก-ชาดกว่าด้วยพระราชาผู้มีศีลาจารวัตรที่ดีงาม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาลาภครหิก ชาดกว่าด้วยวิธีการหลอกลวง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา วาตัคคสินธว ชาดกว่าด้วยม้ามีศักดิ์ศรี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา วัจฉนขชาดก ว่าด้วยเรื่องดาบสเล็บงาม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาวิคติจฉชาดก ว่าด้วยความปรารถนาไม่มีที่สิ้นสุด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาวิฆาสาทชาดก ว่าด้วยการกินของที่เป็นเดน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสังกัปปราคชาดก ว่าด้วยลูกศรคือกิเลส

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา สุจจชชาดก ว่าด้วย ภรรยาที่ดี

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สุนัขชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ฉลาดย่อมช่วยตัวเองได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสุลสาชาดกว่าด้วย ผู้รอบรู้เหตุผลย่อมรอดพ้นศัตรู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา โสมทัตตชาดก ว่าด้วย อาการของผู้ขอ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาโสณกชาดกว่าด้วย เรื่องพระราชาจะพระราชทานรางวัลแก่ผู้พบโสณกกุมาร

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฌานโสธนชาดก-ชาดกว่าด้วยสุขเกิดจากสมาบัติ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

มหาสุวราชชาดก-ชาดกว่าด้วยความพอเพียง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอุจฉิฏฐภัตตชาดกว่าด้วย นางพราหมณีหาชายชู้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาโสมนัสสชาดกว่าด้วย การใคร่ครวญก่อนแล้วทำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอนนุโสจิยชาดกว่าด้วย ทุกคนจะต้องตายควรเมตตากัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาตุณฑิลชาดกว่าด้วย ธรรมเหมือนน้ำบาปธรรมเหมือนเหงื่อไคล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอรัญญ ชาดกว่าด้วยการเลือกคบคน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอหิตุณฑิก ชาดกว่าด้วยลิงกับหมองู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอัฏฐาน ชาดกว่าด้วยสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอัพภันตร ชาดกว่าด้วยผลไม้ทิพย์

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ฆตาสนชาดก ชาดกว่าด้วยภัยที่เกิดจากที่พึ่ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสันธิเภท ชาดกว่าด้วยโทษที่เชื่อถือคำส่อเสียด

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาอุมมาทันตีชาดกว่าด้วย เสนาบดีถวายนางอุมมาทันตีแด่พระราชา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ชนสันธชาดก-ชาดกว่าด้วยเหตุที่ทำจิตให้เดือดร้อน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา วิสัยหชาดก ว่าด้วย ความยากจนไม่เป็นเหตุให้ทำชั่ว

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถา ผันทนชาดก ว่าด้วยการผูกเวรของหมีและไม้ตะคร้อ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาสูจิ ชาดกว่าด้วยเข็ม

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาติรีติวัจฉ ชาดกว่าด้วยควรบูชาผู้มีพระคุณ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ปานียชาดก-ชาดกว่าด้วยการทำบาปแล้วรังเกียจบาปที่ทำ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

เกฬิสีลชาดก-ชาดกว่าด้วยปัญญาสำคัญกว่าร่างกาย

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาปีฐ ชาดกว่าด้วยธรรมในสกุล

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถานันทิยมิคราช ชาดกว่าด้วยพระยาเนื้อนันทิยะ

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

ธัมมัทธชชาดก-ชาดกว่าด้วยพูดอย่างหนึ่งทำอย่างหนึ่ง

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

สัมภวชาดก ว่าด้วยคนผู้รุ่งโรจน์ได้เพราะปัญญา

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาภิส ชาดกว่าด้วยผู้ลักเอาเหง้ามัน

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาทัฬหธรรมชาดกว่าด้วย ความกตัญญู

รูปนิทานชาดกชาดก 500ชาติ

อรรถกถาตักกลชาดกว่าด้วย การเลี้ยงดูบิดามารดา

คำค้น :: นิทานชาดก มิใช่เรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อสอนคุณธรรม แต่นิทานชาดก คือ เรื่องในอดีตชาติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นิทานธรรมะที่พระองค์ทรงแสดงไว้แล้วอย่างแท้จริง นอกจากนี้ยังมีนิทานภาษาอังกฤษ วีดีโอนิทาน คลิปนิทาน การ์ตูนสุภาษิต ให้ศึกษา เพื่อให้เป็น นิทานเยาวชน นิทานเด็ก นิทานสอนใจ นิทานคุณธรรมเพื่อจรรโลงจิตใจ ผู้ศึกษาให้รักในคุณงามความดี นิทา,นิทานชาดก,นิทานชาดกพร้อมรูปภาพประกอบ,นิทาน, นิทานชาดก, นิทานไทย, นิทานธรรมะ, นิทานธรรมะไทย, นิทานเด็ก, คุณธรรม, การ์ตูนธรรมะ, การ์ตูนไทย, การ์ตูนภาพ, การ์ตูนช่อง, การ์ตูนนิทาน, การ์ตูนเด็ก, การ์ตูนสีขาว, นิทานธรรมะออนไลน์, นิทานธรรมะสอนคุณธรรม พระโพธิสัตว์,นิทานชาดกออนไลน์,นิทานชาดกเรื่องสั้น,นิทานชาดก หมายถึง,นิทานชาดกและคติสอนใจ,นิทานสองภาษา,นิทานสำหรับเด็ก,นิทานก่อนนอน
บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -
 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล