เครื่องมือแก้เมื่อย

วันที่ 15 มค. พ.ศ.2546


.....ตอนเด็กๆ เคยสงสัยว่าผู้ใหญ่ทำไมเขาถึงเมื่อยอะไรกันหนักหนา เวลาผมไปเยี่ยมคุณลุงคุณป้าที่บ้านพี่ๆ คนอื่นก็จะได้ไปวิ่งเล่นประสาพี่น้อง ยกเว้นผม ต้องทำหน้าที่แก้เมื่อยให้ลุงจนกว่าจะพอใจ ไม่รู้ว่าเก่งหรือใช้ง่าย เคยมีเหมือนกันที่ลุงเคยชมผมต่อหน้าว่าผมไม่ใช่สตางค์เก๊ ผมถอดสมการได้ว่าสตางค์เก๊เป็นสตางค์ที่ใช้ซื้อของตามกฎหมายไม่ได้ผมจึงมาถึงบางอ้อก็ตรงนี้ การอยู่ใกล้ๆ ผู้ใหญ่ตอนเด็กผมมักกลัวอยู่สองสามเรื่อง เรื่องหนึ่งกลัวโดนดุ เรื่องต่อมากลัวท่านใช้ให้เหยียบให้บีบหนวดนี่แหละ เพราะมันเบียดบังเวลาวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ ไปเกือบ หมด แต่สิ่งหนึ่งที่ผมได้มาจากเวลาที่หายไปก็คือประสบการณ์ชีวิตที่น่าสนใจที่ผมได้ตอนที่เท้ากำลังเหยียบย่ำบนตัวผู้มีประสบการณ์ชีวิตที่โชกโชน

.....ผมเริ่มเข้าใจเรื่องความปวดเมื่อยเมื่อตอนอายุเข้าเลขสาม แต่เวลานี้ผมไม่มีลูกหลานที่จะมาคอยเหยียบแก้เมื่อยให้ จะใช้คนโตๆ น้ำหนักก็ไม่กลมกล่อมพอ อุปกรณ์และเครื่องมือต่างๆ ที่พอจะคลายและบำบัดในเบื้องต้นจึงเป็นสิ่งที่ผมเริ่มแสวงหา พี่ๆ เขาเคยหาเตียงนวดไฟฟ้ามีลักษณะคล้ายๆ ลูกตุ้มกลมๆ คล้ายกำปั้นวิ่งไปมาตามตัวและเน้นเฉพาะจุดได้ตามโปรแกรม ผมใช้บริการบ่อยแต่บางครั้งก็เมื่อยเพิ่มเพราะหลับผิดท่าเสียบนเตียงนั่นดูไม่ค่อยคุ้มนัก เก้าอี้นวดก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ผมเคยพิสมัยแต่ผมก็เลิกใช้ไปแล้ว เพราะบางครั้งแรงที่กดและบีบที่ต้นคอมันแรงเกินไปจะร้องขออย่างไรก็ไม่ฟัง ยิ่งถ้าโปรแกรมเขาเกิดผิดพลาดมันคือความเสี่ยงต่อการคอ เคร็ดขัดยอกมากกว่าเดิม

.....มีอยู่วันหนึ่งบังเอิญ ผมไปได้ผู้ช่วยเป็นเครื่องมือมาจากภูมิปัญญาไทย เขาเรียกกันว่า นมไม้ ลักษณะสัณฐานก็ตรงตามชื่อนั่นแหละครับมีทั้งแบบแหลมแบบมน สรรพคุณไว้กดตรงจุดที่เมื่อย โดยเฉพาะปัญหาเกี่ยวกับเส้นจะนำส่วนที่แหลมที่สุดกดแล้วใช้น้ำหนักตัวเราทับลงไปได้ผลดีทีเดียว ผมกับเพื่อนไปพบนมไม้ที่วัดแห่งหนึ่งที่สุพรรณบุรี เพื่อนพบก่อนเขาเสนอราคาหกสิบห้าบาท แต่เพื่อนผมเขานักซื้อต่อรองเหลือแค่ห้าสิบ ดีใจแทบแย่ รีบวิ่งตามให้ผมมาซื้อบ้าง ส่วนผมก็ไปพบอีกร้านดูแล้วก็ไม่มีอะไรที่ต่างกันเพื่อนเดินมาเห็นถืออยู่ เลยร่ายยาว ซื้อของต้องรู้จักต่อนะเพราะที่นี่ไม่ใช่ห้างสรรพสินค้า แม้จะซื้อในวัดก็ตามอย่างของเขาต่อได้ตั้งสิบห้าบาทเขาก็ยังมาบอกเราอีกนะว่าขาดทุนๆเราไม่เชื่อเขาหรอก ว่าแต่ว่านายซื้อได้เท่าไรต่อหรือเปล่า

.....ผมรอให้เธอพูดจบแล้วตอบทีละคำถามว่า เปล่าไม่ได้ต่อแต่นี่ก็แค่สามอันร้อยเองนะอันหนึ่งแค่สามสิบกว่าเราว่ามันถูกแล้วนะเนี่ย!!

 

นายตั้ม

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0010880470275879 Mins