คำนำ
จากต้นฉบับเรื่อง ธรรมบทเกี่ยวกับอุบาสิกาที่จัดทำขึ้นปลายปี พ.ศ.๒๕๕๓ ล่วงเวลามาเกือบ ๖ ปี จึงคิดว่าจะทำการปรับปรุงเป็นรูปเล่มให้น่าอ่านยิ่งขึ้น เรียบเรียงความต่อเนื่องของเนื้อหาแต่ละเรื่องให้มากขึ้น เนื่องจากมีจำนวนเรื่องและหน้ามากจึงต้องแบ่งเป็น ๒ เล่ม ในเล่มนี้มี ๑๙ เรื่อง ใช้ชื่อว่า อุบาสิกาฉบับสามัญชน
หลายเรื่องที่ไม่มีในเล่มนี้ เพราะได้รวบรวมไว้ในเล่มอื่นๆ ก่อนหน้า เช่น เรื่อง นางจูฬสุภัททา, (ภรรยา) นายพรานกุกกุฏมิตร รวบรวมไว้ในหนังสือ ทายาทเศรษฐี เรื่อง นางสุมนาเทวี, ธิดาช่างหูก, ปรากฏอยู่ในหนังสือดุสิตบุรี
เรื่องที่หยิบยกมาศึกษาเป็นแค่ตัวอย่าง พอให้เห็นแนวทางว่าอุบาสิกาในสมัยพุทธกาลมีลักษณะเป็นเช่นไร
สารบัญ
๑) เรื่องอุโบสถกรรม ๗
(รักษาศีลเหมือนกันแต่ปรารถนาต่างกัน)
๒) เรื่องหญิงสหายของนางวิสาขา ๑๑
(ได้กัลยาณมิตรจึงบรรลุธรรม)
๓) เรื่องนางปติปูชิกา ๑๗
(ทำบุญ, อธิษฐานให้พบเทพบุตร)
๔) เรื่องนางลาชเทวธิดา ๒๕
(ทำบุญเล็กน้อยแต่ถูกเนื้อนาบุญ)
๕) เรื่องหญิงขี้หึง ๓๓
(ขึ้นชื่อว่าความชั่วไม่อาจปกปิด)
๖) เรื่องเด็กหญิงแห่งตระกูลคนใดคนหนึ่ง ๓๗
(หนุ่มเกิดความกำหนัดสาวในงานมงคล)
๗) เรื่องหญิงคนใดคนหนึ่ง ๓๙
(หญิงโสเภณีเห็นพระนั่งสมาธิในป่า เกิดความกำหนัด)
๘) เรื่องมารดาของนางกาณา ๔๓
(สามีมีเมียน้อย กลับด่าพระ)
๙) เรื่องนางปุณณทาสี ๕๑
(ตัวเองนอนไม่หลับ คิดว่าพระไม่สบายหรือถูกงูกัดเลยไม่หลับ)
๑๐) เรื่องนางลูกสุกร ๕๙
(ตายจากไก่เกิดเป็นราชธิดา, ละโลกเป็นพรหม
กลับมาเกิดเป็นลูกสุกร)
๑๑) เรื่องความเกิดขึ้นของนางกาลียักษิณี ๖๗
(เมียน้อยจองเวรเมียหลวงหลายชาติ)
๑๒) เรื่องกุมาริกากินไข่ไก่ ๘๑
(แม่ไก่จองเวรกุมาริกาหลายชาติ)
๑๓) เรื่องมหาอุบาสิกา โยมมารดาพระโสณกุฏิกัณณะ ๘๕
(ปรากฏในเรื่องสัมพหุลภิกษุ)
๑๔) เรื่องมาติกมาตา ๙๙
(อุบาสิกาบรรลุธรรมก่อนพระ
ปรากฎในเรื่องภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง)
๑๕) เรื่องอุตตราอุบาสิกา ๑๑๗
(คิดถือศีล ๘ ตอนมีครอบครัว)
๑๖) เรื่องสิริมา ๑๒๗
(หญิงงามเมือง ถือศีล ๘ ช่วงท้ายของชีวิต)
๑๗) เรื่องนางมัลลิกา ภรรยาพันธุลเสนาบดี ๑๓๗
(สามีและลูกแฝด ๓๒ คนถูกพระราชาวางแผนฆ่า)
๑๘) เรื่องนางจิญจมาณวิกา ๑๔๙
(เดียรถีย์ใช้ให้มากล่าวโทษพระศาสดาว่าทำให้ท้อง)
๑๙) เรื่องนางปริพาชิกาชื่อสุนทรี ๑๕๙
(เดียรถีย์ใช้ให้มาทำอุบายหลอกให้ชาวบ้านเข้าใจผิด
แล้วจ้างฆ่าปิดปาก ใส่ร้ายกล่าวโทษพระศาสดา)