นิทานอีสป เรื่อง สมองลาที่หายไป
ผู้แต่ง : อีสป
 

      ณ ป่าแห่งหนึ่ง สิงโตและสุนัขจิ้งจอกเป็นเพื่อนรักกัน พวกมันมักจะออกล่าเหยื่อมาแบ่งปันกันกินเป็นประจำ วันหนึ่งสิงโตคิดอุบายจัดงานเลี้ยงขึ้นมาและให้สุนัขจิ้งจอกเชิญลามาร่วมงานด้วย เมื่อลามาถึงงานเลี้ยง ก็ถูกสิงโตและสุนัขจิ้งจอกตะปบตายทันที สิงโตบอกกับสุนัขจิ้งจอกว่า "ข้าจะออกไปล่าเหยื่อมาเพิ่ม ระหว่างนี้เจ้าห้ามแตะต้องลาเป็นอันขาด มิเช่นนั้นเจ้าก็จะกลายเป็นอาหารของข้าเช่นกัน" พูดจบสิงโตก็เดินจากไป เวลาผ่านไปเกือบค่ำสุนัขจิ้งจอกเริ่มทนหิวไม่ไหว จึงแอบกินสมองลาไป เมื่อสิงโตกลับมาก็พบว่ากะโหลกของลาว่างเปล่า มันจึงถามสุนัขจิ้งจอกว่า "นี่เจ้าแอบกินสมองลาก่อนข้ารึ" สุนัขจิ้งจอกนั้นแสนฉลาดจึงตอบไปว่า "โธ่ท่าน...ลามันมีสมองซะที่ไหน ถ้ามันมีสมองมันจะโง่มาให้เรากินง่าย ๆ หรือ"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ผู้มีปัญญาย่อมหาทางออกได้เสมอ

:: พุทธภาษิต ::

สากจฺฉาย ปญฺญา เวทิตพฺพา
ปัญญาพึงรู้ได้ด้วยการสนทนา
นัย . ขุ. อุ. ๒๕/ ๑๗๘.