ง่ายเเต่ลึก

อานิสงส์ การเข้าถึงพระรัตนตรัย

 

คุณพุทธเจ้าครอบฟ้า	จักรวาล
ใดเล่าจักเปรียบปาน	เทียบได้
แนะทางสู่นฤพาน	บรมสุข
ตรึกเอกายนมรรคไว้	แน่แท้เกษมศานต์

 

ตะวันธรรม

          เมื่อเราบูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปตั้งใจให้แน่แน่ว มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุกๆ คน ให้นั่งขัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย วางไว้บนหน้าตักพอสบายๆ หลับตาของเราเบาๆ ค่อนลูก คล้ายๆ กับตอนที่เราใกล้จะหลับ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่ากดลูกนัยน์ตา

 

นึกถึงบุญ   

 

         ทำใจของเราให้เบิกบาน ให้แช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ผ่องใส ด้วยการตรึกระลึกถึงบุญที่เราทำผ่านมาตั้งแต่ภพในอดีตกระทั่งถึงปัจจุบัน เช่น บุญให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน ให้อาหารสัตว์ทั้งหลาย สงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ด้วยทานวัตถุ ๑๐ ประการ ได้ทำบุญกับผู้มีศีลมีธรรม ผู้ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ ผู้แสวงหาหนทางพระนิพพาน บุญทอดกฐิน ทอดผ้าป่า บุญสร้างโรงเรียนโรงพยาบาล และทุกๆ บุญที่ทำผ่านมา    

 

         ถ้าหากว่านักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาได้สร้างบุญกับหลวงพ่อมาก็คงจะนึกได้ ตั้งแต่สร้างวัด สร้างโบสถ์ สร้างเสนาสนะทุกสิ่งที่อยู่ในวัดพระธรรมกายให้กับภิกษุสงฆ์ บุญถวายภัตตาหาร ถวายสังฆทานแด่ภิกษุสามเณร ผู้ประพฤติธรรม หรือบุญสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ ตั้งแต่ซื้อแผ่นดินตอกเสาเข็ม เทฐานราก จนกระทั่งสร้างพระธรรมกายประจำตัวทั้งภายนอกและภายใน บุญสร้างลานธรรม สร้างสภาธรรมกายสากล มหาวิหารพระมงคลเทพมุนี มหาวิหารคุณยายอาจารย์บุญเลี้ยงพระทั่วประเทศ ถวายปัจจัย ไทยธรรม ยารักษาโรค
แก่พระเถรานุเถระทั่วประเทศ ๒,๐๐๐ วัดก็มี ๓,๐๐๐ วัดก็มีกระทั่ง ๓๐,๐๐๐ วัด เป็นต้น รวมทั้งบุญที่ได้อุทิศตนไปทำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร บุญทั้งหมดเหล่านั้นนำมานึกทบทวนใจจะได้ผ่องใส

 

           แล้วก็ให้ลืมสิ่งที่เราได้เคยพลาดพลั้งไปด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ชีวิตที่ผิดพลาดเราก็ลืมไปเสีย อย่าไปนึกถึงมัน

 

           นึกถึงบาป บาปมันจะโต ใจก็จะเศร้าหมองกายก็จะซูบซีด

 

           ถ้านึกถึงบุญ บุญจะขยาย ใจจะเบิกบานแช่มชื่น สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส

 

           แล้วก็สมมติว่า ภายในร่างกายของเรานั้นปราศจากอวัยวะไม่มีปอด ตับ ม้าม ไต หัวใจ เป็นต้น ให้เป็นที่โล่งๆ ว่างๆ เป็นปล่อง เป็นช่อง เป็นโพรง กลวงภายใน คล้ายๆ ท่อแก้ว ท่อเพชรใสๆ

 

วิธีการปฏิบัติธรรม

 

           เราเข้าใจการปฏิบัติธรรมกันอย่างดีแล้วทั้งหลักวิชชา แล้วก็ความถนัด ก็ให้ลงมือปฏิบัติธรรมกันได้เลย

 

           จะตรึกนึกถึงดวงใสๆ องค์พระใสๆ หรือสิ่งที่เราคุ้นเคย ที่นึกแล้วใจสูงส่งบริสุทธิ์ก็ได้

 

           หรือใครที่เข้าถึงความสว่างแล้ว ก็เอาใจหยุดนิ่งๆ ที่กลางความสว่าง ณ จุดที่เรามีความรู้สึกว่าสบายใครที่เข้าถึงดวงแล้ว ก็เอาใจหยุดนิ่งๆ ไปที่กลางดวงใสๆจะเล็ก จะใหญ่ ไม่สำคัญ ให้ใสๆ ไว้ใครเข้าถึงองค์พระ หรือเห็นองค์พระวอบแวบ ก็หยุดนิ่งไปกลางองค์พระ

 

อานิสงส์การเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน

 

           การเจริญภาวนานั้นเราสามารถทำได้ง่ายๆ ทั้งวัน ทุกวันมากน้อยก็แล้วแต่เราจะบริหารเวลาของเราเป็น ถ้าเราเห็นประโยชน์ในการเข้าถึงธรรม เราก็จะให้เวลา ให้โอกาสแก่ตัวเองในการทำหยุดทำนิ่งได้มาก

 

           การหยุดนิ่งนี่แแหละ จะทำให้เราเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในตัวของเรา ได้เข้าถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ถึงเมื่อไร ชีวิตสมบูรณ์เมื่อนั้น การเกิดมาในชาตินี้คุ้มเกินคุ้ม เพราะได้เข้าถึงพระรัตนตรัย

 

