เกิดดับ
เห็นเป็นอนิจจังน่ะเห็นอย่างไร เห็นตั้งแต่กายมนุษย์เกิดกายมนุษย์เกิดไม่อยู่ที่ เกิดเรื่อยๆ เกิดริบๆ เหมือนไฟจุดอยู่ มีไส้ มีน้ำมัน มีตะเกียงจุด มันก็ลุกโพลง เราเข้าใจว่าไฟดวงนั้นเป็นอย่างนั้นแหละ
ไอ้กายมนุษย์มันก็เป็นอย่างนั้นแหละ แต่ตาธรรมกาย ไม่เห็นอย่างนั้น เห็นไฟเก่าหมดไป ไฟใหม่เดินเรื่อยขึ้นมา ไฟเก่าหมดไปไฟใหม่เดินเรื่อยขึ้นมา แล้วก็เอามือคลำดู ข้างบนก็รู้ ร้อน วูบๆๆๆ ไป อ้อ...ไฟใหม่เกิดเรื่อย
กายมนุษย์นี้ก็เช่นเดียวกัน ไอ้เก่าตายไป ไอ้ใหม่เกิดเรื่อยหนุนไม่ได้หยุดเหมือนไฟ เหมือนดวงไฟอย่างนั้นแหละ ไม่ขาดสายมันเกิดหนุนอย่างนั้น นั่นเห็นขนาดนั้น
เห็นเกิดเห็นตายเรื่อย เกิดแล้วก็ตายไป เกิดแล้วก็ตายไปไม่มีหยุดละ เหมือนกันหมดทั้งสากลโลก เห็นทีเดียวว่ามีแต่เกิดกับดับ
ยํกิญฺจิ สมุทย ธมฺมํ พฺพนฺตํ นิโรธธฺมมํ
สิ่งทั้งปวงมีความเกิดเป็นธรรมดา ย่อมมีความเกิดเสมอ
สิ่งทั้งปวงมีเกิดเสมอ มีความดับเสมอ มีเกิดกับดับ ๒ อย่างเท่านั้น หมดทั้งสากลโลก เห็นด้วยตาธรรมกาย รู้ด้วยญาณธรรมกายจริงๆ อย่างนี้
นี้ทำวิปัสสนาเห็นจริงเห็นจัง อย่างนี้
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง "ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร"
๑ มกราคม ๒๔๙๘
