ภวตัณหา แปลว่า ความอยากในภพ
ภวตัณหา อธิบายว่าหมายถึงความกำหนัดยินดีในรูปภพและอรูปภพ คือความพอใจติดใจในฌานด้วยความปรารถนาภพ อันเป็นความยินดีที่ประกอบด้วยสัสสตทิฐิคือความเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างเช่นเบญจขันธ์เป็นของเที่ยงแท้ยั่งยืน มีติดต่อกันไป ไม่มีเปลี่ยนแปลง กล่าวคือ อยากเกิดอยากเป็นเช่นที่เป็นอยู่ตลอดไป
ภวตัณหา ทั่วไปหมายถึงความอยากมีอยากเป็น คืออยากมีอย่างนั้นอย่างนี้ อยากเป็นนั่นเป็นนี่ เป็นต้น
