แม่บท เดินทางข้ามวัฏสงสาร

 

   มหาธรรมกายเจดีย์  ศูนย์กลางแห่งการปฏิบัติธรรม

     

   เป้าหมายของชีวิตเราคือไปที่สุดแห่งธรรม เป้าหมายเบื้องต้นก็คือการเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว มหาทานบารมีนี้เป็นสิ่งที่มีความจำเป็นอย่างยิ่ง ที่เราจะต้องสั่งสมเอาไว้ เพราะการไปที่สุดแห่งธรรมนั้นไม่ใช่ว่าจะไปง่าย จะต้องมีบารมีมาก บารมี ๓๐ ทัศต้องเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ จะครบถ้วนบริบูรณ์ได้ เราต้องสั่งสมบุญบารมี จะสั่งสมสร้างบุญบารมีไต้สะดวก จะต้องมีโภคทรัพย์สมบัติมากมากพอที่เราไม่เดือดร้อน แล้วก็เหลือเฟือที่จะแบ่งปัน ที่จะเป็นอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้เราได้สร้างบารมีถัดๆไป นั้นเพิ่มขึ้นอย่างสะดวกสบาย สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ต่อเมื่อเราได้สร้างมหาทานบารมีเท่านั้น เพราะฉะนั้นมหาทานบารมี จึงเป็นบันไดเบื้องต้นแห่งบารมี ๓๐ ทัศ

       พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ เมื่อยังเสวยพระชาติเป็นพระบรมโพธิสัตว์ ตั้งความปรารถนาจะเป็นพระสัมมาส้มพุทธเจ้า พระองค์ก็พิจารณาด้วยปัญญาของพระองค์ว่า จะเริ่มต้นสร้างบารมีอะไรเป็นอันดับแรก ก็เห็นพ้องตรงกันไปหมดทุกพระองค์เลยว่า ต้องสร้างมหาทานบารมีก่อน เพราะทานทำให้เกิดโภคทรัพย์สมบัติ โภคทรัพย์สมบัตินี้ทำให้มีโอกาสในการสร้างบารมีสะดวกสบาย

      หลวงพ่อวัดปากนํ้า ภาษีเจริญ ท่านได้สั่งสอนศิษยานุศิษย์ตลอดเวลาเมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ว่า "จะสร้างบุญสร้างบารมีอะไรก็ทำไปเถิด แต่อย่าขาดทานบารมี" และท่านก็ทำเป็นแบบอย่าง สมัยนั้นมีพระเณรมากที่สุดในประเทศถึง ๕๐๐ รูปทีเดียว ท่านเลี้ยงด้วยดตัวเองและก็ชวนคนอื่นมาเลี้ยงด้วย ทำอย่างนี้ทุกวันไม่ขาดเลยหลายสิบปี จนกระทั่งมรณภาพ ท่านมรณภาพแล้ว ก็ทิ้งบุญบารมีเอาไว้ให้ลูกศิษย์ลูกหา

     เพราะฉะนั้น ทานบารมีจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ เป็นบันไดขั้นแรกที่จะไปสู่เทวโลก เป็นทางมาแห่งบุญ ปีดประตูอบายภูมิ เมื่อมีมหาทานบารมีอย่างนี้แล้ว ใจจะชุ่มเย็น องอาจ กล้าหาญ ไปที่ไหนก็ไดัรับการต้อนรับในทุกสถานที่อย่างดีเยี่ยม ได้รับการยกย่องสรรเสริญ กิตติศัพท์อันดีงาม ก็ฟุ้งกระจายไปในหมู่ของมนุษย์และเทวดาทั้งหลาย

    การสร้างบารมีโดยไม่หวั่นไหว สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ เจดีย์แห่งพระรัตนตรัย เป็นจุดศูนย์รวมใจของมนุษย์และเทวดา ให้มาสักการะบูชาพระรัตนตรัย ยังจิตเป็นกุศล  ให้บังเกิดขึ้นแก่ผู้ที่เคารพสักการะบูชา โดยไม่จำก้ดเชื้อชาติ ศาสนาและเผ่าพันธุ์ ทำความสำเร็จตรงนี้ได้ บุญนี้นำไปสู่ที่สุดแห่งธรรมอย่างเดียว จะไม่มีพลัดหลุดออกจากวิชชาธรรมกาย จะไม่พลัดหลุดออกจากเส้นทางที่จะไปที่สุดแห่งธรรมเลย เพราะได้ทุ่มเทชีวิตจิตใจ สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ให้บังเกิดขึ้น โดยไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคใดๆทั้งสิ้น

     บุญใหญ่ที่จะเกิดขึ้น จะเป็นผู้ชนะไปทุกภพทุกชาติ อุปสรรคใดๆจะยิ่งใหญ่แค่ไหน ก็จะเอาชนะได้โดยง่าย

    เพราะฉะนั้น ต้องสวมหัวใจยอดนักสร้างบารมี ไม่หวั่นไหวในอุปสรรคใดๆทั้งสิ้น ยิ่งมีอุปสรรค ยิ่งมีกำลังใจเพิ่มพูนขึ้นเป็นทับทวี ให้มีความมั่นใจว่า บุญจากการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์นี้ จะเป็นบุญใหญ่ ที่จะส่งให้เราได้ไปถึงที่สดแห่งธรรม

