ชาวไทยมีประเพณีทำบุญขึ้นปีใหม่มาแต่โบราณกาลโดยมีวัตถุประสงค์อย่างน้อย ๓ ประการ
ประการแรกเป็นการต่ออายุ เพื่อให้มีอายุขัยยืนยาว จึงนิยมปล่อยสัตว์ให้ชีวิตเป็นทาน ตักบาตรหรือทำบุญถวายภัตตาหาร เพราะการให้อาหารชื่อว่าเป็นการให้อายุ
ประการที่สอง เป็นการประกอบเหตุแห่งความมั่งคั่ง เพราะการให้ทานเป็นเหตุให้ได้โภคทรัพย์สมบัติ
ประการที่สาม เป็นการตอบแทนผู้มีอุปการคุณท่านที่มีชีวิตอยู่ก็นำปัจจัย ๔ ที่สมควรไปมอบให้ ส่วนบุพการีผู้มีอุปการคุณที่ล่วงลับไปแล้ว ก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้
เมื่อทำต่อเนื่องก็กลายเป็นประเพณี เป็นนิสัยของสังคม ทำให้คนไทยมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แผ่นดินไทยจึงเป็นปฏิรูปเทส คือ ถิ่นที่เหมาะสมในการสร้างบุญบารมี
ท่านทานบดีทั้งหลาย มาสั่งสมบุญในวาระโอกาสวันขึ้นปีใหม่ได้ชื่อว่า ประกอบเหตุให้มีอายุขัยยืนยาว มีโภคทรัพย์สมบัติ และเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อบุพการีทั้งหลาย น่าชื่นชมอนุโมทนาสาธุการเป็นอย่างยิ่ง.
-----------------------------------------------------------------
หนังสือ " ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๒ "
พระไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล และคณะ
