คำสอนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรื่องเล่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อดีตชาติพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ดูก่อนท่านผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร ท่านทั้งหลายอย่ากลัวต่อบุญเลย เพราะคำว่าบุญนี้เป็นชื่อของความสุข
ดูก่อนท่านผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เราย่อมรู้ชัดผลแห่งบุญอันน่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ ที่เราเสวยแล้วตลอดกาลนาน

ความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา มีทั้งความสุขภายนอกและความสุขภายใน...อ่านต่อ
ทุกคนสามารถเข้าถึงธรรมกายได้ทั้งนั้น ด้วยการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อเข้าถึงธรรมกายแล้ว ความสุข ความบริสุทธิ์ ความเบิกบานที่เกิดขึ้น...อ่านต่อ
เราก็ต้องตระหนักว่าในขณะที่สังขารกำลังเดินทางไปสู่ความเสื่อม ทุกลมหายใจต้องเป็นไปเพื่อการสร้างบุญบารมีทั้งทาน ศีลและภาวนาไม่ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว...อ่านต่อ
ทุกชีวิตต่างเคยผ่านการเกิดมาแล้วหลายภพหลายชาติ กิดมาแล้วต้องสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง...อ่านต่อ
ชีวิตของมนุษย์ทุกๆ คน ตราบใดที่ยังไม่สามารถทำอาสวกิเลสให้หลุดล่อนออกจากใจได้หมดสิ้น ตราบนั้นก็ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดกันรํ่าไป...อ่านต่อ
การปฏิบัติผิดทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงเคยผ่านมาแล้ว คือการทรมานร่างกาย และการทำตัวให้พัวพันกับเบญจกามคุณทั้งหลาย ทั้งสองอย่างนี้ไม่อาจทำให้พ้นทุกข์ได้ ท่านจึงหันมาปฏิบัติในทางสายกลาง ดำเนินตามหลักไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงปฏิบัติพุทธกิจ ๕ ประการ เป็นประจำทุกวันและก่อนเสด็จดับขันธปรินิพพาน ได้ทรงสรุปคำสอนทั้งหมดเหลือเพียง ๑ คือความไม่ประมาท...อ่านต่อ
พุทธลีลา การเยื้องกรายหรือเสด็จดำเนินไปตามสถานที่ต่างๆ ของพระพุทธเจ้านั้น พระองค์ทรงมีความสงบ เสงี่ยม สง่างาม และยิ่งใหญ่ ทรงนำความสุขสดชื่นให้แก่ผู้ได้พบเห็น เป็นทัสสนานุตริยะ...อ่านต่อ
พ่อแม่เป็นผู้มีพระคุณอย่างยิ่งต่อลูกทุกๆ คน พระคุณของท่านมีมากล้นเกินพรรณนา เพราะท่านได้ให้โอกาสในการมาเกิดเป็นมนุษย์ ทำให้เรามีโอกาสได้สร้างบารมี...อ่านต่อ
การเข้าถึงพระธรรมกายภายใน จะต้องอาศัยความเพียรและการปฏิบัติที่ถูกวิธี...อ่านต่อ
โลกมนุษย์เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี  เมื่อเรามีโอกาสได้กายมนุษย์นี้มาแล้ว เราก็ต้องใช้ให้คุ้มค่า ใช้ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด...อ่านต่อ
เส้นทางไปสู่อายตนนิพพานเป็นเส้นทางที่ยาวไกล ผ่านสังสารวัฏที่เต็มไปด้วยภยันตรายต่างๆ จำเป็นต้องสั่งสมบุญบารมีให้มากๆ ถ้าบุญน้อยก็ไปไม่ถึง...อ่านต่อ
 เราเป็นผู้โชคดีที่ได้อัตภาพเป็นมนุษย์ มาพบพระพุทธศาสนา พึงทำกิจในทางพระพุทธศาสนา ด้วยการทำความดีหมั่นให้ทานรักษาศีลและเจริญภาวนา ฝึกฝนใจหยุดนิ่งให้เข้าถึงพระธรรมกาย อันเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง...อ่านต่อ
มนุษย์จะมีความสุขได้ ต้องเริ่มต้นที่จิตใจของแต่ละคนก่อน ใจหยุดเป็นจุดเริ่มต้นของความสุข...อ่านต่อ
ใจที่ผ่องใสย่อมเป็นเหตุนำความสุขมาให้ และเป็นทางมาแห่งมหากุศล  อันจะนำทุกชีวิตไปสู่เป้าหมายสูงสุด คือการได้บรรลุมรรคผลนิพพาน...อ่านต่อ
ผู้รู้ทั้งหลายจึงดำเนินชีวิตอยู่ในโลกนี้ ด้วยความไม่ประมาทมีสติอยู่เสมอ ไม่ยึดมั่นถือมั่นในเบญจกามคุณ ซึ่งเป็นของไม่จีรังยั่งยืน...อ่านต่อ
บัณฑิตนักปราชญ์อย่างพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย เลือกที่จะเดินบนเส้นทางแห่งความบริสุทธิ์ ห่างไกลจากเบญจมกามคุณ...อ่านต่อ
มนุษย์ทุกคนอยู่ในโลกนี้ควรมีความหวัง ความหวังสร้างแรงบันดาลใจ...อ่านต่อ
บัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อน มุ่งแสวงหาความสุขภายใน อันเกิดจากวิเวกที่ประเสริฐกว่าการได้ครอบครองมาหาสมบัติทั้งหลาย...อ่านต่อ
