นิทานอีสป เรื่อง กบกับวัว
ผู้แต่ง : อีสป
 

         วัวตัวหนึ่งเดินไปในบึงที่มีกอกกอยู่เต็มเพื่อดื่มน้ำ หลังจากที่มันทิ้งตัวลงไปในน้ำอย่างแรง มันก็ไปเหยียบเจ้ากบน้อยตัวหนึ่งแหลกคาโคลน แม่กบหาลูกกบน้อยไม่เจอจึงไปถามหาจากพี่ชายและพี่สาวของมันว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้ากบน้อย

          "สัตว์ประหลาดตัวใหญ่มากๆ ครับแม่" หนึ่งในนั้นพูดขึ้น "มันเหยียบน้องกบน้อยด้วยเท้าอันใหญ่โตของมัน" 

              "ใหญ่แค่ไหนกัน! " แม่กบร้องถาม พลางพองตัวขึ้น "ใหญ่แค่นี้ได้ไหม" 

              "โอ้ ใหญ่กว่านั้นมากครับ!" พวกมันร้องขึ้น

แม่กบจึงพองตัวขึ้นไปอีก

           "มันไม่มีทางใหญ่ไปกว่านี้แน่ๆ" แม่กบพูด แม่พวกลูกกบพากันบอกว่าเจ้าสัตว์ประหลาดตัวใหญ่กว่านั้นอีกมากๆ แม่กบจึงพองตัวให้ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดมันก็ท้องแตกตาย

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่าพยายามทำอะไรเกินตัว

:: พุทธภาษิต ::

ปมาโท มจฺจุโน ปทํ
ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย

ขุ . ธ. ๒๕/ ๑๘. ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/ ๕๒๔.

THE FROGS AND THE OX

        An Ox came down to the ready pool to drink. As he splashed heavily into the water, he crushed a young frog into the mud. The old frog soon missed the little one and asked his brothers and sisters what had become of him.

          "A great big monster," said one of them, stepped on little brother with one of his huge feet!"

          "Big, was he!" said the old Frog, puffing herself up. Was he as big as this?.

          "Oh, much bigger!" they cried.

           The Frog puffed up still more.

          "He could not have been bigger than this," she said. But the little Frogs all declared that the monster was much, much bigger and the old Frog kept puffing herself out more and more until, all at once, she burst.

:: The moral of this story is ::
Do not attempt the impossible.