      ธรรมกายเจดีย์

   มหาธรรมกายเจดีย์เป็นสิ่งที่บังเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในโลกนี้ คือรูปทรงส่วนหนึ่งที่เป็นดวงกลมนั้นหมายถึง ดวงธรรม ซึ่งเป็นที่บังเกิดขึ้น แห่งพระธรรมกายของพระพุทธเจ้าที่เรียกว่า ตถาคตคัพภะ ส่วนที่เป็นชั้นๆลงมาเป็นที่ประดิษฐานของพระธรรมกายประจำตัว เปรียบประดุจธรรมรังสีของพระพุทธเจ้า ที่แผ่ออกไปเพื่อยังประโยชน์สุข ให้เกิดขึ้นแก่มนุษย์และเทวดาทั้งหลาย ทั้งหมดนี้เรียกว่า มหาธรรมกายเจดีย์

    มหาธรรมกายเจดีย์ไม่ใช่แค่เป็นเพียงอิฐ หิน ปูน เหล็ก ที่ก่อสร้างขึ้นมาให้สำเร็จเป็นมหาธรรมกายเจดีย์เท่านั้น เรายังมองภาพไม่ออกว่า มหาธรรมกายเจดีย์สำคัญอย่างไร แต่เมื่อไรที่มีมหาชนทั้วโลกจำนวนเป็นล้านคน มาประพฤติปฏิบัติธรรม เข้าถึงพระธรรมกายภายใน เข้าถึงสันติสุขภายใน นำสันติสุขภายในขยายออกไปในครอบครัว ในสังคมทั่วโลก ตอนนั้นเราจะมีปีติสุขเป็นอย่างยิ่งว่า เรามีส่วนอย่างสำคัญ ได้เริ่มก่อสร้างตั้งแต่อิฐสักก้อน ไม้สักแผ่น ตะปูสักตัว ทรายสักกำมือหนึ่ง เรามีส่วนสำคัญทีเดียว ที่ได้สร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่โลกในทางอ้อม จะมีสุขไปในทุกสถาน จะมีปีติเป็นรางวัลว่าเกิดมาชาตินี้มีส่วนได้สร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่โลก ซึ่งเราไม่เคยคิดเลยว่า คนอย่างเราตัวแค่นี้ ไม่ได้มียศฐาบรรดาศ้กดิ์อะไร จะได้ทำงานที่ยิ่งใหญ่ ที่สำคัญในระดับโลกทีเดียว เพราะฉะนั้นให้ดีอกดีใจกันเอาไว้ ว่ามหาธรรมกายเจดีย์ที่เราร่วมกันสร้างนี้ เป็นสิ่งที่สำคัญ ที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง

       มหาธรรมกายเจดีย์นั้น สร้างเพื่อให้เป็นจุดศูนย์รวมใจของผู้มีบุญ จะเป็นที่รวมของผู้มีบุญ จะเป็นแหล่งรวมแห่งพลัง พลังแห่งกุศลธรรม พลังแห่งบุญของสาธุชนที่มารวมกันเป็นจำนวน ๑ ล้านคน ภาพคนล้านคนจะขยายไปให้ชาวโลกทั้งหลายนี้ ได้พบได้เห็นในยุคโลกาภิว้ฒน์ ที่การสื่อสารกันเป็นอันหนึ่งอ้นเดียวกันทั้งโลก ชาวโลกจะได้เห็นคนจำนวนล้านมานั่งประพฤติปฏิบัติธรรมกัน ก็จะเกิดคำถามขึ้นมาในใจว่า มานั่งทำอะไร แล้วมีวัตถุประสงค์อะไร ที่มานั่งรวมกันอย่างนี้ เมื่อเกิดคำถามขึ้นมา ก็จะแสวงหาคำตอบ เมื่อแสวงหาคำตอบก็จะเข้าใจว่า เขากำลังนั่งประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาด บริสุทธิ์ และจะมุ่งไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม เมื่อทราบอย่างนี้ ก็จะเกิดศรัทธาเกิดแรงบันดาลใจ อยากจะทำเช่นนั้นบ้าง เมื่อความรู้สึกอย่างนี้กระจายไปทั่วโลก กิจะเกิดมีการปฎิบัติธรรม แล้วในที่สุดเมื่อลงมือปฎิบัติ กิจะเข้าถึงธรรมกายได้ เพราะธรรมกายมีอย่ภายในตัวของทุกๆคน เมื่อเข้าถึงแล้วก็จะได้ส้มผัสแหล่งแห่งความสุขภายในที่แท้จริง ความสุขนั้นก็จะขยายไปทั้ว สมาชิกภายในบ้าน ภายในครอบครัว ขยายต่อไปถึงเพื่อนบ้าน หมู่บ้าน ตำบล อำเภอจังหวัดทั่วประเทศ แล้วก็ขยายกันต่อๆไป นึ่จะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปในอนาคต เมื่อมหาธรรมกายเจดีย์สำเร็จขึ้นมา

 

 

จากหนังสือ แม่บท เดินทางข้ามวัฏสงสาร

วันอาทิตย์ที่ ๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๑