พุทธพจน์เตือนใจ
"เมื่อรู้ว่า ใครเป็นอย่างเดียวกันกับตน ทั้งทางความประพฤติ ทั้งสติปัญญา และการศึกษา ก็ควรผูกมิตรไมตรีกับบุคคลเช่นนั้นไว้ เพราะการสมาคมกับสัตบุรุบ มีแต่นำประโยชน์สุขมาให้อย่างเดียว" สมานอินทโคตตชาดก
เมื่อเราคิดที่จะคบใครสักคน ควรเลือกคบหาแต่บัณฑิตผู้ชี้ทางสว่างให้กับเราได้ นั่นคือเมื่อมองไปรอบทิศก็ให้มีแต่นักปราชญ์บัณฑิตอยู่รอบตัว นั่นแสดงว่าเรามีสิ่งที่ทรงคุณค่า มีสิริมงคลอยู่ใกล้ตัว อันจะทำให้ชีวิตของเรามีแต่ความปลอดภัย ความเจริญรุ่งเรืองทั้งหลายจะบังเกิดขึ้นกับตัวเราอย่างแน่นอน
บัณฑิต คือ ผู้ที่ดำรงชีวิตอยู่ด้วยปัญญาอันประเสริฐ เป็นประโยชน์สุขแก่ตนเองและผู้อื่น ผู้ที่ชื่อว่าบัณฑิต คือผู้ที่ยึดเอาประโยชน์ทั้ง 2 ประการไว้ได้ คือ ประโยชน์ในภพนี้ และในภพหน้า คนไหนเป็นบัณฑิต เราจะสังเกตได้ว่า เขาจะคิดแต่เรื่องที่ดี ที่เป็นไปเพื่อบุญกุศล ไม่คิดพยาบาทเบียดเบียน คิดแต่เรื่องสร้างบุญบารมี เมื่อจะพูดก็พูดแต่ถ้อยคำที่ดี เป็นอรรถเป็นธรรม พูดแต่คำจริง ไม่เพ้อเจ้อ ไม่ส่อเสียด และเป็นถ้อยคำที่ไพเราะ เป็นไปเพื่อความสามัคคี คำพูดของบัณฑิตที่พูดออกไป เหมือนดอกมะลิที่ออกจากปาก ยังความชุ่มชื่นเบิกบานใจให้แก่ผู้ฟัง อีกทั้งบัณฑิตจะทำแต่สิ่งที่ดี ประพฤติกายสุจริตจนเป็นนิสัย ใครก็ตามที่คบบัณฑิตเช่นนี้ ชีวิตจะพบแต่แสงสว่างและรุ่งโรจน์เสมอ
