ร่าเริงบันเทิงใจ 
ด้วยสัมโมทนียกถา (รวมเล่ม)
RAREANG  BUNTHEANG JAI

คำนำ

      การกล่าวสัมโมทนียกถา เป็นการกล่าวถ้อยคำเป็นที่บันเทิงใจ แสดงความยินดี ชื่นชมหรือขอบใจ เป็นถ้อยคำที่ไพเราะ เมื่อได้ฟังแล้วเกิดความชุ่มชื่นใจ เกิดกำลังใจในการทำความดี ใช้กล่าวเมื่อเห็นบุคคลประกอบกรรมดี เป็นคำกล่าวสนับสนุนส่งเสริมให้ภูมิใจในการกระทำนั้น พร้อมกับขออานุภาพคุณของ พระรัตนตรัย และคุณธรรมความดีนั้นให้คุ้มครองป้องกันภัย เพื่อให้เกิดความเป็นสิริมงคลในชีวิต

พระครูธรรมธรไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล

สารบัญ 
คำนำ ............................................................................๔
สารบัญ  ............................................................................๗

ตัวอย่างบทสัมโมทนียกถา
หมวดศรัทธา ............................................................................ ๑๖
บทที่ ๑ ชีวิตของพระภิกษุสามเณรอยู่ได้ด้วยความศรัทธาของสาธุชน ................๑๗
บทที่ ๒ เหตุที่ทำให้พระภิกษุสามเณรรุ่งเรืองอยู่ในพระศาสนา ............................๑๙
บทที่ ๓ เชื่อผลของกรรมแล้วให้ทาน  ............................................................................๒๑
บทที่ ๔ อานิสงส์ของการทำทานด้วยความศรัทธา ...................................................๒๓
บทที่ ๕ ผู้มีศรัทธา ชื่อว่าไม่ยากจน  ............................................................................๒๕
บทที่ ๖ ศรัทธาดุจสายฝน  ............................................................................๒๗
บทที่ ๗ ศรัทธาและความเพียร  ............................................................................๒๙
บทที่ ๘ เกิดบ่อยๆ เพื่อให้ได้มรรคผล  ............................................................................๓๑
บทที่ ๙ คุณและโทษของทรัพย์  ............................................................................๓๔

หมวดทาน  ............................................................................๓๗
บทที่ ๑๐ อานิสงส์ของการทำทานด้วยความร่าเริงแจ่มใส ...............................๓๘
บทที่ ๑๑ อานิสงส์ของการทำทาน ๔ ประการ ....................................................๔๑
บทที่ ๑๒ อานิสงส์ของการทำทานด้วยจิตที่ผ่องใสทั้ง ๓ ระยะ ......................๔๓
บทที่ ๑๓ เจตนาบริสุทธิ์  ........................................................................................๔๕
บทที่ ๑๔ บุคคลให้ทานไม่ได้ด้วยเหตุ ๒ ประการ ............................................๔๗
บทที่ ๑๕ ผู้เอาชนะความตระหนี่  ............................................................................๕๐
บทที่ ๑๖ ทานกับการรบ  ........................................................................................๕๒
บทที่ ๑๗ องค์แห่งทานที่มีผลมาก ๓ ประการ ...................................................๕๔
บทที่ ๑๘ เหตุที่ทำให้ได้อายุ  .................................................................................๕๖
บทที่ ๑๙ สิ่งใดที่นำออกสิ่งนั้นเป็นของเรา  ........................................................๕๘
บทที่ ๒๐ คนจน ๓ ประเภท  ..................................................................................๖๐
บทที่ ๒๑ คนเราเลือกเกิดได้  .................................................................................๖๐
บทที่ ๒๒ ผู้ให้โภชนะชื่อว่าให้ฐานะ ๕ ประการแก่ปฏิคาหก ........................๖๔
บทที่ ๒๓ ฐานะ ๕ ประการที่เงินซื้อไม่ได้  .........................................................๖๗
บทที่ ๒๔ มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำ  ............................................................................๖๙
บทที่ ๒๕ การทำทานที่มีผลมาก  ............................................................................๗๑
บทที่ ๒๖ ทานบารมีของพระโพธิสัตว์  ............................................................................๗๓
บทที่ ๒๗ ทานบารมีเป็นเบื้องต้นของการสร้างบารมี ............................................๗๕
บทที่ ๒๘ รูปสวย รวยบริวาร  ............................................................................๗๘
บทที่ ๒๙ แม่น้ำไม่ดื่มกินน้ำของตัวเอง  ............................................................................๘๐
บทที่ ๓๐ ทานเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงพระพุทธศาสนา ...................................................๘๒
บทที่ ๓๑ พระพุทธศาสนาดำรงอยู่ได้ด้วยทาน .....................................................๘๔
บทที่ ๓๒ ทานเป็นต้นเหตุของความสุข ....................................................................๘๖
บทที่ ๓๓ การให้ทานของสัตบุรุษ .............................................................................๘๘
บทที่ ๓๔ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ....................................................................................๙๐
บทที่ ๓๕ ปฏิบัติสะดวก บรรลุได้เร็ว  ............................................................................๙๒

