เคารพสัทธรรมนั้นดีประเสริฐ
เคารพสัทธรรมนั้น ดีประเสริฐอย่างไรหรือ?
ดังกล่าวแล้วทุกประการ ถ้าว่าใครเคารพสัทธรรม ละก็ไม่ต้องหาข้าว ไม่ต้องหาข้าวสารนะ ไม่ต้องเที่ยวขอเขานะ ไปนั่งอยู่คนเดียวในป่า เขาก็ต้องเลี้ยง เขาก็ต้องเอาข้าวไปเลี้ยง เอาอาหารไปเลี้ยง เอาผ้าให้นุ่งห่ม อย่าไปทุกข์ร้อนไปเลย ให้มั่นอยู่ในสัทธรรมเข้าเถิด
สัทธรรมนี่แหละเป็นตัวสำคัญ สทฺธมฺโม ครุกาตพฺโพ พระพุทธเจ้าท่านสำเร็จแล้ว ท่านเคารพสัทธรรมอย่างเดียว ใจท่านแน่นในกลางดวงสัทธรรมนั่นแหละ ก็อุบาสกอุบาสิกาเล่ายังไม่มีนี่ ธรรมขั้นสูงยังไม่มีกับเขา
อยากจะได้สัทธรรม จะเอาใจไปจรดรถตรงไหนเล่า จุดศูนย์กลางของกายมนุษย์ใสบริสุทธิ์เท่าฟองไข่แดงของไก่ นิ่งอยู่กลางนั่นแหละ ให้เห็นดวงให้ได้ ถ้าไม่เห็นก็จะจรดอยู่กลางดวงนั่นแหละ อย่าไปจรดที่อื่น จะตัดหัวคั่วแห้งก็ไม่จรดรถที่อื่น จะตัดหัวคั่วแห้ง เขาบอกว่าโน้แน่ะ เจ็บไข้เต็มทีจะตายแล้ว หมอที่โน้นแน่ะดีนะ ยิ้มเฉย ใจปักอยู่ที่ธรรมนั่น ปวดแข้งปวดขาใจปักเข้าไป ยิ้มเฉย ยิ้มแฉ่ง เอาใจปักอยู่ที่ธรรมนั่นแหละ
ใครๆ ไม่ช่วยก็ปวดตายไปเถิด ไม่ได้เคลื่อนไปจากธรรม มั่นใจปักอยู่ที่ธรรมนั่นเอง ขนาดนี้แม้จะไม่ถึงธรรมกาย ไม่มีพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ยังไม่เข้าถึง แต่ว่าเข้าถึงเช่นนี้ ถูกทางพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ แน่นอนแล้ว
เมื่อถูกทางเช่นนี้แล้วก็มั่นเชียว เคารพมั่นทีเดียว ไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลน ไม่ท้อถอยละ จะเป็นจะตายก็ช่างเถอะ มันอยู่กับธรรมรัตนะกลางกายมนุษย์นั่นแหละ
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง "สัจจกิริยาคาถา"
๒๓ กรกฎาคม ๒๔๙๗