           ถึงพระรัตนตรัยเมื่อไรก็มีสุขเมื่อนั้น สุขที่แท้จริงที่แตกต่างจากที่เราเคยคิดว่าเป็นความสุข แล้วก็จะปิดประตูอบายภูมิด้วย ไม่ต้องท่องเที่ยวไปในมหานรก เราจะท่องเที่ยวไปในสุคติโลกสวรรค์ เหมือนผู้มีบุญในกาลก่อนที่ได้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ถึงไตรสรณาคมน์ ชีวิตของท่านเหล่านั้นจะท่องเที่ยวอยู่ในสุคติโลกสวรรค์เป็นเวลายาวนาน ตั้งแต่ชั้นจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิตานิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตดีไปเสวยสุขในสวรรค์ แต่ละชั้นที่มีความแตกต่างประณีตยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ เป็นสิ่งที่น่าปีติ ภาคภูมิใจ น่าไปอยู่ ไปท่องเทวโลกอย่างนั้นนะลูกนะ ถึงพระรัตนตรัยเมื่อไรก็จะเป็นอย่างนั้น เพราะฉะนั้นคุ้มเกินคุ้ม

 

          สิ่งที่คุ้ม คือ สิ่งที่เราควรทำ ต้องให้ความสำคัญแก่สิ่งนี้ ให้มากที่สุดยิ่งกว่าสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น เพราะสิ่งอื่นช่วยได้แค่ชีวิต ในปัจจุบันเท่านั้น ให้เราได้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยการทำมาหากิน เกี่ยวข้องกับเพื่อนมนุษย์ มีสังคมก็พึ่งพาอาศัยกันชั่วคราวเฉพาะเวลาที่มีชีวิตอยู่เท่านั้น ซึ่งเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่สิบปีเราก็แยกย้ายกันไปแล้ว และเวลาไปเราต้องพึ่งตัวเอง อัตตา หิอัตตโน นาโถ

 

          ชีวิตในปรโลกยาวนาน ถ้าเราเข้าถึงพระธรรมกายแล้ว มีสุขยาวนานในโลกสวรรค์ เข้าไปเป็นสหายแห่งเทวดา มีรูปทิพย์เสียงทิพย์ กลิ่นรสสัมผัสอันเป็นทิพย์ ธรรมารมณ์อันเป็นทิพย์อายุก็ยืนยาว วรรณะก็ผ่องใส มีรัศมี มีความสุขกาย สุขใจ มียศมีอธิปไตย มีความเป็นใหญ่ มีบริวารสมบัติ มีวิมานโอฬารใหญ่โตกว่าบ้านในเมืองมนุษย์ ไม่มีผุ ไม่มีพัง ไม่มีพินาศด้วยภัยธรรมชาติ ด้วยปลวกมอดแมลงต่างๆ ไม่พินาศด้วยอัคคีภัยโจรภัย ราชภัย อยู่กันไปยาวนานมาก บนสวรรค์ชั้นที่ ๑ ก็ ๙ ล้านปีในเมืองมนุษย์ ชั้นที่ ๒ ดาวดึงส์ ๓๖ ล้านปีเมืองมนุษย์เป็นต้น

 

           แล้วยิ่งเรามุ่งที่จะไปสู่วงบุญพิเศษในสวรรค์ชั้นดุสิต ซึ่งเป็นที่ชุมนุมของบัณฑิตนักปราชญ์ ของพระโพธิสัตว์ที่เป็นอนิยตะ และนิยตโพธิสัตว์ และผู้มีบุญทั้งหลาย เราจะได้ศึกษาวิชชาธรรมกายที่นั่นอีก ในสภาพที่สะดวกสบายกว่าตอนเป็นกายมนุษย์ แม้จะไม่เร็วแรงเท่ากับกายมนุษย์ แต่ก็สะดวกสบายกว่า

 

          ยังมีสิ่งที่หอมหวานสวยสดงดงามรอคอยเราอยู่นะลูกนะเพราะฉะนั้นอย่าเกียจคร้านในการทำความเพียรฝึกหยุดกับนิ่งและทำความดี

 

อย่าท้อใจ

 

         อย่าท้อใจว่า วันนี้เราไม่สมหวัง ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะพลาดหวังตลอดชาติ วันนี้ไม่ได้ พรุ่งนี้เอาใหม่ พรุ่งนี้ไม่ได้ มะรืนนี้เอาใหม่ ฝึกไปควบคู่กับการทำมาหากินของเรา โลกก็ไม่เหลวธรรมก็ไม่แหลก โลกกับธรรมจะเจริญไปด้วยกันทั้งสองฝ่ายหมั่นฝึกหยุดฝึกนิ่ง ฝึกให้ใจใสๆ การเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวก็จะอยู่ในกำมือของเรา

 

        ลูกทุกคนเป็นผู้ที่มีบุญที่สั่งสมกันมาดีแล้ว เหลือแต่โอกาสในปัจจุบันที่เราจะให้กับตัวเอง ทำความเพียรให้ถูกหลักวิชชาถูกวิธีเท่านั้น ไม่ช้าเราก็จะสมหวัง

 

        คืนนี้ก็เช่นเคย ใครเหนื่อย ใครง่วง ใครเพลีย ใครนั่งแล้วตึง เครียด ก็ปล่อยให้หลับ ไปในกลางกาย กลางอู่แห่งทะเลบุญแต่พอสดชื่น ตื่นขึ้นมาก็ทำความเพียรต่อ ใครเมื่อยก็ขยับ ฟุ้งก็ลืมตา แล้วก็ว่ากันใหม่ ให้ลูกทุกคนสมหวังดังใจด้วยการเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวทุกๆ คน ต่างคนต่างทำกันไปเงียบๆ นะ

 

หลวงพ่อธัมมชโย

วันอังคารที่ ๒๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

จากหนังสือ ง่ายเเต่ลึก เล่ม 4

          โดยคุณครูไม่ใหญ่