"ใจของบุคคลผู้พ้น วิเศษดีแล้ว เพราะรู้รอบ เป็นผู้สงบระงับ ผู้คงที่ เป็นใจที่สงบแล้ว วาจาก็สงบ การกระทำก็สงบตามไปด้วย"...ขุททกนิกาย ธรรมบท
บุคคลที่หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ย่อมเป็นผู้มีใจมั่นคงประดุจขุนเขา ไม่มีสิ่งใดมาทำให้ใจหวั่นไหวได้ ใจไม่กระเพื่อม เป็นผู้สงบระงับสังขารทั้งปวงในโลก มีใจคงที่ มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานอย่างเดียว มีพระนิพพานเป็นอารมณ์ กาย วาจา ใจ สงบจากกิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งหลาย ใจจึงเป็นอิสระ เป็นใหญ่ในตนเองอย่างแท้จริง เสวยบรมสุขได้อย่างเต็มที่ เพราะท่านผู้รู้มีใจหยุดนิ่งอย่างดีแล้ว
ใครก็ตาม ที่สามารถทำใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย ได้เข้าถึงพระธรรมกายใสสว่างภายใน ธรรมจักษุจะบังเกิดขึ้น จะเห็นได้รอบทิศและรู้ได้รอบตัวด้วยญาณทัสสนะ ซึ่งต่างจากการเห็นด้วยตามนุษย์ จะเห็นสรรพสิ่งทั้งหลายได้แจ่มแจ้งตรงไปตามความเป็นจริง ที่เห็นได้เช่นนี้เพราะใจหยุดนิ่ง ฉะนั้นการหยุดใจ จึงเป็นการทำชีวิตของเราให้สมบูรณ์ เป็นชีวิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข จิตใจจะสะอาดบริสุทธิ์ทั้งวันทั้งคืน
ผู้มีใจหยุดดีแล้ว จะยืน เดิน นั่ง นอน ก็มีความสุข ความสุขมาจากความสงบของใจ เมื่อใจสงบ คำพูดหรือการกระทำจะสงบตามไปด้วย เพราะผู้ที่มีใจหยุดนิ่ง จะอยู่ในสถานที่ใด สถานที่นั้นจะสะอาดบริสุทธิ์ เป็นอริยสถานประดุจทิพยวิมาน
-------------------------------------------------------
พุทธพจน์ สอนใจ
จากส่วนหนึ่ง ของ รายการธรรมะเพื่อประชาชน
โดย พระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธมฺมชโย)