การดำรงชีวิตอยู่ในโลกนี้มีความจำเป็นที่จะต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มิตรสหายและพวกพร้อมบริวารมีส่วนสำคัญยิ่ง...อ่านต่อ
อัธยาศัยของพระบรมโพธิสัตว์ที่น่าศึกษาอย่างหนึ่งคือ เมื่อท่านตัดสินใจทำอะไรแล้วจะไม่ย่อท้อ หากไม่สำเร็จเป็นไม่เลิกลา...อ่านต่อ
พระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย ท่านเป็นต้นแบบในการสร้างบารมี ไม่ว่าจะเกิดมากี่ภพกี่ชาติ ก็สร้างแต่ความดีอย่างเดียว...อ่านต่อ
วิสัยของบัณฑิตนักปราชญ์ท่านจะพิจารณาตนเอง ไม่มัวเสียเวลาไปเพ่งโทษคนอื่น...อ่านต่อ
พระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ถ้าปราศจากความอดทนแล้ว จะตรัสรู้เป็นวันสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้เลย...อ่านต่อ
นักสร้างบารมีต้องฝึกฝนตนเอง ให้เป็นผู้มีวาจาตรงกับใจ...อ่านต่อ
เมื่อพูดจาปราศัยเรื่องใด ก็ต้องพิจารณาไตร่ตรองด้วยสติปัญญา ให้รอบคอบเสียก่อน ไม่พูดให้ร้อนเขาร้อนเราและควรกล่าวถ้อยคำสัตย์จริง...อ่านต่อ
การแก้ปัญหาที่ได้ผลต้องเริ่มต้นที่จิตใจ เมื่อใจเราผ่องใส หยุดนิ่ง ใจเราสงบ เราก็จะพบทางออกและช่องทางความสำเร็จ...อ่านต่อ
ผู้มีขันติและเมตตาย่อมเป็นผู้มีลาภมียศและมีความสุขเสมอ ผู้มีขันติธรรมย่อมเป็นที่รักที่ชอบใจของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย...อ่านต่อ
ทุกความเชื่อจะได้รับการกลั่นกรองว่า ถูกต้องหรือไม่ ชาวโลกจะได้ประจักษ์ต่อเมื่อ ได้เข้าถึงพระธรรมกาย...อ่านต่อ
ขันติความอดทน คือการรักษาสภาวะของใจให้เป็นปกติ...อ่านต่อ
ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ล้วนเป็นผลมาจากความอดทนและความเพียรพยายาม...อ่านต่อ
ความใสบริสุทธิ์ของใจนำมาซึ่งความสุขอย่างแท้จริง...อ่านต่อ
 ผู้ที่ชื่อว่าเป็นนักปราชญ์ไม่ใช่ฉลาดเพียงในการเอาตัวรอดในภพชาตินี้เท่านั้น ต้องฉลาดในการเอาตัวรอดจากทุกข์ภัยในสังสารวัฏด้วย...อ่านต่อ
การดำเนินชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยในสังสารวัฏ เราจะต้องรู้ว่าสิ่งไหนเป็นบุญสิ่งไหนเป็นบาป...อ่านต่อ
การศึกษาทางธรรมเป็นสิ่งสำคัญ ต้องอาศัยพระธรรมกายภายใน เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ศึกษาวิชชาธรรมกาย จะรู้เรื่องโลกและชีวิตที่เกี่ยวข้องกับตัวเรา...อ่านต่อ
ความขยันหมั่นเพี้ยรเป็นทางมาแห่งความสำเร็จ...อ่านต่อ
พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลายท่านศึกษาธรรมะผ่านพระสัมมาสัมพุมธเจ้ามาหลายพระองค์ จึงทำให้เป็นผู้ที่เข้าใจ ความเป็นจริงของชีวิต...อ่านต่อ
การสั่งสมบุญบารมีไว้ดีแล้ว ย่อมเป็นเหตุเป็นปัจจัยอันนำมาซึ่งความสุขความสำเร็จ และความสมปรารถนาในชีวิต...อ่านต่อ
ช่วงเวลาที่มีคุณค่าคือ เวลาที่เราจะได้เพิ่มเติมความสุขความสำเร็จให้แก่ชีวิต ด้วยธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อันเป็นสัจธรรมที่นำมาซึ่งความสุข และหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งมวล...อ่านต่อ
วิชาเป็นทรัพย์อันประเสริฐ เพราะไม่มีใครมาแย่งชิงจากเราไปได้ และเป็นสิ่งที่ติดตัวเราอยู่ตลอดเวลา สามารถนำออกมาใช้ได้ทุกเมื่อ...อ่านต่อ
การฝึกตนไม่ให้เป็นคนริษยา ไม่ดื่มน้ำเมา ไม่มัวเมาในความรักและความโกรธต่อผู้อื่น คุณธรรมทั้ง ๔ ประการเปรียบเสมือนการสวนกระแส ในสิ่งที่ชาวโลกทั่วไปเขาทำกัน...อ่านต่อ
 สรรพสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมาล้วนเคยเป็นญาติกันมาก่อน...อ่านต่อ
คุณธรรมประจำใจของคนดีที่โลกต้องการ ซึ่งภาษาพระท่านเรียกว่า สัตบุรุษ ต้องไม่มีความลำเอียง...อ่านต่อ
เมื่อใจไม่ลำเอียงเวลาฝึกสมาธิคุณธรรมข้อนี้ก็จะส่งผล ให้ใจของเราเที่ยงตรงต่อหนทางสายกลาง เป็นเหตุให้บรรลุมรรคผลนิพพานได้...อ่านต่อ
เหตุแห่งความเสื่อมของหมู่คณะประการสำคัญคืออคติ ความลำเอียงของผู้นำ...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงเป็นศูนย์รวมของความบริสุทธิ์ สมบูรณ์ด้วยพระคุณทั้งสาม คือ พระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณ...อ่านต่อ
 พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงรับสั่งด้วยพระองค์เองว่า ความไม่ประมาทเป็นยอดแห่งธรรมทั้งหลาย...อ่านต่อ
จิตใจของเราจำเป็นต้องชำระล้างให้สะอาดบริสุทธิ์ ด้วยการสวดมนต์เจริญภาวนา...อ่านต่อ
ปัญญานั้นมีอยู่หลายระดับด้วยกัน เช่น สุตมยปัญญา จินตมยปัญญา แต่ถ้าเป็นปัญญาขั้นสุดยอด คือ ภาวนามยปัญญา...อ่านต่อ
สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนมีพื้นฐานของชีวิตเหมือนกัน เพราะต่างก็เป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น...อ่านต่อ
การทำตนให้พ้นจากอาสวกิเลส ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์เข้าถึงอายตนนิพพานนั้น เป็นเป้าหมายอันสูงสุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์...อ่านต่อ
การสั่งสมบุญบารมีเป็นเรื่องหลักที่สำคัญ หมั่นสั่งสมบุญกันบ่อยๆ เป็นประจำ เพื่อไม่ให้บาปอกุศลได้ช่อง...อ่านต่อ
ทุกความสำเร็จของชีวิตล้วนต้องแลกมาด้วยความเพียรพยายาม...อ่านต่อ
มนุษย์เกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง ฝึกฝนอบรมตนเอง เติมบุญบารมีให้มากยิ่งขึ้นไป จนกว่าจะหมดกิเลสเข้าสู่อายตนนิพพาน...อ่านต่อ
เวลาในชีวิตของมนุษย์นั้นมีอยู่จำกัด เมื่อหมดแล้วก็หมดเลย...อ่านต่อ
เบื้องหลังของทุกๆ ชีวิตทั้งที่เป็นอดีตของปัจจุบันและอดีตชาติ มีทั้งความดีและมุมมืดของชีวิตเพราะบาปกรรมในอดีต...อ่านต่อ
ผู้ฝึกตนดีแล้ว ย่อมได้ในสิ่งที่บุคคลอื่นได้โดยยาก...อ่านต่อ
 การพิจารณาเห็นโลกและชีวิตไปตามความเป็นจริง เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่ถูกกิเลสอาสวะครอบงำ...อ่านต่อ
ภัยในวัฏสงสารมีมากมายทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น...อ่านต่อ
การเสพน้ำเมา เป็นที่ตั้งแห่งความประมาท...อ่านต่อ
พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด...อ่านต่อ
ทุกยุคทุกสมัยมนุษย์ส่วนใหญ่ล้วนตกอยู่โลกธรรม ๘ ประการ...อ่านต่อ
โลกของเรานี้ได้รับการคุ้มครองด้วยธรรม จึงทำให้สังคมมนุษย์มีความสงบสุข ธรรมที่คุ้มครองโลกอยู่นี้ เรียกว่า “หิริ โอตตัปปะ” ...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสแนะนำวิธีการที่จะบำบัดทุกข์จากทุกข์มากก็จะทุกข์น้อยจากทุกข์น้อยก็ให้พ้นทุกข์ให้หายจากโรคภัยอย่างรวดเร็ว...อ่านต่อ
คนเราเมื่อดำรงชีวิตอยู่ในโลกนี้ หากขาดปัญญาในการดำเนินชีวิตแล้ว ก็จะทำให้ดำเนินชีวิตผิดพลาด เมื่อประสบกับความทุกข์ ความไม่รู้หนทางที่จะแก้ไข ก็จะหันไปพึ่งสิ่งที่ไม่ใช่สรณะ...อ่านต่อ
บัณฑิตทั้งหลายกล่าวว่า บุญเป็นชื่อของความสุข คนที่มีความสุขก็เพราะมีบุญมาก...อ่านต่อ
 ชีวิตสมณะเป็นชีวิตอันประเสริฐที่สุด เป็นเส้นทางชีวิต ของผู้ที่เห็นภัยในวัฏสงสาร...อ่านต่อ
ผู้ที่ฝึกตัวได้สมบูรณ์ดีแล้ว จะไม่ดูถูกดูแคลนหรือเหยียดหยามคนอื่น...อ่านต่อ
ชีวิตในปรโลกนั้นเป็นอยู่ได้ได้บุญ ถ้ามีบุญมากก็มีความสุขมาก ถ้ามีบุญน้อยความสุขก็ลดน้อยลงไปตามส่วน...อ่านต่อ
เราเกิดมาในภพชาตินี้ มีเป้าหมายอันแท้จริงก็คือ เพื่อสั่งสมบุญบารมี มุ่งไปสู่อายตนนิพพาน...อ่านต่อ
การดำรงชีวิตบนโลกมนุษย์ ไม่ได้ยืนยาวอะไรเลย เดี๋ยวก็วันเดี๋ยวก็คืน จากวัยเด็ก หนุ่มเป็นสาวแล้วก็ย่างเข้าสู่วัยชราที่นับวันถอยหลัง เดินทางสู่สัมปรายภพ...อ่านต่อ
ความไม่ประมาทเป็นยอดแห่งธรรมทั้งปวง ใครก็ตามที่ดำรงตนอยู่ด้วยความไม่ประมาท ชีวิตของผู้นั้นได้ชื่อว่าเป็นอมต ไม่มีวันตายจากความดี...อ่านต่อ
ความทุกข์ยากลำบากเป็นสิ่งที่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ต่างก็ไม่พึงปรารถนา จะให้บังเกิดมีกับตัว...อ่านต่อ
กว่าที่ใครคนหนึ่งจะผ่านด่านแห่งอันตราย ในสังสารวัฏจนกระทั่งมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็ต้องมีบุญบารมีมากทีเดียว...อ่านต่อ
ใจของมนุษย์ที่ฝึกดีแล้วจะทำให้เป็นบุคคลประเสริฐ ใจเป็นนายกลายเป็นบ่าว...อ่านต่อ
ตราบใดที่เรายังไปไม่ถึงนิพพาน อันเป็นเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต ชีวิตก็ยังไม่ปลอดภัย...อ่านต่อ
วัตถุประสงค์ของชีวิตคือเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง...อ่านต่อ
