นิทานอีสป เรื่อง นกอินทรีกับลูกธนู
ผู้แต่ง : อีสป
 

       วันหนึ่งในฤดูร้อน นกอินทรีตัวหนึ่งกำลังจ้องจะจับกระต่ายป่าจากหน้าผาสูง ขณะที่มันบินทะยานลงมาเพื่อโฉบกระต่ายป่า มันก็ได้ยินเสียงหวีดหวิวของลูกธนูที่ฝ่าอากาศจากที่ใดที่หนึ่ง จากนั้นลูกธนูก็ปักที่ตัวมันพอดี มันเจ็บปวดมาก ก่อนที่มันจะตายมันก็เหลือบไปเห็นว่าลูกธนูที่ปักร่างมันนั้นมีขนของนกอินทรีติดอยู่ มันจึงพูดว่า "ข้าต้องมาตายด้วยลูกธนูที่ประดับด้วยขนของพวกข้าเอง มันยิ่งเพิ่มควมเจ็บปวดให้ข้ามากขึ้นเป็นเท่าตัว

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ความเดือดร้อนที่เกิดขึ้นเพราะตัวเองเป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด

:: พุทธภาษิต ::

น อนฺตลิกฺเข น สมุทฺทมชฺเฌ น ปพฺพตานํ วิวรํ ปวีสํ
น วิชฺชตี โส ชคติปฺปเทโส ยตฺรฏฺฐิตํ นปฺปสเหยฺย มจฺจุ

จะอยู่ในอากาศ อยู่กลางสมุทร เข้าไปสู่หลืบเขา ก็ไม่พ้นจากมฤตยูได้
ประเทศคือดินแดนที่มฤตยูจะไม่รุกรานผู้อยู่ ไม่มี

(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๓๒.