ฉบับที่ ๒๑ ประจำเดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

ปลูกต้นสนมหามงคล รอบมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนา พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย)


เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนา พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย)
วันอาทิตย์ที่ ๒๐ เดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๗

             วันนี้ เป็นบุญพิเศษอีกวาระหนึ่ง ที่เราจะมาปลูกต้นสนมหามงคลรายรอบวิหารพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ผู้ที่ทำให้โลกใบนี้สว่างไสวอีกครั้งหนึ่ง ด้วยวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะว่าถ้าไม่มีพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย มาบังเกิดขึ้นในโลก โลกก็ยังคงมืดมนอนธการอีกต่อไป และคำว่า ธรรมกาย ก็จะไม่มีใครรู้จักอย่างแท้จริง

             หลังจากที่พระพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานได้ ๕๐๐ กว่าปี คำว่า "ธรรมกาย" ก็เหลือแต่เพียงตัวอักษรที่จารึกไว้ในคัมภีร์พระไตรปิฎกของแต่ละนิกาย และก็ไม่มีใครเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องธรรมกายกันอย่างแท้จริง จวบจนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่าน ได้อุทิศชีวิต จนกระทั่งค้นพบวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หวนกลับมาสู่โลกมนุษย์ได้อีกครั้งหนึ่ง เพื่อให้มาเป็นแสงสว่างส่องทางชีวิตของมวลมนุษยชาติ แล้วก็ให้มนุษย์ทั้งหลายได้รู้ว่า ในตัวของเขานั้นมีของดีที่ประเสริฐที่สุด คือพระธรรมกายอยู่ในตัว ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริง

 

             พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านได้ค้นพบสิ่งนี้แล้วก็นำมาเปิดเผยให้พวกเราและชาวโลกได้รู้จัก ได้เห็นคุณค่าแล้วก็เคี่ยวเข็ญให้พวกเราปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย เพราะถ้าเราปฏิบัติธรรม ได้เข้าถึงพระธรรมกายแล้ว ก็นับได้ว่าเป็นผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ เกิดมาชาตินี้คุ้มค่า ชีวิตมีกำไรที่ได้มาพบแสงสว่างแห่งธรรมะอันล้ำค่า

             เราทั้งหลายเป็นผู้ที่เห็นคุณค่าของธรรมะ จึงพร้อมใจกันมาปฏิบัติบูชา แล้วก็มาปลูกต้นสนมหามงคลเป็นอามิสบูชา เพื่อบูชาธรรมท่านผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ผู้นำแสงสว่างมาให้กับโลก เพราะถ้าไม่มีพระเดชพระคุณท่านมารื้อฟื้นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว เราก็จะหมดโอกาสที่จะได้รู้จักพระธรรมกายและได้เข้าถึงพระธรรมกาย และเป้าหมายที่สุดแห่งธรรมก็จะไม่เกิดขึ้น

             วันนี้ ลูกทุกคนตั้งใจมาบูชาทักขิไณยบุคคล ผู้ที่หาได้ยากอย่างยิ่งในโลก แล้วก็ได้มาปลูกต้นสนในบุญสถานอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ บุญนี้จะมีอานิสงส์ที่ยิ่งใหญ่ที่จะทำให้เราได้มหาสมบัติทั้งโลกียทรัพย์ และอริยทรัพย์ กระทั่งได้บรรลุถึงที่สุดแห่งธรรม แล้วธรรมอันใดที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายท่านได้บรรลุ เราก็จะมีส่วนแห่งการได้บรรลุธรรมนั้นด้วย แล้วก็จะได้ติดตามตามติดท่านไป ในการสร้างบารมีในเส้นทางสายนี้

             บุญนี้เป็นบุญใหญ่ ที่ว่าเป็นบุญใหญ่ก็เพราะว่าไม่อาจจะนับจะประมาณได้ คือสิ่งที่เราได้ทำถวายเป็นพุทธบูชาก็ดี หรือบูชามหาปูชนียาจารย์ผู้เป็นทักขิไณยบุคคลอันเลิศนั้น เราจะคำนวณบุญได้เท่านั้นเท่านี้ คำนวณได้ยากเพราะว่าเป็นอจินไตย ซึ่งจะเกินกว่าการคิดค้นด้นเดาเอา ที่เรียกว่าคาดไม่ถึง หรือเกินคาด แม้จะอุปมาอุปมัยอย่างไร ก็ยังเทียบได้ยาก

