ลูกเป็นนักวิชาการ

วันที่ 04 มีค. พ.ศ.2558

 

 

 

 

 

ลูกเป็นนักวิชาการ หลายครั้งต้องวิจารณ์วัดและพุทธประวัติ ด้วยวิธีทางวิชาการ บางครั้งวิจารณ์ในทางที่อาจตีความว่า เป็นการลบหลู่ เช่น การตีความว่า  พระสูตรหรือบางส่วนของพระไตรปิฎกนั้นมิใช่พุทธพจน์ เป็นเพียงสัจธรรม หรือสัทธรรมปฏิรูปที่พระสงฆ์ยุคหลังเพิ่มเติมขึ้นมาเพื่อเหตุผลบางประการ การที่ลูกวิเคราะห์วิจารณ์พระคัมภีร์เช่นนั้น ถือว่าเป็นบุญอันเกิดจากการสนทนาธรรม หรือถือว่าเป็นบาปคะ

 

คุณครูไม่ใหญ่

 

เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับการตีความนั้นว่า  ได้ความหรือไม่ได้ความ ถูกหรือผิด ประกอบด้วยอคติหรือไม่ หรือเอาความคิดของตัวเองเป็นหลัก รวมทั้งอิทธิพลของอาจารย์ที่ปรึกษา และบทความทางวิชาการที่ฝรั่งตีความตามความคิดของตัวเอง  


ดังนั้น การวิจารณ์นั้นถ้าถูกต้อง ก็เป็นบุญที่เกิดจากการสนทนาธรรม แต่ถ้าไม่ถูกต้อง ก็เป็นบาป ซึ่งอาจทำให้เขามีความเห็นผิดเป็นมิจฉาทิฏฐิต่อไปในอนาคตได้


๑๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0018683671951294 Mins