"โลกอันความอยากผูกไว้ เพราะกำจัดความอยากเสียได้ จึงหลุดพ้น เพราะละความอยากได้เด็ดขาด จึงตัดสังโยชน์อันเป็นเครื่องผูกได้ทั้งหมด"...อิจฉาสูตร
โลกของเรา มีหลายสิ่งหลายอย่างที่น่าเพลิดเพลิน จนทำให้เกิดความอยาก ผู้ไม่รู้ หลงใหล มีความทะยานอยากในสิ่งต่างๆที่อายตนะทั้งหก ได้ไปถูกต้องสัมผัสทั้งทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกายและทางใจ แต่บัณฑิตผู้รู้ทั้งหลายที่ท่านได้ผ่านประสบการณ์ชีวิตมามากในทุกระดับชั้น ท่านเห็นว่า โลก คือ หมู่สัตว์นี้ เป็นที่อยู่อาศัยชั่วคราว บรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในโลกใบนี้ ล้วนแต่มีทุกข์ด้วยกันหมดทั้งสิ้น เพราะชีวิตในภพทั้งสามนี้เป็นทุกข์
ภพสาม เป็นเหมือนคุกขนาดใหญ่ที่กักขังสัตวโลกไว้ ใครจะออกจากคุกนี้ได้ ต้องมีบุญบารมีที่เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ และมีบารมีมากพอที่จะขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไปได้ ดังนั้น ท่านผู้รู้ ผู้เป็นบัณฑิต จึงใช้เวลาอยู่ในโลกนี้อย่างมีคุณค่า ด้วยการสร้างบารมี แสวงหาความจริงของชีวิต ทำพระนิพพานให้แจ้งอันที่จริง โลกใบนี้ที่เราอาศัยอยู่ เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี สัมปรายภพ คือ โลกหน้า เป็นโลกแห่งการเสวยผล ซึ่งจะมีทั้งผลที่เป็นทุคติและสุคติ หากเราเกิดมาในโลกมนุษย์นี้แล้ว พลั้งพลาดไปทำบาปอกุศลเข้า โดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม สัมปรายภพ คือ ที่ไปในเบื้องหน้า จะเป็นทุคติ ต้องไปเสวยผล คือ ความทุกข์ทรมาน อยู่ในอบายภูมิ บ้างก็พลั้งพลาดไปเกิดเป็นสัตว์นรกอสุรกาย เปรต สัตว์เดียรัจฉาน เป็นต้น
แต่ถ้าขณะที่เป็นมนุษย์ สั่งสมบุญบารมีไว้ ได้ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ประพฤติธรรม ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท ปฏิบัติตามหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้งใจละชั่ว ทำความดี ทำใจให้ผ่องใส ครั้นละโลกไปแล้ว จะมีสุคติโลกสวรรค์เป็นที่ไป ยิ่งถ้ามีความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจมาก มีความบริสุทธิ์จนถึงที่สุด ก็จะได้นิพพานสมบัติ มีนิพพานเป็นที่ไป
เพราะฉะนั้น จิตใจต้องบริสุทธิ์ ต้องฝึกฝนให้หยุดให้นิ่ง โดยรู้จักปลดปล่อยวางในเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ หรือเรื่องราวต่างๆที่ไม่เป็นสาระ ไม่ไปยึดติด ยึดมั่นถือมั่นจนเกินเหตุ ซึ่งความจริง สาเหตุของทุกข์มาจากความทะยานอยาก ความทะยานอยากทั้งหลายในโลก ทำให้ใจติดอยู่ในโลก ไม่อาจที่จะพ้นจากโลกไปได้ จึงต้องวนเวียนอยู่ในห้วงทะเลทุกข์ คือ สังสารวัฏ
พุทธพจน์ สอนใจ
จากส่วนหนึ่ง ของ รายการธรรมะเพื่อประชาชน
โดย พระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธมฺมชโย)
