อย่าให้บุญหก
เมื่อเข้าวัดใหม่ ๆ สมัยอยู่บ้านธรรมประสิทธิ์ ที่วัดปากน้ำ โดยเฉพาะมาทำบุญวันอาทิตย์ต้นเดือน พอถึงตอนเย็นกำลังจะกลับยายก็แนะว่า “คุณรักษาใจไว้ให้ดีนะ ไม่งั้นเดี๋ยวบุญมันจะหกหมด” เราเคยแต่ทำน้ำหก ทำของหก แต่บุญหกได้ด้วยหรอ ? ฟังแล้วมันเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
.
แต่หลังจากยายพูดมาเป็นปี ค้นตำรับตำราไปด้วย ถึงค่อยมาเริ่มคิดได้ คำว่าบุญหกที่ยายว่านั้น คือ การรักษาอารมณ์ของเราให้ดี หลังจากทำบุญแล้ว ไม่ว่าอะไรมันมากระทบใจ อย่าให้ความโลภเห็นแก่ได้มันผุดขึ้นมา ไม่ว่าใครจะทำให้เราไม่ถูกใจก็ตามที อย่าให้ความโกรธของเรานั้นมันพลุ่งขึ้นมา อย่าให้ความหลง คำว่าความหลงนี่ประเด็นมันกว้างหน่อย เอาว่า อย่าให้ความคิดโง่ ๆ อะไรมันมาทำให้ใจเราไขว้เขวขุ่นมัวไปก็แล้วกัน ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น นั่นล่ะบุญไม่หก ถ้าไม่อย่างนั้นล่ะบุญหกหมดล่ะ
.
ทุกครั้งไม่ว่าจะทำบุญทำอะไร ก็ขอให้พยายามที่จะประคองใจไม่ให้อะไรมาทำให้ใจสะเทือน พยายามรักษาใจให้ใส อย่าให้บุญหกบุญหล่นนะลูก
๒๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
หลวงพ่อทัตตชีโว