หมวดบุญ .....................................................................................๙๔
บทที่ ๓๖ ความปลื้มปีติเป็นทางมาแห่งบุญ  ............................................................................๙๕
บทที่ ๓๗ อานิสงส์ของการทำบุญบ่อยๆ และนึกถึงบุญบ่อยๆ ........................................๙๘
บทที่ ๓๘ เหตุให้ประสพบุญมาก ๓ ประการ  ............................................................................๑๐๐
บทที่ ๓๙ ไม่ควรดูหมิ่นบุญว่ามีประมาณน้อย  ............................................................................๑๐๒
บทที่ ๔๐ บุญเอาติดตัวไปได้  ............................................................................๑๐๔
บทที่ ๔๑ ยึดบุญเป็นใหญ่  ............................................................................๑๐๖
บทที่ ๔๒ บุญฉุดไปสู่ภพภูมิอันประเสริฐ  ............................................................................๑๐๘
บทที่ ๔๓ บุญที่สั่งสมไว้ดีแล้วเหมือนผลไม้พันธุ์ดี .............................................................๑๑๐
บทที่ ๔๔ ดวงบุญเปรียบดั่งดวงตะวัน  ............................................................................๑๑๒
บทที่ ๔๕ เกิดมาสร้างบุญบารมี  ............................................................................๑๑๔
บทที่ ๔๖ พื้นฐานของความสุขและความสำเร็จ  ............................................................................๑๑๖
บทที่ ๔๗ ผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ  ............................................................................๑๑๘
บทที่ ๔๘ ทำประกันชีวิตด้วยบุญ  ............................................................................๑๒๐
บทที่ ๔๙ คุณค่าของความเป็นมนุษย์  ............................................................................๑๒๒
บทที่ ๕๐ ชาวนาผู้ชาญฉลาด  ............................................................................๑๒๔
บทที่ ๕๑ บุญทำให้อายุยืนและอายุสั้น  ............................................................................๑๒๖
บทที่ ๕๒ เนื้อนาบุญ  ............................................................................๑๒๘
บทที่ ๕๓ การสั่งสมบุญ นำความสุขมาให้  ............................................................................๑๓๐
บทที่ ๕๔ ทำบุญไม่สูญเปล่า  ............................................................................๑๓๒
บทที่ ๕๕ ได้ทั้งทรัพย์และบริวาร  ............................................................................๑๓๔
บทที่ ๕๖ หาบุญได้ ใช้บุญเป็น  ............................................................................๑๓๕
บทที่ ๕๗ ใช้บุญให้เป็น  ............................................................................๑๓๗
บทที่ ๕๘ บุญเก่า บุญใหม่  ............................................................................๑๓๙
บทที่ ๕๙ ธาตุ...ดึงดูดสมบัติ  ............................................................................๑๔๑
บทที่ ๖๐ กระแสบุญ  ............................................................................๑๔๓
บทที่ ๖๑ การส่งผลของบุญ  ............................................................................๑๔๕
บทที่ ๖๒ ผู้รักตนเอง  ............................................................................๑๔๗
บทที่ ๖๓ หมดบุญก็หมดสิทธิ์  ............................................................................๑๔๙
บทที่ ๖๔ เราใช้บุญเก่าไปทุกวัน  ............................................................................๑๕๑
บทที่ ๖๕ ดูปัจจุบัน  ............................................................................๑๕๓
บทที่ ๖๖ เราคือผู้ออกแบบชีวิต  ............................................................................๑๕๕
บทที่ ๖๗ ผู้ไม่สะดุ้งกลัวต่อความตาย  ............................................................................๑๕๗
บทที่ ๖๘ สร้างบารมีไม่มีเว้นวรรค  ............................................................................๑๕๙

หมวดชีวิตในปรโลก  ............................................................................๑๖๑
บทที่ ๖๙ เมื่อเหล่าเทพจุติ  ............................................................................๑๖๒
บทที่ ๗๐ สว่างมา สว่างไป  ............................................................................๑๖๔
บทที่ ๗๑ เรือนที่ถูกไฟไหม้  ............................................................................๑๖๖
บทที่ ๗๒ ผู้ให้ของที่ประเสริฐย่อมเข้าถึงฐานะ อันประเสริฐ ...................๑๖๘
บทที่ ๗๓ เทวดาข่มเทวดา  ............................................................................๑๗๑
บทที่ ๗๔ คนเชื่อผลของบุญ ๒ ประเภท  ............................................................................๑๗๓
บทที่ ๗๕ บุญเป็นสิ่งที่ต้องแสวงหา  ............................................................................๑๗๖
บทที่ ๗๖ บุญเป็นมิตรติดตามไปในโลกหน้า  ............................................................................๑๗๘
บทที่ ๗๗ ฐานะทางสังคมในโลกหน้า  ............................................................................๑๘๑
บทที่ ๗๘ ผู้มีชัยในโลกทั้งสอง  .................................................................................๑๘๓
บทที่ ๗๙ ละโลกไปอย่างผู้มีชัย  ................................................................................๑๘๕
บทที่ ๘๐ จิตผ่องใส สุคติเป็นที่ไป  ............................................................................๑๘๗
บทที่ ๘๑ นาทีทองตอนสิ้นใจ  ...................................................................................๑๘๙
บทที่ ๘๒ ชีวิตที่ปลอดภัยในปรโลก  ............................................................................๑๙๑
บทที่ ๘๓ ชีวิตที่ราบเรียบ  ........................................................................................๑๙๓
บทที่ ๘๔ ชีวิตในปรโลกไม่มีการทำมาหากิน  ................................................................๑๙๕
บทที่ ๘๕ เงินสกุลบุญ  ...........................................................................................๑๙๗
บทที่ ๘๖ การเกิดขึ้นของวิมาน ๒ แบบ  .......................................................................๑๙๙
บทที่ ๘๗ โครงสร้างของวิมาน  ..................................................................................๒๐๑
บทที่ ๘๘ อัศจรรย์วันพระ (ขึ้น ๑๕ ค่ำ)  .......................................................................๒๐๓

