นิทานอีสป เรื่อง นกนางแอ่นกับกา
ผู้แต่ง : อีสป
 

        วันหนึ่งในฤดูร้อน นกนางแอ่นตัวหนึ่งยืนอวดโฉมอยู่บนกิ่งไม้ ขณะที่มันกำลังหลงใหลในความสวยงามของขนมันอยู่นั้น ก็มีกาตัวหนึ่งบินลงมาเกาะที่กิ่งไม้ มันจึงดูถูกกาว่า "กาขนดำอย่างเจ้า อย่าคิดมาเทียบความงามกับข้าเลย" เจ้ากาจึงตอบกลับไปว่า "ขนของเจ้าอาจจะดูดีในฤดูร้อน แต่ขนที่ดำหนาของข้าจะให้ความอบอุ่นแก่ข้าได้ตลอดทั้งฤดูหนาวเลยทีเดียว"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

งามไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่มีประโยชน์

:: พุทธภาษิต ::

มูฬฺโห อตฺถํ น ชานาติ มูฬฺโห ธมฺมํ น ปสฺสติ 
อนฺธตมํ ตทา โหติ ยํ โมโห สหเต นรํ. 

ผู้หลงย่อมไม่รู้อรรถ ผู้หลงย่อมไม่เห็นธรรม 
ความหลงครอบงำคนใดเมื่อใด ความมืดมิดย่อมมีเมื่อนั้น. 
( พุทฺธ ) ขุ. อิติ. ๒๕/ ๒๙๖. ขุ. มหา. ๒๙/ ๑๘