นิทานอีสป เรื่อง ประเพณีที่ควรยกเลิก
เมื่อครั้งที่ช้างเป็นเจ้าป่านั้น สัตว์ทั้งหลายต้องหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกันหาอาหารมาให้มันกินทุกวัน เจ้าป้าจึงมีความสุขสบายไม่ต้องหากินเอง และสัตว์ทั้งหลายก็ต้องยำเกรงคอยรับใช้ใกล้ชิดอยู่ตลอดเวลา
ต่อมาเมื่อช้างสิ้นอำนาจวาสนา สิงโตก็ได้เป็นเจ้าแห่งสัตว์บำทั้งหลาย มันทำตรงข้ามกับช้างทุกอย่าง ราชาสิงโตสั่งให้บรรดาบริวารเลิกหาอาหารมาให้มันกินและให้เลิกมาคอยรับใช้มัน
ครั้นมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ว่าการกระทำทั้งสองอย่างนั้นเป็นสิ่งที่ปฏิบัติกันมาช้านานแต่ครั้งโบราณกาล จึงควรกระทำต่อไป สิงโตก็ให้เหตุผลว่า
"ประเพณีที่เคยปฏิบัติกันมาแต่โบราณกาลนั้นหาได้เป็นสิ่งดีทุกอย่างเสมอไป เราควรรักษาสิ่งดีไว้และทิ้งสิ่งไม่ดีเสีย ประเพณีปฏิบัติทั้งสองอย่างนั้นเปิดโอกาสให้เจ้าป่าเอาเปรียบบริวารของตนอย่างเห็นได้ชัด ทำให้เป็นหัวหน้าที่เห็นแก่ตัวและอยู่
อย่างสุขสบายท่ามกลางหยาดเหงื่อแรงงานของบริวาร ประเพณีที่ควรค่าแก่การปฏิบัติควรเป็นสิ่งที่เสริมสร้างความสุข ก่อให้เกิดความรักความสามัคคี ทำให้ทุกชีวิตอยู่ร่วมกันด้วยความร่มเย็น ไม่เอาเปรียบกัน และพึ่งพาอาศัยกันได้"
