ภารสุตตคาถา
ภารสุตตคาถา
(หันทะ มะยัง ภาระสุตตะคาถาโย ภะณามะ เส)
ภารา หะเว ปัญจักขันธา,
ภาระหาโร จะ ปุคคะโล,
ภาราทานัง ทุกขัง โลเก,
ภาระนิกเขปะนัง สุขัง,
นิกขิปิตวา คะรุง ภารัง,
อัญญัง ภารัง อะนาทิยะ,
สะมูลัง ตัณหัง อัพพุยหะ,
นิจฉาโต ปะรินิพพุโต
ภารสุตตคาถา พร้อมคำแปล
ภารา หะเว ปัญจักขันธา
ขันธ์ทั้งห้าเป็นของหนักเน้อ
ภาระหาโร จะ ปุคคะโล
บุคคลแหละเป็นผู้แบกของหนักพาไป
ภาราทานัง ทุกขัง โลเก
การแบกถือของหนักเป็นความทุกข์ในโลก
ภาระนิกเขปะนัง สุขัง
การสลัดของหนักทิ้งลงเสียเป็นความสุข
นิกขิปิตวา คะรุง ภารัง
พระอริยเจ้าสลัดทิ้งของหนักลงเสียแล้ว
อัญญัง ภารัง อะนาทิยะ
ทั้งไม่หยิบฉวยเอาของหนักอันอื่นขึ้นมาอีก
สะมูลัง ตัณหัง อัพพุยหะ
ก็เป็นผู้ถอนตัณหาขึ้นได้กระทั่งราก
นิจฉาโต ปะรินิพพุโต
เป็นผู้หมดสิ่งปรารถนาดับสนิทไม่มีส่วนเหลือ
อ้างอิงจากหนังสือคู่มือทำวัตร-สวดมนต์แปล พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี
