ลูกชายชาวนาผู้เอาเเต่นอน

วันที่ 31 มีค. พ.ศ.2563

ลูกชายชาวนาผู้เอาเเต่นอน

 

                      กาลครั้งหนึ่งไม่นานนัก มีชาวนาคนหนึ่ง เขามีลูกชายที่เกียจคร้าน ไม่รู้จักทำการทำงาน วันๆไม่ทำอะไร พอกินข้าวเสร็จเเล้วก็มักเอาเเต่นอน เเล้วก็นอน เขาสามารถนอนได้ทั้งวัน ไม่ว่าเวลาใด 

ชาวนารู้สึกกังวลใจเป็นอันมาก เกรงว่า ภายภาคหน้า หากเขาตายไป  ลูกชายจะไม่สามารถเลี้ยงตัวเองรอดได้
"เมื่อไรหนอ ลูกชายของเราจะรู้จักทำการทำงาน เหมือนคนอื่นเขาเสียที " ชาวนารำพึงรำพัน

 

                     วันหนึ่ง เขาได้ถามลูกชายของเขาว่า 
"เหตุใด เจ้าจึงไม่ขยันทำการ ทำงาน เหมือนคนอื่นเขาเลย"

ลูกชายได้ตอบว่า  "ข้าไม่ชอบการทำนา การทำนามันเเสนจะน่าเบื่อ ไม่เห็นมีอะไรน่าตื่นเต้น หรือน่าทำเลย "

ชาวนาจึงถามต่อว่า 
"ถ้าอย่างนั้น เจ้าอยากจะทำอะไรอย่างนั้นหรือ "

ลูกชายชาวนาจึงตอบว่า
"ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันท่านพ่อ ว่าอยากทำอะไร"

 

ชาวนาสุดปัญญา ที่จะสอนสั่งลูกชายของเขาได้ ได้เเต่คิดว่า
...ลูกชายของเขาช่างเป็นคนที่ไร้ค่า  เเละไม่เอาไหนเสียเลย..

"นี่เราจะทำอย่างไร ให้ลูกชายของเรา เป็นคนขยันเอาการเอางานขึ้นมาได้หนอ"

 

                   ชาวนาเคยได้ยินมาว่า บนยอดเขาปัญญายุทธ มีนักพรตปริศนาผู้หนึ่ง นามว่า เฉินกุ้ยเซียน เป็นผู้มีปัญญายุทธสูงส่ง สามารถที่จะช่วยชี้เเนะทางสว่าง ให้กับคนที่ทุกข์ยากได้เสมอ 

"เห็นทีว่า เราจะต้องพาลูกชาย ไปหาอาจารย์เฉิน ให้ท่านชี้เเนะเสียเเล้ว"

เขาจึงพาลูกชาย เดินทางไปสู่เขาปัญญายุทธ ที่เฉินกุ้ยเซียน พำนักอยู่ เพื่อไปขอร้องให้ช่วยเหลือ

 

"คารวะท่านอาจารย์เฉิน ข้าน้อยเเละลูกชาย มีเรื่องทุกข์ใจ เป็นอันมาก อยากจะขอให้ท่านโปรดเมตตาช่วยเหลือข้ากับลูกชายด้วยเถิด"

"ท่านลุงมีเรื่องเดือดร้อนอันใด อย่างนั้นหรือ" เฉินกุ้ยเซียน เอ่ยถาม

"ลูกชายของข้านั้นเป็นคนไม่เอาการเอางาน เเละไม่อยากทำการทำงานทำการอะไรเลย เเถมวันๆ ยังไม่ทำอะไรเลย เอาเเต่นอน เอาเเต่นอนทั้งวัน ข้าผู้เป็นพ่อทุกข์ใจเหลือเกิน"

ชาวนาได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับลูกชายของเขาให้เฉินกุ้ยเซียนฟัง

"ท่านนักพรต พอมีวิธีการช่วยเหลืออันใดได้หรือไม่"

"มีสิ ข้ามีของวิเศษที่จะช่วยท่านได้"

 

