สืบเรื่่องชู้สาว จนทำให้เขาต้องหย่าร้างกัน
โยมถาม
ผมเป็นนักสืบ สืบเรื่องชู้สาวจนทำให้เขาต้องหย่าร้างกัน ผมบาปไหมครับ...?
พระอาจารย์ตอบ
ถ้าเราใส่อารมณ์ไปด้วยระหว่างการทำงาน เช่น เราคิดว่า
“อยากจะตามจับผิดสามีเขาให้ได้ พวกเขาจะได้หย่าขาดกันไปเลย”
อย่างนี้เราติดวิบากกรรมไปด้วยแน่นอน แต่ถ้าเราทำงานตามหน้าที่ โดยใจเรานิ่ง สืบพบความจริงอย่างไรก็ส่งข่าวให้ทราบ ไม่ได้ใส่อารมณ์ความรู้สึกเข้าไปด้วย อย่างนี้พอรอดตัว
เหมือนกรณีผู้พิพากษาที่ต้องอ่านคำพิพากษาให้ผู้ต้องหาติดคุก หรือบางคดีต้องโทษประหารชีวิต ถามว่าผู้พิพากษาบาปหรือไม่ก็อยู่ในกรณีเดียวกัน ถ้าผู้พิพากษาใส่อารมณ์ความรู้สึกเข้าไปด้วยขณะออกคำสั่ง เช่น
“เจ้านี่มันร้ายนัก ต้องลงโทษมันให้หนัก อยากจะให้มันตายไปเลย”
อย่างนี้บาป แต่ถ้ารักษาใจเป็นกลาง ใจนิ่งๆ แล้วตัดสินทุกอย่างตามตัวบทกฎหมาย อย่างนี้ผู้พิพากษารอด เพราะฉะนั้น สำคัญที่สุดคือใจเรานั่นเอง
เจริญพร
พระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