บุคคลเสวยสุขในวัยชรา เพราะความขยันหมั่นเพียร ที่ตนได้กระทำไว้ในวัยหนุ่มสาว ฉันใด เทพบุตรเทพธิดา เสวยสุขในทิพยสมบัติอันโอฬารเพราะผลบุญที่ตนได้เคยสั่งสมไว้ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ฉันนั้น
คำว่า “ บุญ ” เป็นชื่อของความสุข อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ ตั้งแต่ชีวิตมนุษย์ปุถุชนจนถึงพระอรหันต์ บุญมีคุณสมบัติอย่างน้อย ๒ ประการคือ
ประการแรก เป็นของเฉพาะตน ไม่ใช่ของสาธารณแก่คนทั่วไป ภัยใดๆ ไม่สามารถทำอันตรายได้
ประการที่สอง บุญนั้นติดตามผู้เป็นเจ้าของไปในภพเบื้องหน้าได้
คนที่เชื่อเรื่องผลบุญมี ๒ ประเภท
ประเภทแรก เชื่อเรื่องผลของบุญตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่จึงเร่งขวนขวายสั่งสมบุญ เพราะเห็นแก่คุณค่าของบุญ ว่าเป็นที่พึ่งทั้งในโลกนี้และโลกหน้า เป็นเหตุให้ได้ทั้งมนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ
ประเภทที่สอง เมื่อมีชีวิตอยู่ไม่เชื่อเรื่องผลของบุญแต่ไปเชื่อเรื่องผลของบุญ เมื่อละจากโลกไปแล้ว จึงเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย เพราะไม่สามารถสั่งสมบุญได้ ต้องมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก ได้แต่รอคอยผลบุญที่หมู่ญาติอุทิศไปให้
ท่านทานบดีทั้งหลายได้ชื่อว่า เป็นผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ เพราะมีศรัทธา เชื่อในผลของการให้ทาน พากันสั่งสมทานกุศลอย่างต่อเนื่อง เป็นแบบอย่างของผู้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท ดำเนินรอยตามปฏิปทาของพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย อีกทั้งยังเป็นต้นบุญต้นแบบแก่อนุชนที่ตามมาในภายหลัง.
-----------------------------------------------------------------
หนังสือ " ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม๑ "
พระไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล และคณะ