             เนื่องจากว่าเราทำด้วยใจ แล้วก็ได้ชำระใจของเราให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ ให้ผ่องใส ทำใจของเราให้หยุดให้นิ่ง ตั้งใจปฏิบัติบูชาแล้วก็อามิสบูชาด้วย ได้บูชาบุคคลที่ควรบูชา อานิสงส์ผลบุญที่เกิดขึ้นจึงยิ่งใหญ่ไพศาลนัก แล้วบุญที่เกิดขึ้นนี้แหละจะปรับปรุงใจของเราให้มีประสิทธิภาพ ให้มีความบริสุทธิ์ มีความผ่องใส ซึ่งเป็นเหตุแห่งความสุขและความสำเร็จให้เกิดขึ้นตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปจนถึงในอนาคต เราก็จะเป็นผู้สมบูรณ์ในสมบัติทั้ง ๓ คือ มนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ แล้วก็นิพพานสมบัติ สมบัติเหล่านี้จะติดตามตัวเราไปตลอดในเส้นทางการสร้างบารมี

             และเนื่องจากว่าเราได้ทำบุญเกี่ยวเนื่อง กับมหาปูชนียาจารย์ ได้สร้างบุญถูกเนื้อนาบุญ เพราะฉะนั้นกุศลนี้จึงยิ่งใหญ่ ที่เรียกว่าเป็นมหัคคตกุศล แล้วเวลาสมบัติเกิดขึ้น ก็จะเป็นสมบัติใหญ่ สมบัติอจินไตย สมบัติมหาศาล ถ้าเป็นมนุษย์เขาก็เรียกว่าเป็นมนุษย์มหาศาล ถ้าเป็นพราหมณ์ก็เรียกว่าพราหมณ์มหาศาล ถ้าเป็นเศรษฐีก็เรียกว่าเศรษฐีมหาศาล ถ้าเป็นกษัตริย์ก็เรียกว่ากษัตริย์-มหาศาล คือ มีสมบัติอันเลิศในเมืองมนุษย์มากมาย ให้ใช้สำหรับการสร้างบารมีได้เต็มที่ ใช้เท่าไรก็ไม่รู้จักหมดจักสิ้น

             ถ้ายังไปนิพพานไม่ได้ เมื่อละโลกไปแล้ว เสวยสุขไปเป็นชาวสวรรค์ก็จะได้สมบัติทิพย์ที่มหาศาลอีกเช่นเดียวกัน จนกระทั่งวาระสุดท้ายเมื่อบุญบารมีเต็มเปี่ยมเต็มที่ สมบัติของพระนิพพาน-มหาศาล ก็จะบังเกิดขึ้น เพื่อจะได้สำเร็จวิชชา ๓ วิชชา ๘ จะทรงอภิญญา ๖ ได้บรรลุวิชชาธรรมกาย ถึงพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาญาณ ๔ เป็นทั้งนักปราชญ์เป็นทั้งบัณฑิต ผู้รู้แจ้งเห็นแจ้งในสรรพธรรมทั้งหลาย และสำเร็จกรณียกิจเข้าถึงความเป็นเลิศ ในสรรพวิชชาอย่างนี้ ถึงเรียกว่าได้อย่างจะนับจะประมาณมิได้

             เพราะฉะนั้น เราจะเห็นได้ว่า บุญที่เราทำเกี่ยวเนื่องกับบุคคลยุคต้นวิชชา ทำถูกเนื้อนาบุญแล้ว กุศลอันยิ่งใหญ่ก็จะเกิดขึ้นเป็นอสงไขยอัปปมาณังเลยทีเดียว ทำให้พรั่งพร้อมไปด้วยสมบัติทั้ง ๓ ทั้งมนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ แล้วก็นิพพานสมบัติ เป็นบุญแก้วสารพัดนึก ซึ่งจะแปรเปลี่ยนไปเป็นทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผล นิพพาน

             แล้วที่สำคัญคือ จะทำให้เราไปถึงที่สุดแห่งธรรม ซึ่งไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย เมื่อทำถึงที่สุดแห่งบุญก็จะถึงที่สุดแห่งธรรม แล้วต่อจากนั้นไปก็ไม่มีอะไรอีกแล้ว เพราะว่ามาถึงจุดสุดท้ายแล้ว เป็นจุดแห่งชัยชนะที่เที่ยงแท้ถาวร ไม่กลับมาแพ้อีก พญามารไม่มี สรรพสัตว์สรรพสิ่งเพิ่งจะพ้นจากความทุกข์ทรมาน พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามารทั้งหมด

             ฉะนั้น วันนี้จึงเป็นวันประวัติศาสตร์ในชีวิตของเราอีกวันหนึ่ง ที่เราได้มาสมัครสมานสามัคคี มาร่วมปลูกต้นสนมหามงคล มาช่วยกันทำให้อาณาบริเวณมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ให้รื่นรมย์เป็นรมมณียสถานลานแห่งบุญ เพื่อยังจิตใจของชาวโลกให้เจริญในธรรม ให้เกิดความสบายใจแก่ผู้ได้มาพบเห็น กระทั่งใจของเขาสบายได้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน เราก็จะได้บุญใหญ่ในฐานะที่เราเป็นต้นบุญ

บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

* * อยู่ในบุญ แนะนำ/เกี่ยวข้อง * *

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล