เครื่องสําอางของคุณยาย
เมื่อหลวงพ่อบวชใหม่ๆ ช่วงนั้นยังเป็นหนุ่มผิวหน้าเหมือนกับผิวพระจันทร์คือเป็นหลุมเป็นบ่อคุณยายบอกว่า “เดี๋ยวยายจะเปลี่ยนธาตุให้เอาธาตุธรรมที่ไม่สะอาดออกให้เหลือแต่ที่สะอาดๆ” หลวงพ่อคิดว่าดีเหมือนกันนั่งปฏิบัติธรรมกับคุณยายไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร ส่วนมากจะนั่งเงียบๆ พอไปทําวัตรเย็นเสร็จกลับมาจะถามท่านเรื่อยๆว่า “ยายถมหลุมบ่อเต็มหรือยัง” นึกย้อนกลับไปแล้วรู้สึกว่าแปลกดีเหมือนกันไม่เห็นท่านทําอะไร นอกจากนั่งปฏิบัติธรรมแล้วความเปลี่ยนแปลงก็ค่อยๆ เกิดขึ้นพระภิกษุทั้งที่บวชเก่าและบวชใหม่เริ่มจะถามกันหลวงพ่อเองไม่รู้หรอกว่าเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนก็มาบอกคุณยายท่านตอบว่า “ค่ะๆ” แล้วท่านก็ไม่พูดอย่างอื่นเลยพอใกล้ออกพรรษาได้สังเกตดูอีกครั้งปรากฏว่าใบหน้าเกลี้ยงเกลาแล้ว
คุณยายใช้เครื่องสําอางทําให้หน้าเกลี้ยงได้แต่เครื่องสําอางของท่านไม่เหมือนกับเครื่องสําอางที่คนทั่วไปใช้กันท่านใช้วิธีทําใจหยุดนิ่งไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไปถึงเครื่องมือข้างในกลางกายเครื่องมือนี้สามารถใช้ทําให้สําอางได้ท่านบอกว่าเครื่องจะหมุนไปทางขวาตามเข็มนาฬิกาพอเอาเข้าเครื่องปั่นแล้วธาตุธรรมที่สกปรกจะหลุดออกไปเหลือแต่ธาตุธรรมที่สะอาดเครื่องสําอางของท่านเป็นอย่างนี้เอง
ครั้งหนึ่งหลวงพ่อจะเข้าไปทําวัตรเย็นในพระอุโบสถที่วัดปากน้ำก็บอกคุณยายว่า “ยาย...เดี๋ยวพระจะเข้าไปทําวัตรเย็นก่อนนะ” คุณยายตอบว่า “ค่ะ” แต่ความไม่ธรรมดานั้นอยู่ที่ประโยคต่อไปท่านบอกหลวงพ่อว่า “เดี๋ยวยายจะเปิดรัศมีให้ท่านนะ” “อ่ะมันเป็นยังไงยาย” “เออๆ ท่านไปทําวัตรเย็นก่อน”หลวงพ่อก็ไปทําวัตรเย็นด้วยความตื่นเต้นกลับมาจากพระอุโบสถก็ถามคุณยายว่า “ยาย..เมื่อกี้ยายว่าอย่างไรนะ” “ก็ยายจะเปิดรัศมีให้ท่านไง” “แล้วพระที่ทําวัตรเย็นด้วยกันเห็นบ้างไหม” คุณยายนั่งหลับตาไปพักหนึ่งลืมตาขึ้นมาบอกว่า “เห็น...บางองค์ก็เห็นบางองค์ก็ไม่เห็น” ท่านว่าอย่างนี้เป็นเรื่องที่ท่านทําของท่านพลอยทําให้หลวงพ่อติดอกติดใจวันต่อมาพอจะไปทําวัตรเย็นก็บอกคุณยายว่า “ยาย...เอาอีก...”
