นิทานอีสป เรื่อง ไก่กับพลอย
ผู้แต่ง : อีสป
 

        ณ ฟาร์มแห่งหนึ่ง ขณะที่ไก่ตัวหนึ่งกำลังคุ้ยเขี่ยอาหารอยู่นั้น มันก็ได้พบกับพลอยล้ำค่าเม็ดหนึ่ง เจ้าไก่มองดูพลอยเม็ดนั้นแล้วเอ่ยขึ้นว่า "เจ้านี่ช่างงดงามเหลือเกิน เจ้าอาจจะมีค่ามากสำหรับมนุษย์ แต่สำหรับข้าเจ้าไม่มีค่าเลยแม้แต่น้อย เพราะข้าต้องการเพียงแค่เมล็ดข้าวที่จะทำให้ข้าอิ่มและมีชีวิตรอดต่อไปได้แค่นั้น"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ของทีค่าหากอยู่ในมือของคนที่ไม่ได้ใช้ก็เปล่าประโยชน์

:: พุทธภาษิต ::

นาญฺญํ นิสฺ สาย ชีเวยฺย
ไม่พึงอาศัยผู้อื่นยังชีพ

สทตฺถปสุโต สิยา
พึงขวนขวายในเป้าหมายของตน