ชีวิตเราจะปลอดภัยในสังสารวัฏ ต้องไม่ประมาทในการสั่งสมบุญ...อ่านต่อ
การปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในการเกิดมาเป็นมนุษย์...อ่านต่อ
ทุกชีวิตที่เกิดขึ้นมามีจุดสุดท้ายที่เหมือนกัน คือล้วนบ่ายหน้าไปสู่ความตาย...อ่านต่อ
การเกิดมาสร้างความดีเป็นทางมาแห่งสันติภาพอันไพบูลย์...อ่านต่อ
อุปสรรคและความพ่ายแพ้ ไม่เคยทำให้นักสู้ยอมแพ้ได้ เพราะนักสู้ที่แท้จริง แม้จะล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า เขายังคงสู้ต่อไป จนกว่าจะประสบชัยชนะ...อ่านต่อ
คนเราเกิดมาต้องมีเป้าหมายของชีวิต เพื่อเป็นตัวกำหนดว่า เราจะดำเนินชีวิตไปในทิศทางใด...อ่านต่อ
การสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นกับโลกนั้นไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน เพราะพระธรรมกายมีอยู่แล้วในตัวของมนุษย์ทุกๆ คน...อ่านต่อ
คนทั้งหลายในโลกนี้ ล้วนปรารถนาความบริบูรณ์...อ่านต่อ
สรรพสิ่งและสรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา...อ่านต่อ
การเดินทางไกลไปสู่อายตนะนิพพาน ซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย...อ่านต่อ
ยามใดที่บุคคลทั้งหลายละเลยการฟังธรรม ยามนั้นเขาย่อมเสียโอกาส ที่จะได้สัมผัสกับอมตธรรมอันทรงคุณค่า...อ่านต่อ
บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต...อ่านต่อ
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก เราไม่มีเวลามากพอที่จะมาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระ...อ่านต่อ
นักสร้างบารมีต้องมีใจจรดจ่ออยู่กับการสร้างบารมี...อ่านต่อ
 สิ่งมีชีวิตที่กำเนิดขึ้นมาในโลกนี้ ต่างต้องการความรักความเมตตากรุณา ไม่เบียดเบียนกันและกัน เพื่อการดำรงชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข...อ่านต่อ
 ความทุกข์เป็นสิ่งที่มาพร้อมกับการเกิดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกชีวิตต่างปรารถนาความสุข แสวงหาความหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง...อ่านต่อ
ความสุขหรือความทุกข์ที่ทุกคนได้รับในปัจจุบันชาติ ล้วนเป็นผลมาจากกรรมที่ได้ทำไว้ในอดีตชาติ...อ่านต่อ
การฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตของเราทุกคน เพราะชีวิตของผู้มีใจหยุดดีแล้ว เป็นชีวิตที่ประเสริฐ...อ่านต่อ
 พื้นฐานชีวิตของมนุษย์ทุกคน ล้วนมีความทุกข์กันทั้งนั้น ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งถึงบัดนี้...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ทรงเป็นเลิศกว่ามนุษย์และเทวดา...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นบุคคลผู้เลิศทั้งพระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณและพระมหากรุณาธิคุณ...อ่านต่อ
พุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ สังฆานุภาพ เป็นอานุภาพที่ไม่มีประมาณ...อ่านต่อ
พระผู้มีพระภาคเจ้าจอมมุนี ทรงใช้ฤทธิ์ทางใจ ให้เป็นอิทธาภิสังขาร ทรงชนะองคุลิมาล...อ่านต่อ
การจะหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ จะต้องลงมือปฏิบัติธรรมเท่านั้น...อ่านต่อ
อายตนนิพพานเป็นธรรมที่ละเอียดลึกซึ้ง ต้องเป็นผู้ที่มีใจหยุดนิ่งอย่างสมบูรณ์แล้วเท่านั้น จึงจะเข้าใจได้แจ่มแจ้ง...อ่านต่อ
โอกาสที่หาได้ยากที่สุดในการสร้างบารมีของสรรพสัตว์ทั้งหลาย คือ โอกาสที่ได้อัตภาพเป็นมนุษย์...อ่านต่อ
การอุบัติขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ เปรียบเสมือนดวงสุริยาที่ทอแสงให้ความสว่างในชีวิตแก่สรรพสัตว์ทั้งปวง...อ่านต่อ
สัตบุรุษทั้งหลายบรรเทาความทุกข์อันยากที่จะอดทนได้ด้วยความสุข...อ่านต่อ
มีหลายคนต้องการเรียนรู้เรื่องของชีวิตให้จบ แต่เขาเหล่านั้นมักจบชีวิตไปก่อน...อ่านต่อ
ผู้ประกอบด้วยความอดทน ย่อมไม่หลงทำกาละ...อ่านต่อ
เวลาเป็นสิ่งเดียวที่ทุกคนมีเสมอกัน ไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบ...อ่านต่อ
ขุมทรัพย์คือบุญ ไม่สาธารณะแก่ชนเหล่าอื่น โจรลักไปไม่ได้ บุญนิธิอันใดติดตนไปได้ ปราชญ์พึงทำบุญนิธิอันนั้น...อ่านต่อ
ทายกก่อนแต่จะให้ทาน เป็นผู้ดีใจ กำลังให้ทานอยู่ ย่อมยังจิตให้เลื่อมใส ครั้นให้ทานแล้วย่อมปลื้มใจ นี้เป็นยัญสมบัติิ...อ่านต่อ
บุรุษผู้เป็นบัณฑิต ไม่ควรท้อถอย ควรมุ่งหมายจนกว่าจะประสบความสำเร็จ...อ่านต่อ
บุคคลให้ทานไม่ได้ด้วยเหตุ ๒ อย่าง คือ ความตระหนี่ ๑ ความประมาท ๑ บัณฑิตผู้รู้แจ้ง เมื่อต้องการบุญพึงให้ทานแท้...อ่านต่อ
บุญเป็นเครื่องสนับสนุนในการเดินทางไกล ข้ามวัฏสงสาร ไปสู่จุดหมายปลายทาง คือ อมตมหานิพพาน...อ่านต่อ
เมื่อมีการแพ้การชนะก็มีศัตรู ความพ่ายแพ้ในการแข่งขัน ผู้พ่ายแพ้ก็ย่อมก่อเวร ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมกัน ทำให้การอยู่ร่วมกันมีปัญหาขัดแย้ง...อ่านต่อ
 ความรักและปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ผู้ร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายในสังสารวัฏ เป็นต้นทางแห่งความสงบสุขของโลก...อ่านต่อ
วัยของมนุษย์เป็นสัญลักษณ์ที่ให้เข้าใจถึงความไม่เที่ยงของสังขาร...อ่านต่อ
เราเกิดมาพบชาติหนึ่งควรมีเป้าหมายชีวิตให้กับตนเอง ถึงแม้จะเป็นเป้าหมายระยะสั้นหรือไม่ได้ยิ่งใหญ่เหมือนคนอื่น ก็ควรมีเอาไว้ ขอเพียงแต่ให้เป้าหมายนั้นเป็นไปเพื่อบุญกุศ เพื่อให้ได้สวรรค์และนิพพาน...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในขุททกนิกายธรรมบทความว่า ผู้ใดพึงกล่าวถ้อยคำอันไม่ระคายหู อันให้รู้กันได้เป็นคำจริง...อ่านต่อ
ในการดำเนินชีวิตของมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่มีใครเลยที่ไม่อยากประสบความสำเร็จในชีวิต เพราะความสำเร็จนำมาซึ่งความภาคภูมิใจ...อ่านต่อ
ความเพียรพยายามเท่านั้นจะทำให้เราเข้าถึงฝั่งแห่งใจหยุดนิ่ง แม้วันนี้จะมืดตื้อมืดมิด แต่ก็ยังสามารถเข้าถึงธรรมได้เหมือนกัน...อ่านต่อ
มนุษย์ตกเป็นบ่าวเป็นทาสของกิเลสอาสวะ คือ โลภะ โทสะ โมหะ ทำให้เกิดความทุกข์ทรมาน...อ่านต่อ
   ผู้รู้ได้กล่าวไว้ว่าเราจะเห็นคุณค่าของเข็มทิศ ต่อเมื่อชีวิตของเราน่ะหลงทางในกลางป่า...อ่านต่อ
ผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพุทธศาสนิกชนอย่างแท้จริง ต้องดำเนินตามรอยบาทพระบรมศาสดา ด้วยการละบาปอกุศลทั้งหลาย...อ่านต่อ
บางคนอาจจะมีความสุขและความพึงพอใจในวิถีชีวิตของตน แต่หลาย ๆคนยังคงสับสนกับชีวิตที่ไม่ค่อยลงตัวเท่าไรนัก...อ่านต่อ
จุดแห่งความสุขและความสำเร็จอันสูงสุดในชีวิตคืออะไร อยู่ที่ตรงไหนจะเข้าถึงได้อย่างไร เป็นสิ่งที่มนุษย์...อ่านต่อ
สมาธิเป็นสิ่งที่มีความจำเป็นสำหรับชีวิตของมนุษย์ทุก ๆคน ไม่ว่าจะเป็นนักบวชหรือฆราวาส ที่ว่ามีความจำเป็นก็เพราะ...อ่านต่อ
ชีวิตมนุษย์ต่างก็มีเรื่องราวที่ต้องทำมากมาย หลาย ๆเรื่องก็เป็นเรื่องที่สำคัญและดูเหมือนว่าชีวิตของคนเรานั้น...อ่านต่อ
ช่วงชีวิตของคนเราสั้น การยอมเสียเวลาเพื่อลงทุนทำอะไรสักอย่างจะต้องใคร่ครวญให้ดีเพื่อให้คุ้มค่ากับเวลา...อ่านต่อ
ความงามยามราตรีอยู่ที่รัศมีแห่งแสงจันทร์ ความงามของดวงตะวันอยู่ที่การทอแสงให้กับสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลาย...อ่านต่อ
เส้นทางในสังสารวัฏนั้นเป็นเส้นทางที่ยาวนาน เป็นความยาวนานเกินกว่าจะคาดเดาว่าจะมากน้อยแค่ไหน...อ่านต่อ
วิธีการง่ายๆในการปฏิบัติให้เข้าถึงพระรัตนตรัยนั้น เบื้องต้นต้องสมัครใจ เต็มใจ รักที่จะเข้าถึงธรรม แล้วก็ทำใจให้ใส ๆ...อ่านต่อ
การทำใจให้หยุดให้นิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นั้น เป็นหัวใจของการเกิดมาสร้างบารมี ในแต่ละภพแต่ละชาติ...อ่านต่อ
ในเส้นทางของการสร้างบารมี นักสร้างบารมีจะต้องมีจิตประกอบไปด้วยความเมตตา และปรารถนาดี...อ่านต่อ
ในมงคลชีวิต ๓๘ ประการ มงคลข้อแรกคือการไม่คบคนพาลและมงคลข้อที่ ๒ การเลือกคบแต่บัณฑิต...อ่านต่อ
ชีวิตเราจะเจริญรุ่งเรืองได้ก็เพราะได้ต้นแบบที่ดีงาม และได้ปฏิบัติตามแบบอย่างที่ดีงามนั้น เหมือนพระอริยสาวก...อ่านต่อ
การสร้างบารมีเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ของพวกเราทุกคนที่จะต้องทำจนกว่าจะบรรลุจุดหมายปลายทาง ในระหว่างทางอาจจะมีปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ...อ่านต่อ
