นิทานอีสป เรื่อง กากับนกยูง
ผู้แต่ง : อีสป
กาตัวหนึ่งเก็บขนของนกยูงที่หล่นเกลื่อนกลาดมาได้ มันจึงนำขนของนกยูงมาติดที่หางของมันและออกไปเดินเล่นใกล้กันฝูงนกยูง เมื่อนกยูงตัวอื่น ๆ ในฝูงเห็นว่ากาไม่ใช่นกยูงจริง ๆ จึงพากันรุมจิกตีและรุมถอนขนปลอมของกาจนหมด เจ้ากาจึงรีบวิ่งกลับไปยังฝูงของมัน แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น นำมาซึ่งความไม่พอใจให้กับกาตัวอื่นในฝูงเป็นอย่างมาก กาตัวหนึ่งจึงพูดกับมันว่า "แค่เพียงขนนกสวย ๆ ไม่สามารถทำให้เจ้ากลายเป็นนกที่งดงามได้หรอก"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
การพยายามแปลงแปลงตัวเองให้เป็นสิ่งที่ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง หรือ การหลอกลวงด้วยการเสแสร้ง ไม่สามารถทำให้เรากลายเป็นสิ่งที่เราไม่ใช่ได้ การทำตามธรรมชาติของตัวเองนั้นสำคัญกว่า เพราะความสวยงามภายนอกที่ไม่เป็นตัวตนจริงจะนำมาซึ่งความล้มเหลวและความเสียใจในที่สุด
ในพระพุทธศาสนา หลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับนิทานนี้คือ อริยสัจ 4 โดยเฉพาะ ทุกข์ (ความทุกข์ที่เกิดจากการแสวงหาความสุขจากสิ่งที่ไม่ใช่ตัวตนของเรา) และ มรรค (การปฏิบัติตามทางสายกลางที่เป็นตัวของตัวเอง). อีกทั้งยังสะท้อนถึง การหลงตัวเอง หรือ อัตตา ซึ่งเป็นหนึ่งในสาเหตุของความทุกข์ ตามที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ว่า "การยึดมั่นในตัวตน" เป็นการปิดกั้นการเห็นความจริงของชีวิต.