เฉินกุ้ยเซียน เดินไปที่โต๊ะเเห่งปัญญา เเล้วหยิบของสิ่งหนึ่งขึ้นมา เเละยื่นไปให้ยังลูกชายของชาวนา

"นี่คือยันต์ปัญญายุทธ นำติดตัวไว้ จะนำพาให้เจ้าพบหนทางเเห่งปัญญา ค้นพบตัวตนที่อยู่ลึกภายในจิตใจของเจ้าเอง"

ลูกชายของชาวนารับยันต์มา เเล้วเก็บไว้ 

 

จากนั้นชาวนาเเละลูกชายกล่าว ขอบคุณ เเละขอตัวลาจากไป 

"ขอบคุณท่านอาจารย์เฉิน  ข้าน้อยเเละลูกชาย ขอตัวอำลา"

 

                    หลังจากลงจากเขาปัญญายุทธ สองพ่อลูกได้เดินทางเข้าไปในเมือง เมื่อเดินผ่านบ้านเศรษฐีผู้หนึ่ง ได้เห็นมีการประกาศรับสมัครบ่าวไพร่ จึงปรึกษากับลูกชายว่า 

"เจ้าลองไปสมัครงานดูไหม ได้ข่าวว่าท่านเศรษฐีท่านนี้ เป็นคนดี มีเมตตา เลี้ยงดูบ่าวไพร่ ไม่เคยต้องอดอยาก" 

ชาวนา เอ่ยถามลูกชาย 

"เเต่ข้าทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง เขาคงไม่รับข้าทำงานหรอกท่านพ่อ"
ลูกชายชาวนาตอบ

ชาวนาพูดขึ้นมาว่า

"เเต่ยันต์ของอาจารย์เฉิน อาจจะช่วยเหลือให้เจ้าได้งานก็ได้นะ"

ลูกชายชาวนาลองตกลงที่พ่อเเนะนำ
"งั้นข้าจะลองดูก็ได้"

 

เมื่อเข้าไปในบ้านของเศรษฐี พวกเขาได้พบกับพ่อบ้าน เเละพวกเขาได้เเนะนำตัวเสร็จสรรพ
พ่อบ้านจึงได้ถามว่า
"เจ้ามาสมัครงาน มีความสามารถอันใดนั้นหรือ " 

ลูกชายชาวนาตอบกลับว่า
"ข้าไม่มีความสามารถอันใดเลยขอรับ"

พ่อบ้านจึงถามต่อไปว่า "ถ้าอย่างนั้นตอนที่เจ้าอยู่บ้าน เจ้าทำงาน ทำการ อันใดหรือ"


"ข้าไม่ได้ทำงาน ทำการอันใดเลยขอรับ"

พ่อบ้านจึงได้ถามต่อไปว่า 
"งานก็ไม่ทำ ถ้าอย่างงั้น ตั้งเเต่เช้าจนค่ำ ค่ำจนเช้า เจ้าใช้เวลาส่วนใหญ่ ทำอะไรอย่างนั้นหรือ"

ลูกชายชาวนา ตอบกลับไปว่า 
"ส่วนใหญ่ข้าก็เอาเเต่นอนทั้งวัน กลางคืนก็นอน ตื่นเช้ากินข้าวเสร็จเเล้วก็นอนขอรับ"

"กลางคืนเจ้าก็นอน กลางวันเจ้าก็ยังนอนอีกอย่างนั้นหรือ "

"ถูกต้องขอรับ"

ลูกชายชาวนาตอบด้วยความละอาย

"คนที่ไม่เอาไหนอย่างเจ้า ขืนรับเข้ามาทำงาน ก็คงจะเอาเเต่อู้งาน เอาเเต่นอน งานการที่สั่งคงทำไม่สำเร็จสักเรื่อง เจ้าคือคนที่ไร้ค่า จงกลับไปเสียเถิด"

พ่อบ้านพูดออกไปด้วยความหงุดหงิด

 

 

ชาวนากับลูกชาย ต้องหันหลังกลับด้วยความผิดหวัง 
 
ลูกชายชาวนาเอ่ยว่า
"เห็นไหมเล่าท่านพ่อ ข้าบอกท่านเเล้ว ยันต์ของอาจารย์เฉิน ไม่เห็นจะได้เรื่องได้ราว อันใดได้เลย" 

เเต่ยังไม่ทันได้ก้าวพ้นประตูของบ้านเศรษฐี ก็ได้มีเสียงตะโกนตามมาว่า 

"อย่าเพิ่งไปข้ารับเจ้าทำงาน"  เสียงนั้นคือเสียงของท่านเศรษฐีนั่นเอง

 

...ดุจเหมือนสายลมเเห่งปัญญา พัดผ่านเข้ามา..

