นิทานอีสป เรื่อง ลิงกับโลมา
ผู้แต่ง : อีสป
 

      กาลครั้งหนึ่ง มีเรือกรีกลำหนึ่งซึ่งมุ่งหน้าไปยังกรุงเอเธนส์เกิดอับปางลงนอกชายฝั่งใกล้ๆ พิเรอุส ท่าเรือแห่งเอเธนส์ หากไม่ใช่เพราะพวกโลมา ซึ่งในเวลานั้นเป็นมิตรกับมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชาวเอเธนส์แล้วละก็ ทุกคนคงจะต้องดับสูญอย่างแน่นอน บรรดาโลมาพาเหยื่อเรืออับปางขึ้นบนหลังของมันและว่ายมาส่งที่ชายฝั่ง

    ในเวลานั้นหมู่ชาวกรีกมีธรรมเนียมปฏิบัติอยู่ว่า พวกเราจะพาลิงหรือหมาของตัวเองติดตามไปด้วยทุกหนแห่งไม่ว่าจะเดินทางไปไหน ดังนั้นเมื่อโลมาตัวหนึ่งเห็นลิงกำลังตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำ มันก็คิดว่านั่นคือมนุษย์ มันจึงให้เจ้าลิงขึ้นขี่หลังและว่ายพาเจ้าลิงตรงเข้าหาฝั่ง

       ลิงนั่งบนหลังโลมาด้วยอาการเคร่งขรึมและผึ่งผาย

       "ท่านเป็นพลเมืองเอเธนส์อันโด่งดังใช่หรือไม่" โลมาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ

    "ใช่แล้ว" เจ้าลิงตอบด้วยความภาคภูมิใจ "ตระกูลข้าเป็นตระกูลที่สูงศักดิ์ที่สุดตระกูลหนึ่งในเมืองเชียวละ"

       "จริงสิ" โลมากล่าว "เช่นนั้น ท่านก็ต้องมาเยือนพิเรอุสบ่อยๆ เป็นแน่"

       "ใช่ ใช่แล้ว" เจ้าลิงตอบ "เป็นเช่นนั้นจริงๆ ข้าอยู่กับเขาเสมอละ พิเรอุสเป็นเพื่อนซี้ที่สุดของข้า"

      คำตอบทำให้โลมาแปลกใจจนเหลียวหลัง ถึงได้เห็นว่าตนเองแบกอะไรมา โดยไม่ชักช้ารีรอ มันดำลงไปในน้ำและปล่อยให้เจ้าลิงโง่ดูแลตัวเอง ส่วนมันก็ว่ายจากไปช่วยเหลือมนุษย์รายอื่นต่อ

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ความผิดพลาดหนึ่งมักจะนำไปสู่ความผิดพลาดอีกอย่างหนึ่งเสมอ

:: พุทธภาษิต ::
สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ
ความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว

THE MONKEY AND THE DOLPHIN

       It happened once upon a time that a certain Greek ship bound for Athens was wrecked off the coast to Piraeus, the port of Athens. Had it not been for the Dolphins, who at that time were very friendly toward mankind and especially toward Athenians, all would have perished. But the Dolphins took the shipwrecked people on their backs and swam with them to shore.

      Now it was the custom among the Greeks to take their pet monkeys and dogs with them whenever they went on a vovage, So when one of the Dolphins saw a Monkey struggling in the water, he thought it was a man, and made the Monkey climb up on his back. Then off he swam with him toward the shore.

        The Monkey sat up, grave and dignified, on the Dolphin's back.

        "you are a citizen of illustrious Athens, are you not?" asked the Dolphin politely.

        Yes," answered the Monkey, prondly. "My family is one of the noblest in the city."

        "Indeed," said the Dolphin. "then of course you often visit Piraeus."

       "Yes, yes," replied the Monkey. "Indeed, I do. I am with him constantly. Piraeus is my very best friend.

       This answer took the Dolphin by surprise, and, turning his head, he now saw what it was carrying. without more ado, he dived and left the foolish Monkey to take care of himself, while he swam off in search of some human being to save.

:: The moral of this story is ::
One falsehood leads to another.