แม่ทิ้งลูกตั้งแต่ยังแบเบาะมีพระคุณอย่างไร?
พระคุณของแม่คือ ปลูกฝังเลี้ยงดูลูกตั้งแต่เล็กจนโต แต่มีแม่บางคนทิ้งลูกไปตั้งแต่ยังเล็ก แล้วเราจะถือว่าแม่ผู้นั้นมีพระคุณหรือไม่...?
จริงๆแล้วถึงแม้ท่านจะไม่ได้เลี้ยงดูเราจะด้วยเหตุใดตาม ถือว่าท่านมีพระคุณกับเราอย่างประมาณไม่ได้ เพราะแม่เป็นผู้มอบ “ ต้นแบบความเป็นมนุษย์ ” ให้แก่ลูกทุกคน ซึ่งสิ่งต่างๆจะมีคุณค่ามากเพียงใดนั้น ขึ้นอยู่กับว่าได้ต้นแบบมาจากอะไร
เปรียบกับดินเหนียวในท้องนา ถ้าเรานำไปโยนทิ้งไว้กลางบ้าน มันก็สกปรก ต้องมานั่งปัดกวาดเช็ดถูบ้านให้สะอาด แล้วนำดินเหนียวนั้นไปโยนทิ้ง แต่ถ้าเรานำดินเหนียวไปปั้นเป็นถ้วยโถโอชาม ดินเหนียวนั้นจะกลายเป็นสิ่งของที่มีคุณค่า มีราคาและใช้งานได้ แล้วถ้าเรานำดินเหนียวก้อนเดียวกันมาปั้นเป็นพระพุทธรูป มีผู้คนกราบไหว้บูชา ดินเหนียวเหมือนกัน แต่มีรูปแบบแตกต่างกันภาพที่เห็นจึงต่างกันราวฟ้ากับดิน ชีวิตคนก็เช่นเดียวกัน เราได้ความเป็นมนุษย์ที่มีโครงสร้างที่เหมาะสมกับการทำความดีมากที่สุดเพราะอาศัยแม่ ถ้าไม่มีแม่เราก็เกิดมาเป็นคนไม่ได้
ถ้าเราไปเกิดในท้องลิง หรือไปเกิดในท้องหมู หมา กา ไก่ ลืมตามาได้แต่ร้องเจี๊ยกๆ เอ๋งๆ แล้วล่ะก็ ต่อให้เราตั้งใจทำความดีมากเท่าไรก็ทำได้จำกัด หรือเราอาจจะมีกำลังมากเพราะเกิดเป็นช้าง แต่ถ้าถามว่าเป็นช้างแล้วทำความดีได้เหมือนคนหรือไม่ ก็ทำได้ไม่สะดวกเท่ากับคน
คนเป็นรูปแบบที่เหมาะสมกับการทำความดีมากที่สุด และประเสริฐที่สุดแล้ว คนเป็นสัตว์ประเสริฐ เราได้อัตภาพความเป็นมนุษย์เพราะอาศัยแม่ ถึงแม้ท่านอาจจะไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดูเราเลย คลอดออกมาก็มีเหตุให้พรัดพรากกันไปจะด้วยเหตุใดก็ตามพระคุณของแม่ก็ยังล้นฟ้าล้นมหาสมุทร
“ อนันตริยกรรม ” คือ กรรมที่หนักที่สุด (ครุกรรม) ซึ่งให้ผลทันที มี 5 ข้อ ได้แก่ 1. มาตุฆาต คือ ฆ่ามารดา 2. ปิตุฆาต คือ ฆ่าบิดา 3. อรหันตฆาต คือ ฆ่าพระอรหันต์ 4. โลหิตุปบาท คือทำร้ายพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจนห้อพระโลหิต และ 5. สังฆเภท คือ ยังสงฆ์ให้แตกกัน “ อนันตริยกรรม ” 2 ใน 5 ข้อ คือ ฆ่าพ่อฆ่าแม่ ใครเผลอไปทำอนันตริยกรรมเข้า แม้ภายหลังจะสร้างบุญสร้างกุศลมากเพียงใดก็ตามชาตินั้น เมื่อตายก็ยังต้องตกนรก 100% อย่างดีก็ได้ไปลงนรกขุมตื้นๆ แม้จะกลับตัวกลับใจได้ก่อนตาย แล้วทำความดีมากเท่าไรก็ยังต้องตกนรก ปิดสวรรค์ปิดนิพพานทันที ในชาตินั้นไม่มีโอกาสได้ขึ้นสวรรค์ และไม่มีโอกาสบรรลุธรรมเข้าถึงพระนิพพาน
ยกตัวอย่าง ต่อให้ลูกฆ่าพ่อแม่ที่เกิดมาไม่เคยเจอกันเลยไม่รู้ว่าเป็นพ่อแม่ลูกกันมาก่อน พอลูกโตแล้วไปเป็นทหาร พลัดพรากกันไปอยู่คนละเมือง มีเหตุให้ต้องรบราฆ่าฟันกันเอง ลูกเอาหอกแทงพ่อตาย ลูกได้ทำอนันตริยกรรมแล้ว เกิดเป็นวิบากกรรมทันที ตรงนี้ทำให้เราเข้าใจได้ชัดเจนว่า แม้พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงดูเรามาแต่ท่านก็มีพระคุณล้นฟ้าล้นมหาสมุทร ยิ่งถ้าท่านได้เลี้ยงดูเราด้วยแล้วท่านยิ่งมีพระคุณกับเรามากมายมหาศาล
แม่บุญธรรมที่เลี้ยงดูเรามามีพระคุณหรือไม่...?