 

                  ทั้งชาวนาเเละลูกชายของชาวนา รวมทั้งพ่อบ้าน ต่างมึนงง สงสัยว่า เหตุใดท่านเศรษฐีจึงยอมรับคนเช่นนี้เข้าทำงาน ในเมื่อเขาไม่มีความสามารถอันใดเลย 

"ท่านเศรษฐีจะรับคนที่ไร้ค่า ไร้ความสามารถเช่นนี้ เข้าทำงานทำไม อย่างนั้นนั้นหรือ" 

พ่อบ้านถามด้วยความสงสัย

"ใครว่าเขาเป็นคนที่ไร้ค่า ไร้ความสามารถ ข้าตามหาคนที่มีความสามารถเช่นนี้ มานานเเล้ว" เศรษฐีตอบ

 

เศรษฐีเดินเข้าไปหาลูกชายของชาวนาเเละเอ่ยว่า 

"ข้ามีปัญหาเรื่องนอนไม่ค่อยหลับมานานเเล้ว หากเจ้าสามารถ หาวิธีการนอนหลับได้โดยง่าย เหมือนที่เจ้าให้กับข้าได้เเล้วล่ะก็ ข้าจะตอบเเทนเจ้าอย่างงามเลย"

 

                       บัดนี้ลูกชายของชาวนา ได้ค้นพบความสามารถของตนเองเเล้ว เขาได้สอนเศรษฐีให้นอนหลับได้ง่ายได้สำเร็จ 
"ท่านต้องทำจิตใจให้สงบ ทำใจให้สบาย เเล้วก็ปล่อยวาง"
"อือ ข้ารู้สึกว่า ข้าจะเริ่มง่วงเเล้วล่ะ"

 

                       จากวันนั้น เขาได้นำเงินที่ได้จากท่านเศรษฐีให้มานั้น มาเปิดสำนักบำบัดรักษาอาการนอนไม่หลับ ซึ่งปรากฎว่า ต่างมีเศรษฐีเเละขุนนางเข้ามารับบริการอย่างมากมาย ตั้งเเต่นั้นมา ลูกชายชาวนาผู้เคยคิดว่าตนเองเป็นคนไร้ค่า ก็เปลี่ยนเป็นคนขยัน ทำการ ทำงาน ทุ่มเทชีวิต ให้กับงานที่เขารัก เนื่องจากเขาได้ค้นพบคุณค่าในตัวเอง เขาค้นพบสิ่งที่ตนเองถนัด ค้นพบเป้าหมายในชีวิต เเละรู้เเล้วว่าชีวิตเขาจะดำเนินไปในทิศทางใด 

 

ข้อคิดจากเรื่องนี้


                  เเท้จริงเเล้วทุกคนล้วนมีความสามารถซ่อนอยู่ในตัว เเต่สิ่งนั้นจะมีคุณค่าหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่า สิ่งนั้นสามารถก่อให้เกิดประโยชน์ต่อผู้อื่นได้หรือไม่   สิ่งที่เรากระทำนั้นจะไร้คุณค่า หากไม่สามารถนำมาสร้างประโยชน์อันใด ให้กับใครได้เลย  เเต่หากเมื่อไหร่เราค้นพบวิธีการสร้างประโยชน์หรือเเก้ปัญหากับผู้อื่นได้เเล้ว สิ่งนั้นก็จะมีคุณค่าจนสามารถใช้ประกอบเป็นอาชีพเลี้ยงตัวได้ในที่สุด

ที่มา  shorturl.at/gHVXY

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.00098472038904826 Mins