ฝึกกันไปทุกวัน ไม่ก้าวหน้าเป็นไม่มี

วันที่ 22 มิย. พ.ศ.2565

22-6-65-1-b.jpg

ฝึกกันไปทุกวัน ไม่ก้าวหน้าเป็นไม่มี
 

              อย่าทอดทิ้งความเพียรกันนะ ให้ตั้งใจนั่งธรรมะกันให้เต็มที่ ทำไปทุกวัน แม้ว่าในช่วงนี้...เราอาจจะมีความรู้สึกว่าผลการปฏิบัติยังไม่เกิดขึ้นชัดเจน คือ ยังเข้าไม่ถึงพระธรรมกายในตัวหรือยังมืดมัวอยู่ แต่ก็อย่าไปวิตกกังวล เพราะทุกครั้งที่เรานั่งหลับตา ฝึกใจให้หยุดนิ่ง แม้ความแสงสว่างภายในยังไม่เกิด สุขจากสมาธิยังไม่ได้ หรือภาพภายในต่าง ๆ ก็ยังไม่มีมาให้เราดูก็ตาม ก็ไม่ได้แปลว่า “เราฝึกแล้วไม่ก้าวหน้าหรือไม่ได้อะไรเลย”


               เรามักจะใช้คำนี้กันอย่างผิด ๆ ว่า “เราไม่ได้อะไรเลย” หรือ “ไม่ก้าวหน้า” ซึ่งที่จริงแล้วก้าวหน้า แต่เราไม่รู้ตัวเพราะมันเห็นไม่ชัดเจน เหมือนเราปลูกต้นไม้...เรารดน้ำพรวนดินไปทุกวันวันละกระป๋อง เรามองไม่ออกหรอกว่า “ต้นไม้เจริญเติบโตทุกวันจากผลการรดน้ำของเรา” เรามองไม่ออกว่า “มันโตขึ้นวันละกี่เซ็นติเมตร” แต่เมื่อเรารดไปเรื่อย ๆ สักวันหนึ่งก็จะมีดอกมีผลให้เราได้ชื่นชม สิ่งที่เราทำแล้วไม่มีผลเป็นไม่มี แต่ทุกอย่างต้องมีเวลาของมัน การปฏิบัติธรรมก็เช่นเดียวกัน..ก็มีเวลาสว่างของเขา เมื่อเราบ่มอินทรีย์ให้แก่กล้าขึ้นไปทุกวันด้วยการหมั่นเจริญสมาธิภาวนา..ก็จะสมความปรารถนากันทุกคน
 

คุณครูไม่ใหญ่

จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.072140701611837 Mins