ผู้ที่เลี้ยงดูเรามาท่านมีพระคุณมหาศาล ลองคิดดูว่าถ้าท่านไม่เลี้ยงดูเราแล้วเราจะเติบโตมาได้หรือไม่ เพราะฉะนั้นถึงแม้ท่านจะเป็นแม่บุญธรรม แต่ท่านให้การดูแลเอาใจใส่เลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ พระคุณของท่านท่วมฟ้าท่วมมหาสมุทรเช่นเดียวกัน ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องตระหนักรู้ในพระคุณของท่าน แล้วตอบแทนพระคุณท่าน ไม่ว่าจะเป็นแม่ผู้ให้กำเนิด หรือแม่บุญธรรมที่เลี้ยงดูเรามาก็ตาม
ลูกที่ทำให้แม่เจ็บช้ำน้ำใจมีผลกรรมอย่างไร...?
ลูกที่ทำให้แม่เจ็บช้ำน้ำใจมีผลกรรมน่ากลัวมาก ถ้าเราทำให้ท่านเสียชีวิตนั่นคือ อนันตริยกรรม ปิดสวรรค์ ปิดนิพพานในชาตินั้นๆแต่ถ้ากรรมส่งผลให้ไปตกนรก พอพ้นกรรมจากนรกแล้วกลับตัวกลับใจได้ ก็ยังมีโอกาสทำความดี ขึ้นสวรรค์บรรลุธรรมเข้านิพพานได้ ปิดสวรรค์ตัดนิพพานเฉพาะในชาตินั้นๆ ถึงแม้ไม่ถึงขนาดทำให้แม่เสียชีวิต แต่เราดื้อกับท่าน ลงมือตบตีท่านให้ได้รับบาดแผล หรือได้รับความลำบากทางกาย ก็ถือว่าเป็นกรรมที่หนักมาก
ยกตัวอย่างพระโมคคัลลานะ ภพในอดีตเคยได้ภรรยาไม่ดี ถูกภรรยายุแหย่ให้ฆ่าบุพพการีตาบอดทั้งสองคนเสีย จึงได้พาบิดามารดาขึ้นเกวียนเข้าไปในป่า แล้วทุบตีบิดามารดาจนถึงแก่ความตายโดยโยนบาปว่าเป็นการกระทำของพวกโจร ผลกรรมตามมาส่งผลแม้กระทั่งพระโมคคัลลานะเป็นพระอรหันต์แล้วก็ยังหนีไม่พ้นถูกโจรทุบตาย เพราะฉะนั้น การทำไม่ดีกับบุพพการีนั้นถือเป็นกรรมหนักมาก ใครพลาดทำกรรมอย่างนี้จะได้รับผลกรรมที่น่ากลัวที่สุด
บางคนบอกว่าตั้งแต่เล็กจนโตทำให้แม่เจ็บช้ำน้ำใจ ทำให้ท่านผิดหวังน้ำตาตกมานับครั้งไม่ถ้วน แล้วจะทำอย่างไรต่อไปนับจากนี้ดี ก็ให้เรายึดหลักว่า อดีตที่ผิดพลาดลืมให้หมด แต่บาปกรรมอกุศลใหม่ๆไม่ทำอีกเด็ดขาด จากนี้ไปไม่ทำให้แม่เสียใจ ดูแลปรนนิบัติท่านให้ดีทุกอย่าง ให้ท่านมีความชื่นใจในตัวเรา อีกวิธรการที่จะช่วยได้คือ ถ้าแม่ยังมีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ให้เราหาวิธีการชักนำให้ท่านมีศรัทธาให้ท่านมีศรัทธาในพระพุทธศาสนาให้ได้ ทำทุกวิถีทางอย่างสุดฝีมือสุดสติปัญญาความสามารถ ให้ท่านได้ให้ทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนาเป็นประจำสม่ำเสมอ เพราะสิ่งนี้จะเป็นบุญกุศลติดตัวท่าน เป็นที่พึ่งของท่านข้ามภพข้ามชาติ ถ้าทำอย่างนี้ได้แล้ว ถือว่าเราตอบแทนพระคุณท่านได้แล้ว
----------------------------------------------------------------------------------
หนังสือของสำนักพิมพ์ ทันโลกทันธรรม โดยพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ
http://www.tltpress.com/
วางแผงจำหน่ายแล้วที่ร้านหนังสือ
ซีเอ็ดบุ๊คเซ็นเตอร์ , นายอินทร์ , ศูนย์หนังสือจุฬา , คิโนะคุนิยะ , บุ๊คสไมล์ ฯลฯ