การได้อัตภาพเป็นมนุษย์เป็นโอกาสอันประเสริฐสุดของการเกิดมาเพื่อสร้างบารมี แม้หมู่สัตว์เหล่าอื่นๆอีกเป็นอันมาก...อ่านต่อ
เมื่อกล่าวถึงภารกิจหลักของการเกิดมาเป็นมนุษย์มีอยู่เพียงอย่างเดียว คือการสร้างบารมีเพื่อมุ่งไปสู่อายตนนิพพาน...อ่านต่อ
เส้นทางในสังสารวัฏเป็นเส้นทางที่ยาวนาน ยาวนานเกินกว่าจะคาดเดา จะยาวนานแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับการดำเนินชีวิตในขณะทีเป็นมนุษย์...อ่านต่อ
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นศูนย์รวมแห่งความสุขและความสำเร็จ และเป็นทางรอดทางหลุดพ้นจากภัยในวัฏสงสาร...อ่านต่อ
มนุษย์ทุกๆคนไม่ว่าจะชาติไหน ภาษาไหน หรือเผ่าพันธุ์ใดก็ตาม ไม่ว่าจะเกิดเป็นชนชั้นสูง ชั้นกลาง หรือชั้นล่า...อ่านต่อ
บุญคือความดีที่เราได้ทำ ทั้งจากการให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา บุญนี้ก็จะกลั่นกาย วาจา ใจของเราให้ใสสะอาด...อ่านต่อ
มีธรรมภาษิตที่มีอยู่ อสัมปทานชาดก ความว่า ไมตรีของผู้ใดผู้หนึ่งซึ่งเป็นคนพาลย่อมเป็นโทษ และก่อให้เกิดความแตกร้าวกันได้...อ่านต่อ
ชีวิตมนุษย์ที่เกิดมาเป็นชีวิตที่มีคุณค่ายิ่งกว่าสิ่งใดๆในโลก เพราะการเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นยากแสนยาก...อ่านต่อ
คุณค่าของความเป็นคนไม่ได้อยู่ที่การมีทรัพย์มากหรือการมีเกียรติยศชื่อเสียงมีคนนับหน้าถือตา แต่คุณค่าของ...อ่านต่อ
ศาสตร์ทุกแขนงทุกสาขาวิชาล้วนมีสูตรเฉพาะหรือสูตรสำเร็จในการทำให้ได้ผลลัพธ์ที่รวดเร็ว แม่นยำ และถูกต้อง...อ่านต่อ
การเพียรสั่งสมบุญบารมีและหมั่นทำใจหยุดนิ่งเพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน เพื่อให้เข้าถึงแหล่งความสุขที่แท้จริง...อ่านต่อ
ในชีวิตของคนเราต่างก็ต้องการความพรั่งพร้อมบริบูรณ์ ความเต็มอิ่มของชีวิต ซึ่งผู้รู้ท่านมีความเห็นว่าความอิ่มใดๆก็ไม่เท่าความอิ่มด้วยปัญญา...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในโลหิจจสูตรว่า ศาสดาบางคนในโลกนี้ออกจากเรือน บวชเป็นบรรพชิต ได้บรรลุประโยชน์ของการเป็นสมณะแล้ว...อ่านต่อ
มีวาทะของโลหิจจพราหมณ์กล่าวเอาไว้ว่า สมณะหรือพราหมณ์ในโลกนี้ พึ่งบรรลุกุศลธรรม ครั้นบรรลุแล้วไม่ควรบอกผู้อื่น...อ่านต่อ
ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง บัณฑิตทราบเนื้อความนั้นตามความจริงแล้ว...อ่านต่อ
มีวาระพระบาลีที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในมหาสีหนาทสูตร ว่า ดูก่อนสารีบุตร เราตถาคตย่อมรู้ชัดซึ่งนิพพาน ทางอันยังสัตว์ให้ถึงนิพพาน...อ่านต่อ
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นฐานแห่งความสำเร็จของชีวิตที่เราควรจะเอาใจมาหยุดนิ่งไว้ตรงนี้ให้ดี หยุดใจให้ได้ตลอดเวลา...อ่านต่อ
แสงสว่างในโลกนี้ มีทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและเกิดขึ้นจากมนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นมมาซึ่งมีประโยชน์แตกต่างกันไป...อ่านต่อ
ผู้ยึดเอาความจริงเป็นหลักในการดำรงชีวิต เมื่อรับคำว่าจะทำอะไรแล้วก็ทำจริง ไม่โกหกหลอกลวง...อ่านต่อ
ความเสพคุ้นหมายถึงอุปนิสัยที่เคยปฏิบัติติดต่อกันมาข้ามภพข้ามชาติจนกลายเป็นนิสัยที่ฝังแน่นอยู่ในใจ...อ่านต่อ
การพิจารณาเห็นโลกและชีวิตไปตามความเป็นจริงได้นั้น เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่ถูกกิเลสอาสวะครอบงำ...อ่านต่อ
บุคคลใดได้สดับพระสัทธรรมของพระศาสดาในพระศาสนาของสมเด็จพระชินเจ้าทั้งปวง บุคคลนั้นย่อมไม่ไปสู่ทุคติตลอดแสนกัป...อ่านต่อ
พระนิพพานเป็นธรรมธาตุที่มีแต่ความบริสุทธิ์ล้วนๆ ผู้ที่หวังมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร จะต้องมีความสัตย์จริงเหนือสิ่งอื่นใด...อ่านต่อ
การทำตนให้พ้นจากอาสวะกิเลสจนเข้าถึงอายตนนิพพาน จะต้องสั่งสมบารมีให้เต็มที่ ยิ่งถ้าเลือกเส้นทางที่สุดแห่งธรรม...อ่านต่อ
ความขยันหมั่นเพียรเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่จะทำให้เกิดความสำเร็จขึ้น ผู้ที่มีความเพียรหมั่นประกอบบุญกุศลอยู่เป็นนิจ...อ่านต่อ
