เกิดด้วยสองมือยาย

ผู้เป็นศูนย์รวมใจ ตอนที่ ๔

        ขณะเดินไปส่งคุณยายที่ห้องเลขาหน้ากุฏิหลังเดิมของท่าน ผ่านทางแยกหน้าอาคารดุสิต คุณยายชี้มือไปที่เกาะกลางนํ้าหลังโบสถ์ บอกว่า ตรงนั้นหลังจากยายละสังขารแล้ว หลวงพ่อธัมมะจะสร้างวิหารให้ยายหลังหนึ่ง ข้างในจะเอารูปปั้นยายตั้งไว้ ให้ญาติโยมกราบไหว้ท่านช่วยดูแลอย่าให้เลอะเทอะนะ อย่าให้ใครเอาอาหาร หรือผลไม้อะไรเข้าไปวางในนั้น อนุญาตให้มีแต่ดอกไม้กับตู้บริจาคเท่านั้น

          หลังจากยายละสังขารไปแล้ว หลวงพ่อธัมมะท่านก็จะนึกถึงยาย ท่านก็จะสร้างอะไรต่ออะไร เป็นอนุสรณ์ให้ยาย ท่านช่วยเป็นแม่งานให้หลวงพ่อหน่อยนะ คิดว่าเอาบุญกับยาย ติดขัดอะไรให้นึกถึงยาย เดี๋ยวยายจะช่วย เออ พระหมูเวลาท่านจะเดินทางไปไหนมาไหน ให้เอายายติดไปด้วย 

          ล็อคเก็ตของยายศักดิ์สิทธิ์นะ แม้ยายจะแจกให้ใครต่อใครไปแล้ว กลางคืนหลังจากยายดิ่งธรรมะไปทุกคืน ยายยังอธิษฐานเติมความศักดิ์สิทธิ์ทับทวีหนาแน่นนับอสงไขยไม่ถ้วนไปเรื่อยๆ ทุกวันว่า ล็อคเก็ตของข้าพเจ้าไม่ว่าจะไปอยู่ที่ใดๆ ทุกมุมโลก คุณยายพูดพลางก็พนมมือว่า ข้าพเจ้าขอเติมความศักดิ์สิทธิ์ให้มีฤทธิ์มีเดช คุ้มครองป้องกันภัยให้กับลูกหลานยาย ให้มีความสวัสดีมีชัยให้ยิ่งๆ ขึ้นไป มีมหาสมบัติเอาไว้กินไว้ใช้ ไว้ทำบุญทำทานไม่รู้จักหมดสิ้น

           อาตมาถามคุณยาย เอ...คุณยาย ก็ล็อกเก็ตของยายน่ะ แจกมาตั้งนานหลายปีแล้วนะ บางคนก็เอาติดตัวไปทำมาหากินที่ต่างประเทศนะ คุณยายจะไปตามเอามาอธิษฐานซ้อนความศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไรล่ะ คุณยายตอบว่า เอาเถอะน่าพระหมูยายมีวิธีของยาย ยายฝึกฝนอบรมมาตั้งแต่สมัยอยู่กับหลวงพ่อวัดปากนํ้า พระมงคลเทพมุนี สมัยนั้นยายยังได้ร่วมใช้วิชชาธรรมกายซ้อนความศักดิ์สิทธิ์ ทำพระของขวัญวัดปากนํ้ารุ่นที่ ๑, ๒ และ ๓ ยายฝึกทำอย่างจริงๆ จังๆ เลย 

          ยายก็ใช้วิธีเดียวกันนั่นแหละ แม้ล็อกเก็ตยายจะอยู่ที่ไหนทั่วโลก ยายก็ขยายธรรมกายของยายให้ใหญ่มากขึ้นๆ จนโลกเหลือลูกนิดเดียว แล้วก็อธิษฐานซ้อนความศักดิ์สิทธิ์ทับทวีให้หนาแน่นเข้าไป ไม่ยากหรอกท่าน ยายทำจนชำนาญแล้ว รู้ญาณของยายแจ๋วไปเลยนะ คุณยายมักจะใช้ภาษาของท่านว่า "เอาน่า เชื่อสีมือยาย (ฝีมือ)"

