หลวงพ่อสอนอะไร

หลวงพ่อสอนอะไร (ตอนที่ ๓๘)
ข้อมูลเป็นสิ่งสำคัญ
 

     พูดถึงเรื่องข้อมูลทำให้อาตมานึกถึงเรื่องของฝีพายกับมหาดเล็กซึ่งเกิดขึ้นในสมัยพระเจ้าเสือ ที่มีเรื่องราวของฝีพายที่น้อยอกน้อยใจในชะตาชีวิตของตนเลยพูดประชด มหาดเล็กคนสนิทที่พระเจ้าเสือมักใช้สอยเป็นประจำ ว่าคนเหมือนกันแต่ทำไมไม่เหมือนกัน ตนเองได้แต่งานใช้แรง มหาดเล็กมีแต่คอยรายงานโน่นนี่ เลยถูกพระเจ้าเสือให้บทเรียนโดยการไปดูลูกสุนัข ใช้ให้ฝีพายไปดู กว่าจะได้ข้อมูลครบว่ามีกี่ตัว สีอะไร ตัวผู้กี่ตัวตัวเมียกี่ตัว ก็ต้องใช้เวลาหลายรอบ แต่เรื่องเดียวกันนี้ เมื่อใช้มหาดเล็กไปดูโดยที่มหาดเล็กคนสนิทไม่ทราบเรื่องนี้มาก่อน กลับสามารถบอกได้โดยการไปดูเพียงครั้งเดียว

     องค์กรที่จะประสบความสำเร็จไม่ว่าเป็นองค์กรระดับเล็กหรือระดับโลกก็ตาม จะให้ความสำคัญกับเรื่องของข้อมูลที่สุดโดยเฉพาะข้อมูลที่เป็นตัวเลข เพราะจะเป็นตัวช่วยในการวางแผน ตัดสินใจ

     ในการทำงานของวัดพระธรรมกายก็เช่นกัน ไม่ว่าจะมีการจัดกิจกรรมในโครงการใด ๆ ต้องมีการคำนวณทุกเรื่องราวไม่ว่าจะเป็นจำนวนคน จำนวนรถ เพราะมีผลต่อการจัดเตรียมเครื่องอำนวยความสะดวกทุกอย่าง

     หลวงพ่อทั้งสองให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้มาก เมื่อตอนที่หลวงพ่อธัมมชโยท่านยังแข็งแรงอยู่นั้น คณะทำงานจะต้องเข้าไปรายงานข้อมูลในการเตรียมการต่าง ๆ ให้ท่านได้รับทราบ และหลวงพ่อทัตตชีโวก็จะคอยตามตรวจสอบว่า ข้อมูลต่าง ๆ เหล่านั้นตรงหรือไม่ โดยการที่หลวงพ่อจะไปตรวจงานทุกจุดด้วยตัวของท่านเอง

    จากการที่ได้มีโอกาสไปฝึกงานที่อาศรมบัณฑิตและมีหน้าที่เดินตามคอยบันทึก เวลาที่หลวงพ่อทัตตชีโวเดินตรวจงาน อาตมาได้เกิดความประทับใจในพระอาจารย์รูปหนึ่ง ซึ่งทำให้อาตมานึกถึงเรื่องที่กล่าวมาในข้างต้น

        มีวันหนึ่งหลวงพ่อทัตตชีโวได้เดินไปตรวจงานที่จุดอบรมธรรมทายาท ซึ่งพระอาจารย์ฐานวุฑโฒท่านดูแลอยู่ เมื่อพระอาจารย์ท่านเห็นหลวงพ่อ ท่านรีบเดินเข้ามา ไหว้แล้วคอยรับฟังว่าหลวงพ่อจะว่าอย่างไร คราวนี้เองที่อาตมาได้บทเรียนสำคัญในชีวิต

            “ ฐานะ เป็นไงบ้าง อุปกรณ์สำหรับธรรมทายาทได้เตรียมพร้อมไหม ” 

         พระอาจารย์ฐานวุฑโฒท่านตอบหลวงพ่อชัดถ้อยชัดคำด้วยความมั่นใจว่า  “ พร้อมครับหลวงพ่อ ขณะนี้ได้เตรียมช้อนไว้.........คัน จาน.........ใบ แก้วน้ำ......ใบ เพื่อรองรับธรรมทายาททั้งหมดครับ ”

            “ แล้วธรรมทายาทมากันเยอะไหม ” หลวงพ่อถามต่อ

           “ ธรรมทายาทมีทั้งหมด.......คน มาจากภาคใต้........คน ภาคกลาง........คน ภาคเหนือ........คน ภาคอีสาน..........คน ส่วนมากอยู่ในช่วงวัยรุ่นจำนวน.....คน เป็นวัยกลางคน.......คน ครับ ” พระอาจารย์ท่านตอบ

     หลวงพ่อยิ้มด้วยความพอใจ แล้วก็เดินไปตรวจวัดต่อ ในระหว่างที่เดินไป อาตมาก็กราบเรียนหลวงพ่อว่า " พระอาจารย์ท่านตอบเก่งจัง หลวงพ่อไม่ต้องถามหลายครั้งเลย " หลวงพ่อบอกว่า 

     “ กว่าหลวงพ่อจะฝึกฐานะได้อย่างนี้ ไม่ใช่ง่าย ในภายหน้ายังไม่รู้เลยว่าจะฝึกใครได้แบบนี้ บางคนฉลาด เรียนรู้เร็ว แต่เมื่อรู้แล้วก็จะวาง ไปหาเรื่องอื่นที่สนใจทำต่อ ส่วนฐานะ เขาเป็นประเภทกัดไม่ปล่อย ทำอะไรแล้วต้องให้ดีที่สุด ” แล้วท่านก็บอกต่อไปว่า

     “ เพราะการที่มีข้อมูลชัดเจนแบบนี้ เวลาทำงานมันก็จะง่าย สามารถเห็นภาพการทำงานได้อย่างชัดเจน คำนวณงบประมาณก็ง่าย ต่อไปภายหน้าให้จำไว้ รักจะทำงานข้อมูลจะต้องแม่น ”

     จากเหตุการณ์ในวันนั้น ทุกครั้งที่ทำงาน คำสั่งของหลวงพ่อจะก้องอยู่ในหัวตลอด พร้อมกับความคิดที่ว่า อย่าว่าแต่จะฝึกตัวให้ได้แบบหลวงพ่อเลย ชาตินี้ให้ได้สักครึ่งหนึ่งของพระอาจารย์ฐานวุฑโฒก็ดีถมไปแล้ว

ขอขอบคุณบทความดี ๆ จาก 
อาสภกันโต ภิกขุ
๒๖ ส.ค. ๕๙
anacaricamuni.blogspot.ae