พุทธพจน์เตือนใจ
“เมื่อจิตไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป เมื่อจิตเศร้าหมอง ทุคติเป็นที่ไป”
ขุททกนิกาย ธรรมบท
พุทธวจนะบทนี้ เป็นเรื่องที่ใกล้ตัวของเรา เพราะชีวิตในปรโลกจะไปสู่สุคติหรือทุคตินั้น ก็วัดกันตรงที่ความหมองกับใสของใจ ไม่ได้วัดกันตรงที่มีทรัพย์สินเงินทองมากหรือน้อย แต่วัดกันที่บุญกับบาป และความหมองกับใสของใจเท่านั้น เพราะเรื่องของใจเป็นเรื่องใหญ่ จะดีหรือชั่ว จะไปนรกหรือไปสวรรค์ก็ขึ้นอยู่กับใจของเรานี่เอง ฉะนั้น ก็ให้หมั่นฝึกฝนอบรมจิตใจของเราให้ผ่องใสไว้เสมอ ให้ใจแช่อิ่มอยู่ในบุญ อยู่กับความดีล้วนๆ
ส่วนบาปอกุศลอันใดที่เราเคยพลาดพลั้ง หลงไปทำเอาไว้ ไม่ว่าจะมีเจตนาหรือไม่เจตนาก็ดี ก็ให้ลืมไปเสีย อย่าไปทำอีก และก็อย่าไปหวนระลึกถึง เพราะดวงบาปมันจะโตขึ้น แต่ให้สั่งสมบุญให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ให้นึกถึงบุญบ่อยๆ โดยเฉพาะในยามที่เราประสบปัญหา ก็ให้นึกถึงบุญ จึงจะได้ชื่อว่าหาบุญได้ใช้บุญเป็น เพราะเมื่อใจเราใส อะไรๆ ก็ดีไปหมด เมื่อใจใสสมบัติใหญ่ก็จะไหลมาเทมา เมื่อใจใสจะมีสุคติเป็นที่ไป ดังนั้น ให้หมั่นสั่งสมบุญเอาไว้มากๆ และทำใจให้ผ่องใสอยู่เสมอ ด้วยการทำใจหยุดใจนิ่งเรื่อยไป จนกว่าจะเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ชีวิตจะได้ปลอดภัยและมีชัยชนะตลอดไป
"จากส่วนหนึ่ง ของรายการธรรมะเพื่อประชาชน โดย พระเทพญาณมหามุนี"
