จุดกำเนิดกฐินคุณยาย
สมัยที่คุณยายปฏิบัติธรรมอยู่ในโรงงานทําวิชชากับหลวงปู่วัดปากน้ำ มีบางคนมักจะขอลาหลวงปู่วัดปากน้ำไปโน่นไปนี่หลายครั้ง เดี๋ยวไปทอดกฐิน ไปทอดผ้าป่า ไปบวชพระ ส่วนคุณยายนั้น หลวงปู่วัดปากนํ้าไม่เคยอนุญาตให้ไปไหนเลยพอคุณยายขอ หลวงปู่ท่านก็บอกว่า ให้นั่งเข้าที่ไปเอง แถมยังบอกต่ออีกว่า ไปดูข้างนอกก็เหมือนอย่างนี้แหละ ชีวิตของคุณยายที่วัดปากนํ้าจึงขลุกอยู่แต่ในโรงงานทําวิชชามาตลอด จึงเกิดเป็นความปรารถนาอยู่ในใจคุณยายเสมอมาว่า “บุญละเอียดเราก็ทำมาตั้งเยอะแล้ว บุญหยาบเราอยากทำจังเลย ขอให้เราได้บวชพระ ขอให้เราได้สร้างวัด ขอให้เราได้ทอดกฐิน” กระทั่งย้ายมาที่นี่ คุณยายก็ได้สร้างวัด ได้บวชพระแล้ว เหลือแต่เพียงความปรารถนาสุดท้ายเท่านั้น ที่ยังติดค้างในใจของคุณยายตลอดมาว่า จะต้องทอดกฐินให้ได้ จนคุณยายมักพูดติดปากเสมอ ๆ ว่า
“ยายคิดมา ๒-๓ ปีแล้ว ยายจะทอดกฐินให้ได้สักครั้ง” คุณยายพูดรำพึงอยู่เช่นนี้ นานหลายปีเลยทีเดียวกว่าที่ความปรารถนาของท่านจะสำเร็จ เช้าวันหนึ่งในเดือนพฤศจิกายน ๒๕๓๐ หลังจากวันงานบุญใหญ่ทอดกฐินของวัดพระธรรมกายผ่านไปไม่นาน ขณะที่หลวงพ่อธัมมชโยนั่งฉันภัตตาหารเช้าอยู่ คุณยายได้ตัดสินใจเดินเข้าไปหาหลวงพ่อธัมมชโย พนมมือไหว้แล้วกล่าวกับหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อ หลวงพ่อ ยายคิดมา ๒-๓ ปีแล้ว ยายอยากทอดกฐินสักครั้งหนึ่ง ปีนี้ยายอายุ ๘๐ ปีแล้วนะ ขอให้ยายเป็นประธานกฐินสักครั้งหนึ่งเถอะ” เมื่อหลวงพ่อท่านได้ฟังดังนั้น ท่านก็อนุญาต และอนุโมทนากับคุณยายทันที และนี่คือจุดเริ่มต้นที่ทําให้เกิดประวัติศาสตร์กฐินคุณยายที่ต่อเนื่องมานานนับสิบปีของวัดพระธรรมกาย
