นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับคนเลี้ยงแกะ
ผู้แต่ง : อีสป
คนเลี้ยงแกะเดินไปในป่าและพบลูกหมาตัวน้อยๆ มันยังเล็กและน่ารัก จึงเอามันมาเลี้ยงไว้ที่บ้านคู่กับฝูงแกะ เวลาผ่านไปลูกหมาเริ่มโตพอสมควรมันได้ลักแกะของนายมันกินอยู่เรื่อยๆ ทุกวัน จนนายของมันสังเกตเห็นจึงพูดว่า
"เจ้านี่มันช่างเนรคุณต่อข้ายิ่งนักที่มากินแกะของข้า ทั้งๆ ที่ฝูงแกะเป็นเพื่อนกับเจ้ามาตั้งแต่เด็ก เจ้าก็ยังจับกินได้ลง"
"ท่านอย่าได้โทษข้าเลย ตามธรรมชาติของข้าเป็นเช่นนี้ ข้าเป็นนักล่าเหยื่อ กินเนื้อเป็นอาหาร จะให้มากินหญ้าก็มิได้"
"เจ้าจงออกไปจากบ้านซะเดี๋ยวนี้เลย"
คนเลี้ยงแกะโมโหไล่หมาป่าออกจากบ้าน และเอาไม้ไล่ตีไปด้วยความคับแค้นใจยิ่งนัก
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
จงอย่าช่วยเหลือผู้ที่ขึ้นชื่อว่าโหดร้ายทารุณ
เพราะคนผู้นั้นไม่เคยละเว้นปราณีใครแม้สักคนเดียว
:: พุทธภาษิต ::
นิราสตฺตี อนาคเต อตีตํ นานุโสจติ
วิเวกทสฺสี ผสฺเสสุ ทิฏฺฐีสุ จ น นิยฺยติ.
ผู้ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง ย่อมไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว,
ผู้เห็นความสงัดในผัสสะทั้งหลาย ย่อมไม่ถูกชักนำไปในทิฏฐิทั้งหลาย.
( พุทฺธ ) ขุ. สุ. ๒๕/ ๕๐๐. ขุ. มหา. ๒๙/ ๒๖๔, ๒๖๒.