เวลาแห่งการฟังธรรม เป็นเวลาที่มีคุณค่ายิ่งซึ่งจะช่วยยกใจของเราให้สูงขึ้นจากนิวรณ์ทั้งหลาย...อ่านต่อ
มนุษย์ในโลกนี้มีน้อยคนนักที่จะรู้ว่า วัตถุประสงค์หลักของการเกิดมาเป็นมนุษย์มันคืออะไร...อ่านต่อ
ในโลกนี้มีเพียงไม่กี่คนที่ไม่ยอมกล่าวเท็จทั้งๆที่รู้ เป็นผู้รักษาความสัตย์ยิ่งชีวิต เช่น พระอริยบุคคลและพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย...อ่านต่อ
พุทธองค์ทรงสอนให้พวกเราเป็นผู้ไม่ประมาทในการทำความดี ด้วยกาย ด้วยวาจา และด้วยใจ และใช้เวลาที่มีอยู่ในโลกนี้ทำความดี...อ่านต่อ
คนโหดร้ายไม่มีเหตุผล ไม่มีถ้อยคำเป็นสุภาษิต ในคนโหดร้าย บุคคลพึงทำการหลบหลีกไป...อ่านต่อ
การสั่งสมบุญในพระพุทธศาสนา เป็นการพัฒนาคุณธรรมในตัวให้สูงขึ้น พระพุทธองค์ได้ทรงแยกแยะไว้ถึงสิบวิธีที่เรียกว่าบุญกิริยาวัตถุ 10 ประการ...อ่านต่อ
มีวาทะของพระเจ้าโปริสาทที่ปรากฏในมหาสุตโสมชาดกว่า ลูกชายของกุฎุมพีชื่อสุชาติ ไม่ได้กินลูกชมพู่ เขายอมตายเพราะไม่ได้กินลูกชมพู่...อ่านต่อ
การเลือกคบคนมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการชี้ชะตาชีวิตว่าจะรุ่งเรืองหรือตกต่ำ จะมีความสุขหรือความทุกข์...อ่านต่อ
ผู้ใดแสวงหาความสุข เพื่อตนเบียดเบียนสัตว์ ผู้ต้องการความสุขด้วยอาชญา ผู้นั้นละโลกไปแล้ว ย่อมไม่ได้ความสุข...อ่านต่อ
พวกเราทุกคนซึ่งต่างก็มีกรรมเป็นของตนใครทำกรรมใดไว้ตนจะต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น ผู้ที่ไม่ประมาทในชีวิต...อ่านต่อ
การเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏอันยาวไกลนี้ มีความไม่แน่นอน มีความเปลี่ยนแปลงระหว่างการเกิดการตายกลับไปกลับมา...อ่านต่อ
ผู้ใดเคยประมาทในกาลก่อน แต่ในภายหลังกลับถ่ายถอนความประมาท เขายังโลกนี้ให้สว่างดุจพระจันทร์ พ้นแล้วจากก้อนเมฆฉันนั้น...อ่านต่อ
การสร้างอุปนิสัยที่ดีและขัดเกลาแก้ไขนิสัยที่ไม่ดีให้หมดไป เป็นนิสัยของบัณฑิต นักปราชญ์ วันหนึ่งคืนหนึ่งมันประเดี๋ยวเดียว...อ่านต่อ
สาเหตุหลักๆของการพูดมุสา โดยส่วนใหญ่เป็นเพราะความโลภ ความโลภเมื่อครอบงำจิตใจแล้วทำให้เกิดความลำเอียง...อ่านต่อ
ชนผู้กล่าวคำไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรกชนใดทำบาปกรรมแล้วกล่าวว่า ไม่ได้ทำ แม้คนทั้งสองนั้นย่อมเข้าถึงนรกเหมือนกัน...อ่านต่อ
เนื่องจากผู้ดื่มน้ำเมา เมาแล้วครองสติไม่อยู่ อารมณ์แปรปรวนขาดความเป็นตัวของตัวเอง จากเดิมเป็นคนดีก็กลายเป็นคนชั่ว...อ่านต่อ
การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องของความสันโดษ เรียบง่าย จะปฏิบัติให้เข้าถึงพระรัตนตรัยก็ต้องทำใจให้สงบ ง่ายๆ...อ่านต่อ
ทุกชีวิตที่เกิดมาบนโลกนี้ ล้วนต้องแสวงหาความรู้ด้วยกันทั้งนั้น ความรู้ในโลกนี้มีหลายสาขาวิชา ต่างคนต่างก็แสวงหาเพื่อเพิ่มเติมทักษะความรู้...อ่านต่อ
การเจริญสมาธิภาวนา ทำใจหยุดใจนิ่ง เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง เพราะนั่นคือการเดินเข้าไปสู่ฝั่งแห่งพระนิพพาน...อ่านต่อ
เราเกิดกันมาชีวิตหนึ่งเพื่อสร้างบุญบารมีเท่านั้น ไม่ใช่เกิดมาเพื่อเพลิดเพลินอยู่ในโลกนี้ไปวันหนึ่งๆ เป้าหมายสูงสุดในชีวิตของเราทุกคน จะต้องบรรลุมรรคผลนิพพาน...อ่านต่อ
มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ ว่า"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผ้าที่เศร้าหมองมีมลทินจับ...อ่านต่อ
ตามธรรมดาเมื่อยังไม่รู้แจ้งเห็นแจ้งในอริยสัจ สรรพสัตว์ก็ย่อมเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏไม่รู้จบสิ้น เหมือนเมื่อยังมองไม่เห็นฝั่ง...อ่านต่อ
คนส่วนใหญ่ต่างก็มีความรักในสัตว์และสังขารเหล่านี้ เพราะความรักและยึดมั่นถือมั่นในสัตว์และสังขารเหล่านี้ จึงทำให้เกิดความหวาดระแวงว่า...อ่านต่อ
ตราบใดที่มนุษย์ยังไม่หมดกิเลส ก็ต้องเวียนเกิดเวียนตายกันเรื่อยไป ขณะที่กำลังเวียนวนอยู่ในสังสารวัฏนั้น เราสามารถกำหนด...อ่านต่อ
เรามีเวลาสร้างบารมีอยู่ในโลกนี้อย่างจำกัด จึงไม่ควรที่จะประมาทในการดำเนินชีวิต บัณฑิตทั้งหลายก็จะรีบสั่งสมบุญเพื่อ...อ่านต่อ
สภาพใจของคนทั่วไปที่ยังไม่ได้ฝึกฝน มักจะส่ายไม่หยุดนิ่ง ดิ้นรนไปมาเหมือนปลาที่ถูกยกขึ้นบนบก มีแต่ดิ้นรนเพื่อกลับไปหาแหล่งน้ำ...อ่านต่อ
