ม ง ค ล ที่ ๒๐ สำรวมจากการดื่มน้ำเมา
ผู้ใดดื่มสุรา ไม่มีทรัพย์ หาการงานทำเลี้ยงชีพไม่ได้
เป็นคนขี้เมา ปราศจากสิ่งเป็นประโยชน์
เขาจะจมลงสู่หนี้ เหมือนก้อนหินจมน้ำ ฉะนั้น
๑. โทษของน้ำเมา
๑.๑ ผู้ใดดื่มสุรา ไม่มีทรัพย์ หาการงานทำเลี้ยงชีพไม่ได้ เป็นคนขี้เมาปราศจากสิ่งเป็น
ประโยชน์ เขาจะจมลงสู่หนี้เหมือนก้อนหินจมน้ำ ฉะนั้น.
ที.ปา. ( พุทธ ) มก. ๑๖/๘๓
๑.๒ นรชนใดย่อมประกอบเนืองๆ ซึ่งการดื่มสุรา และเมรัย นระนี้ชื่อว่า ย่อมขุดรากเหง้า
(ความดี) ของตน คือ เป็นคนหาที่พึ่งมิได้ในโลกนี้ที่เดียว.
ขุ.ธ. ( พุทธ ) มก. ๔๓/๓๖
๑.๓ สุรานั้นทำใจให้ฮึกเหิม มีกลิ่นหอม ทำให้พูดมาก มีรสหวานแหลมปานน้ำผึ้ง พระอริยะ
ทั้งหลายกล่าวสุรานั้นว่า เป็นพิษของพรหมจรรย์.
ขุ.ชา. ( ทั่วไป ) มก. ๖๐/๒๔๖
๑.๔ สมณพราหมณ์พวกหนึ่ง ดื่มสุราเมรัย ไม่งดเว้นการดื่มสุราเมรัย นี้เป็นเครื่องเศร้า
หมองของสมณพราหมณ์.
วิ.จุ. ( เถระ ) มก. ๙/๕๓๓
๑.๕ ถ้าหากน้ำในมหาสมุทรจะเป็นสุรา และนักเลงสุราจะเกิดเป็นปลา เมื่อเขาแหวกว่าย
อยู่ก็ดี นอนอยู่ก็ดีในน้ำนั้น ขึ้นชื่อว่า ความอิ่มก็ไม่พึงมี.
อัง.ติก. (พุทธ) มก. ๓๔/๕