หมวดบุญพิเศษ  .....................................................................................................๒๐๕
บทที่ ๘๙ ธรรมทานเลิศกว่าทานทั้งหลาย  ....................................................................๒๐๖
บทที่ ๙๐ ผ้าชุดสุดท้าย  ...........................................................................................๒๐๘
บทที่ ๙๑ ธงชัยพระอรหันต์  ......................................................................................๒๑๐
บทที่ ๙๒ อานิสงส์ของการถวายยารักษาโรค  ................................................................๒๑๓
บทที่ ๙๓ ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ  ..................................................................๒๑๕
บทที่ ๙๔ อานิสงส์ของการถวายเครื่องกันหนาว  .............................................................๒๑๗
บทที่ ๙๕ อานิสงส์ของการถวายโคมประทีปเป็นพุทธบูชา  .................................................๒๑๙

หมวดวันสำคัญ ....................................................................................................๒๒๑
บทที่ ๙๖ การทำบุญขึ้นปีใหม่ (๑ มกราคม)  ...................................................................๒๒๒
บทที่ ๙๗ ตามติดคุณยาย (๑๙ มกราคม)  ......................................................................๒๒๔
บทที่ ๙๘ สายบุญมหาปูชนียาจารย์ (๓ กุมภาพันธ์)  .........................................................๒๒๗
บทที่ ๙๙ เหตุและประโยชน์จากความรัก (๑๔ กุมภาพันธ์ วันวาเลนไทน์) ...............................๒๒๙
บทที่ ๑๐๐ อานิสงส์ของการถวายกองทุนโคมมาฆประทีป (ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓) ......................๒๓๒
บทที่ ๑๐๑ อานิสงส์ของการเป็นญาติกับพระศาสนา (บวชธรรมทายาท) .................................๒๓๕
บทที่ ๑๐๒ ฉลองพระบวชใหม่  ...................................................................................๒๓๗
บทที่ ๑๐๓ เหตุที่ทำให้ได้เป็นพระราชาหรือ ประธานาธิบดี (๕ พฤษภาคม วันฉัตรมงคล) ..........๒๓๙
บทที่ ๑๐๔ วันวิสาขบูชา (ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖)  ...............................................................๒๔๑
บทที่ ๑๐๕ บุคคล ๒ ท่านในวันอาสาฬหบูชา (ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ วันอาสาฬหบูชา) ................๒๔๔
บทที่ ๑๐๖ เหตุที่ทำให้ได้บรรลุธรรมก่อนใคร (ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ วันอาสาฬหบูชา) ...............๒๔๗
บทที่ ๑๐๗ แม่ (พ่อ) และลูกที่ประเสริฐ (๑๒ สิงหาคม วันแม่ ๕ ธันวาคม วันพ่อแห่งชาติ) .........๒๔๙
บทที่ ๑๐๘ อานิสงส์ของกฐินทาน  ...............................................................................๒๕๒

ที่มาของการกล่าวสัมโมทนียกถา  ................................................................................๒๕๖
ความหมาย  ............................................................................................................๒๖๐
ประเภทของการอนุโมทนา  ........................................................................................๒๖๒
หลักการกล่าวสัมโมทนียกถา  .....................................................................................๒๖๘

การกล่าวบทสัมโมทนียกถาของคณะสงฆ์วัดพระธรรมกาย .................................................๒๗๓
๑. ขั้นตอนการกล่าวสัมโมทนียกถา
๒. ข้อปฏิบัติในการกล่าวสัมโมทนียกถา
๓. ข้อควรระวังในการกล่าวสัมโมทนียกถา
บรรณานุกรม  ........................................................................................................๒๘๒
วิธีฝึกสมาธิเบื้องต้น  ................................................................................................๒๘๗
คณะผู้จัดทำ  .........................................................................................................๒๙๔
ประวัติผู้เรียบเรียง  ..................................................................................................๒๙๕
 

หนังสือธรรมะแจกฟรี .pdf