           แม้รูปภาพของยายก็เหมือนกันนะ เมื่อยายละโลกละสังขารแล้ว ใครมีรูปยายตั้งบูชาไว้ ให้ดูแลรักษาความสะอาดให้ดี อย่าให้สกปรกด้วยฝุ่นหรือหยากไย่ ใครดูแลรูปภาพยายดีๆ ตั้งไว้สวยๆ อธิษฐานให้ดี แล้วยายจะตามสมบัติมาให้ ให้ท่านช่วยตามบอก ตามดูให้ยายทีนะ ไอ้ลูกหลานยายที่มาภายหลังยังไม่รู้ว่า ยายชอบความสะอาด เดี๋ยวเขาปล่อยให้สกปรกเลอะเทอะ สมบัติก็จะมาไม่ถึงกันพอดี ติดหยากไย่อยู่นั่นแหละ และของอันเนื่องกับยายก็เหมือนกันนะ ยายทวีความศักดิ์สิทธิ์ให้เช่นเดียวกัน ให้บอกเขานะว่า ยายสั่งไว้อย่างนี้

          แม้ต่อไปยายจะไปสวมขันธ์ของกายทิพย์ อยู่ที่ดุสิตก็ยังช่วยดูแลพวกเราได้ ไม่เหมือนกายมนุษย์หยาบจะไปไหน มาไหนยังช้า ต้องเดิน ต้องขึ้นรถ กายทิพย์นะ เขาแวบถึง แวบถึงเชียวนะท่าน ยายมีวีธีของยายก็แล้วกัน "เอาน่า เชื่อสีมือยายนะ (ฝีมือ)" คุณยายพูดปนอาการขำๆ ไปด้วย

          อาตมาเลยบอกคุณยายว่า อย่างนี้ก็ดีนะไม่ต้องเหนื่อยเดินทาง แล้วคุณยายมาเยี่ยมพระบ่อยๆ นะ เวลามายายอย่าลืมเอารัตนชาติ เช่น เพชรนะ เอาติดมือมาฝากพระเยอะๆ นะครับ เขาว่าบนสวรรค์นั้นมีเยอะ โถ ยายสั่งงานตั้งหลายอย่าง จะได้มีสตางค์ใช้ทำงานครับ คุณยายบอกว่า มันเป็นของละเอียด มนุษย์เอามาใช้ไม่ได้หรอก เออ แล้วยายจะตามสมบัติมาให้ อาตมาก็เลยรีบขอบคุณคุณยาย คุณยายพูดพลางก็หัวเราะไปด้วย บอกว่า นี่ยายตายแล้วก็ยังต้องตามสมบัติให้เขาใช้อีกนะนี่ เออ งานของหลวงพ่อธัมมะมีแต่งานใหญ่ๆ วัดก็ใหญ่ งานใหญ่ก็ต้องใช้สตางค์เยอะนะ ทำไงได้ ตอนยายยังอยู่ก็ยังพอได้ช่วยท่านรับแขก หาสตางค์ใด้ ไม่มียายแล้ว หลวงพ่อธัมมะคงต้องรับแขกคนเดียว หาสตางค์กันคางเหลืองละทีนี้ ยายรักหลวงพ่อธัมมะ เป็นห่วงหลวงพ่อ พระหมูต้องช่วยหลวงพ่อด้วยนะ อาตมาตอบ ได้ครับ ยินดีเลยครับ ตอนนี้ก็ช่วยอยู่ครับ

          ปี พ.ศ. ๒๕๓๘ ปีนั้นกำลังเร่งสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ บ่อยครั้งที่อาตมาบอกคุณยายว่า ยาย อยู่คอยดูเจดีย์เสร็จก่อนนะ กำลังรีบทำ คุณยายบอกว่า ยังไม่เห็นขึ้นมาสักทีเลย ยายจะไม่มีเวลาอยู่แล้วนะ อาตมาก็บอกว่า ตอนนี้เตรียมงานอยู่ เป็นงานฐานราก ตอกเสาเข็มอยู่เทคอนกรีตตอม่อ งานมันอยู่ใต้ดิน ตอกไปกี่ต้นกี่ต้น ไม่ได้เห็นเลย จมดินไปหมดแหละ แต่ก็เร่งนะครับ ทุกครั้งที่คุณยายเปรยถึงเรื่องนี้ อาตมาก็เอามาคุยกับทีมงานทุกที บอกคุณยายบ่นแล้วนะเรื่องนี้ว่า สังขารยายอยู่อีกไม่นานแล้ว รีบนะ เดี๋ยวยายไม่ทันเห็น

          ช่วงนั้นอาตมาก็มุ่งเร่งเกี่ยวกับการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ งานผลิตแผ่น Cladding ที่หล่อจากโลหะ Silicon Bronze แล้วก็งานผลิตองค์พระธรรมกายประจำตัว ซึ่งมีนํ้าหนักรวมกันมากกว่า ๓,๐๐๐ ตัน พยายามทำยังไงเอาขึ้นมาให้ยายเห็นให้ได้ทัน นานๆ ก็ไปหาคุณยาย บอกท่านว่า ยาย อย่าเพิ่งรีบกลับนะ อยู่ทันดูเจดีย์ก่อน กำลังจะเสร็จแล้ว คุณยายก็พยักหน้า อือๆ คุณอารีพันธุ์ก็พาคุณยายนั่งรถไปเวียนดูการก่อสร้างมหาธรรมกายเจดีย์บ่อยๆ

          คุณธรรมของคุณยายที่จะพาพวกเราทั้งหลาย เคี่ยวเข็ญพวกเราทุกๆ คนไปสู่หนทางพระนิพพาน ไปสู่หนทางที่สุดแห่งธรรม ทุกท่านลองพิจารณาดูตั้งแต่ที่อาตมาบรรยายมาตั้งแต่ต้นนะ คุณยายหาที่ให้พวกเรา หาพื้นที่สร้างวัดได้สวยงาม จัดการสิ่งต่างๆ ให้เรียบร้อย ให้สะอาดสำหรับนั่งธรรมะ วางกฎวางระเบียบวินัยของวัดให้ดี แล้วท่านก็เคี่ยวเข็ญฝึกอุบาสก ให้มาเป็นพระที่ดี หาธรรมะที่ดีที่ถูกที่ต้องมาสอนพวกเรา แล้วยังหาอาหาร หาเสบียงมาเป็นกำลังในการประพฤติปฏิบัติธรรมให้พวกเรา ชี้ทางสว่างให้กับพวกเรา

          เพราะฉะนั้น พวกเราทุกๆ คน เราต้องเข้าถึงพระธรรมกายในตัวให้ได้ ให้สมกับที่คุณยายตั้งใจ เราต้องทำความปรารถนาของท่านให้สำเร็จให้ได้ ต้องตั้งใจอธิษฐานไว้ในใจทีเดียวว่า เราเกิดมาชาตินี้ต้องเข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ สิ่งเหล่านี้จะเป็นสิ่งที่คุณยายภูมิใจ และดีใจที่สุดว่า ลูกหลานของท่านทุกคนนั้นสามารถเข้าถึงที่พึ่งในตัว มีพระรัตนตรัยในตัว เป็นที่พึ่งที่ระลึก แล้วเราก็จะทำความปรารถนาของท่านให้สมบูรณ์บริบูรณ์

จากหนังสือ เกิดด้วยสองมือยาย 

พระรังสฤษดิ์ อิทฺธิจินฺตโก