ความตายติดตามตัวเรามาพร้อมๆกับการลืมตาขึ้นมาดูโลก เหมือนกับดอกเห็ดที่ผุดขึ้นมาพร้อมกับดิน...อ่านต่อ
ไม่มีวิธีการใด ที่จะสามารถขจัดความคิดเบียดเบียน ความเห็นแก่ตัว ความทะเลาะเบาะแว้ง และความเห็นผิดของมนุษยชาติให้หมดไปจากโลกนี้ได้ดีเท่ากับ...อ่านต่อ
เมื่อเราได้โอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ควรสั่งสมบุญให้ทานในทุกโอกาส การจะได้สมบัติมานั้น มีทางเดียวก็คือ...อ่านต่อ
มีธรรมภาษิตที่ปรากฎในธรรมอรรถกาถา อกิตติชาดก ว่า“ธรรมดาว่าการให้ทานนี้ เป็นประเพณีของบัณฑิตทั้งหลาย...อ่านต่อ
เราเกิดมาชีวิตหนึ่งก็เพื่อสร้างบุญบารมีเท่านั้น ไม่ใช่เกิดมาเพื่อเพลิดเพลินอยู่บนโลกนี้ไปวันๆ เป้าหมายสูงสุดในชีวิตของเราทุกคน...อ่านต่อ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในสุวีรสูตรว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอบวชในพระธรรมวินัยที่เรากล่าวชอบแล้ว พึงหมั่นเพียรพยายามเพื่อให้ได้มรรคผลที่ยังไม่ได้...อ่านต่อ
เราทุกคนล้วนมีโอกาสในการที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง หากเราเริ่มสร้างโอกาสในการเรียนรู้เพื่อพัฒนาตัวเองในวันนี้ด้วยการละชั่ว ทำดี แล้วทำใจให้ผ่องใสอยู่เสมอ...อ่านต่อ
การดำเนินชีวิต ในสังสารวัฏให้รอดและปลอดภัยได้นั้น เราจะต้องดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท เพราะชีวิตในสังสารวัฏนั้นเต็มไปด้วยทุกข์ภัยต่างๆมากมาย...อ่านต่อ
สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนเป็นไปตามอำนาจแห่งบุญและบาป ที่ได้กระทำเอาไว้ในภพชาตินั้นๆ รวมไปถึงภพชาติในอดีต ถ้าทำบุญไว้มาก ก็จะได้รับผลที่ดี...อ่านต่อ
การดำเนินชีวิต ในสังสารวัฏให้รอดและปลอดภัยได้นั้น เราจะต้องดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท เพราะชีวิตในสังสารวัฏนั้นเต็มไปด้วยทุกข์ภัยต่างๆมากมาย...อ่านต่อ
ชีวิตของคนเราล้วนปรารถนาความสุขและความสำเร็จ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้ต้องเริ่มจากความคิดดีๆ เมื่อความคิดดีจิตใจก็แจ่มใส มีอารมณ์ดี อารมณ์เบิกบาน...อ่านต่อ
ในสังสารวัฏที่แวดล้อมด้วยภัยนานัปการ มีภัยที่น่าหวาดกลัวที่สุด ก็คือภัยในอบายภูมิ เพราะภพของอบายนั้น เป็นภพที่เสวยวิบากมีความทุกข์ทรมานแสนสาหัส เมื่อพลัดตกไปในอบายแล้ว...อ่านต่อ
ดูก่อนท่านผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร ท่านทั้งหลายอย่ากลัวต่อบุญเลย เพราะคำว่าบุญนี้เป็นชื่อของความสุข ดูก่อนท่านผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เราย่อมรู้ชัดผลแห่งบุญอันน่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ ที่เราเสวยแล้วตลอดกาลนาน...อ่านต่อ

ธรรมะเพื่อประชาชน

สรรพสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมาแล้ว ล้วนผจญกับความทุกข์ทั้งนั้น เราทุกคนควรพิจารณาให้เห็นว่า เรากำลังเผชิญกับความทุกข์ในหลายรูปแบบ เพื่อจะได้เกิดแรงบันดาลใจ อยากจะหลุดพ้นจากทุกข์ อันที่จริงแล้ว เหตุแห่งความทุกข์ทั้งมวลมาจากความทะยานอยาก ตั้งแต่อยากในกาม อยากในภพ ในอรูปภพ ความอยากที่ระคนไปด้วยความเพลินอยู่ในโลก เป็นความอยากที่ไม่มีที่สิ้นสุด ความอยากเหล่านี้มีปัญหาอยู่ในตัว เมื่อได้มาแล้วต้องตามแก้ปัญหา เพราะฉะนั้น วิธีที่จะดับทุกข์ได้จะต้องหยุด คือ ทำใจให้หยุดอยู่ภายใน ใจหยุดสนิทอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ กระทั่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระธรรมกาย ถ้าหยุดได้อย่างนี้ บาปอกุศลทั้งหลายจะเข้าแทรกไม่ได้ จะมีแต่กุศลธรรมล้วนๆ มีความสุขล้วนๆ ใจหยุดอย่างนี้ คือ เป้าหมายของมวลมนุษยชาติทั้งหลาย ที่จะดำเนินไปในหนทางของพระอริยเจ้า ซึ่งจุดเริ่มต้นบังเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นดวงใสสว่าง เรียกว่า ดวงปฐมมรรค ต้นทางที่จะนำไปสู่อายตนนิพพาน ดังนั้น วันเวลาที่ผ่านไปควรให้ความสำคัญกับการฝึกทำใจหยุดใจนิ่ง

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล