นิทานสอนใจวัยอนุบาล
ตอนโรงเรียนของครูช้าง
โรงเรียนอนุบาลลูกสัตว์ของครูช้าง มีนักเรียนมากมาย เช่น ลูกช้าง ลูกกวาง ลูกกระต่าย เเละลูกสุนัขจิ้งจอก ทั้งหมดอาศัยอยู่ในป่า
ครูช้างสอนลูกสัตว์ทุกตัวให้รักกัน ถึงเเม้จะเป็นสัตว์ต่างชนิดกันก็ตาม ลูกสัตว์ใหญ่ เช่น ลูกเสือ ลูกหมี ก็ให้ความเห็นใจลูกสัตว์อย่างลูกกวาง ลูกกระต่าย ไม่รังเเกกัน
ส่วนพ่อเเม่ของลูกสัตว์ต่างก็สั่งสอนลูกของตนให้เป็นเด็กดี เชื่อฟังพ่อเเม่เเละครูช้างให้มีความซื่อสัตย์ เเละมีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่น พ่อเเม่ของลูกช้างสอนลูกช้างว่า"ลูกตัวใหญ่กำลังมาก เวลาเล่นกับเพื่อนต้องระวัง เล่นเบาๆ จะนั่งจะลุกระวังจะทับเพื่อน เเละอย่าเหยียบข้าวของของโรงเรียนเสียหาย"
พ่อเเม่ของลูกหมีสอนลูกหมีว่า"ลูกตัวใหญ่กำลังมากเหมือนลูกช้าง ก็ต้องระมัดระวังเช่นเดียวกับลูกช้าง เเละลูกหมีมีเล็บเเหลมคม อย่าเผลอไปตบเพื่อนเข้าจะเกิดบาดเเผลจนเพื่อนๆเจ็บปวด"
พ่อเเม่ของลูกเสือ สอนลูกเสือว่า"ลูกเป็นสัตว์ที่ใครๆเกรงกลัว ลูกต้องระวังไม่โกรธง่าย ไม่รังเเกเพื่อน ลูกมีเขี้ยวเเหลมคม เล็บคม เวลาเล่นกับเพื่อนต้องเก็บเขี้ยวเก็บเล็บให้ดี"
พ่อเเม่ลูกกวางสอนลูกกวางว่า"ลูกตัวเล็ก ขายาว มีกีบเท้าเเข็ง ลูกต้องระวังอย่าไปเหยียบเท้าหรือเผลอไปเตะใครเข้า เขาจะบาดเจ็บ"
พ่อเเม่ของลูกกระต่าย สอนลูกกระต่ายว่า"ลูกตัวเล็ก ไม่ค่อยเเข็งเเรง ต้องดูเเลตัวเองให้ดี เเต่ลูกก็คล่องเเคล่วว่องไว ช่างสังเกต ถึงลูกจะใช้กำลังช่วยผู้อื่นได้ไม่มากเเต่ลูกก็สามารถช่วยงานที่ต้องใช้ความรวดเร็ว ความช่างสังเกต รอบคอบได้"
พ่อเเม่ของลูกสุนัขจิ้งจอก สอนลูกสุนัขจิ้งจอกว่า "ใครๆเขามักว่าเราไม่ซื่อสัตย์ เจ้าเล่ห์ ลูกต้องทำตัวให้ดี ต้องซื่อสัตย์ มีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่นทำให้เพื่อนรักเเละให้ครูเมตตา"
ลูกสัตว์ทุกตัวต่างเชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อเเม่เเละครูช้าง จึงอยู่ร่วมกัน เรียนด้วยกัน เล่นด้วยกันอย่างมีความสุข รักใคร่สามัคคีกัน มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน
วันหนึ่งเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น คือ กล่องอาหารของลูกสัตว์หลายตัวหายไป ลูกสัตว์ไม่มีอาหารกิน จึงบอกครูช้าง ครูช้างก็พาลูกสัตว์ออกหาตัวผู้ขโมย ลูกสุนัขจิ้งจอกจมูกไวดมกลิ่นพาเพื่อนๆค้นหาจนไปถึงโพรงของสุนัขป่า
ลูกกระต่ายวิ่งผลุบเข้าไปในโพรงเเล้ววิ่งออกมาบอกว่าพบกล่องอาหารอยู่ในโพรง สุนัขป่าเเม่ลูกวิ่งตามออกมาด้วย ครูช้างจึงสอบถามความจริง
เเม่สุนัขป่าสารภาพว่าเป็นผู้เเอบขโมยอาหารมาเพราะตนเเละลูกหิวมาก ไม่มีอะไรจะกิน ครูช้างจึงสั่งสอนว่า ถ้าไม่มีกินก็อย่าขโมย เพราะเป็นการกระทำที่ผิด ควรขอกันดีๆ หากลูกสุนัขป่าเห็นตัวอย่างที่ไม่ดีจากเเม่จะทำตามเเม่ไปด้วย
ครูช้างบอกให้เเม่สุนัขป่าพาลูกมาเข้าเรียนที่โรงเรียนเสียจะได้มีเวลาไปหาอาหารได้เต็มที่ เเม่สุนัขป่าขอบคุณครูช้างเเละให้ลูกไปเรียนที่โรงเรียนของครูช้าง
ลูกสัตว์ทั้งหลายต่างดีใจที่ได้เพื่อนใหม่ เเละพากันยกย่องลูกสุนัขจิ้งจอกเเละลูกกระต่ายที่เก่งเเละกล้าหาญ จนช่วยกันจับขโมยได้ ครูช้างเเอบอมยิ้มอย่างมีความสุข
