ทำไมถึงมีคนระลึกชาติได้ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นชาวพุทธ
คนเราเนี่ยเป็นชาวพุทธเเล้วก็ไม่ใช่ว่าชาติต่อไปจะเป็นชาวพุทธอีกนะ ถ้าใครเป็นลักษณะชนิดที่ว่า น้อยอกน้อยใจเก่งเนี่ย เเล้วก็งอนอะไรอย่างนี้ไปนะ เข้าวัดเข้าวาทำบุญทำกุศลเสร็จเเล้วเนี่ย เเต่เกิดมีคนมาวัดเยอะหน่อยเเล้วก็ทะเลาะกัน น้อยอกน้อยใจไปเนี่ย พออย่างนี้ปั๊บ ภพต่อไปหลุดไปเกิดเป็นที่อื่นก็มี เเต่ว่าบุญที่เคยอดีตชาติเคยฝึกสมาธิมาเยอะ เเม้ไปเกิดในศาสนาอื่น เเต่บางทีก็ระลึกชาติได้ก็มีอีกเหมือนกัน มันมีหลายเหตุหลายกรณี เรื่องของกรรมเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมาก
จนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า เป็นหนึ่งในเรื่องอจินไตย คือว่า อย่าไปคิด เพราะว่าถ้าอาศัยความคิดด้วยสมอง มันจะคิดไม่ออก คิดเเล้วจะมีส่วนเเห่งความเป็นบ้า จะเข้าใจได้ ต้องนั่งสมาธิ จนเกิดญาณทัศนะ เเล้วไปดู จึงจะรู้เเละเห็นด้วยตนเอง เพราะเราเกิดมาเป็นล้านชาติน่ะ นับชาติไม่ถ้วน เเล้วกรรมไม่ใช่ว่า กรรมดี กรรมชั่ว พอตายชาติหนึ่งก็เอามาบวกลบกลบหนี้ ตัวดำมาชดเชยตัวเเดง มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นนะ
กรรมบางอย่างมันเก็บไว้ก่อน ไว้รอให้ผลในอีกล้านชาติข้างหน้า งั้นกรรมที่เราทำเอาไว้เป็นล้านๆชาติ มันมาคลุกกันเเล้วก็เเสดงผล มันมีความซับซ้อนมาก อาศัยความคิดมนุษย์นี่เกินกว่าจะคิดได้ ต้องอาศัยญาณทัศนะจากการทำสมาธิ จึงเข้าใจ หน้าที่เราควรทำก็คือว่า ให้ตั้งใจทำความดี สร้างกรรมดี ให้เต็มที่ไปทุกๆวัน ทั้งด้วยการให้ทาน รักษาศีล เเละเจริญภาวนา อย่างนี้เราไปดีเเน่นอน
เจริญพร
พระมหาสมชาย ฐานวุฒฺิโฑ
