หยุดด้อยค่าคนอื่น เลิกด้อยค่าตนเอง
มนุษย์มีภาวะที่เรียกว่า “อติมานะ” คือ “ถือตัว” ถือว่าตนเองแน่กว่าเขา ดีกว่าเขา อยู่เหนือเขา และ “อวมานะ” คือ “ดูถูกตนเอง” รู้สึกว่าตนเองต่ำต้อยด้อยค่า สู้เขาไม่ได้ อยู่ต่ำกว่าเขา ซึ่งไม่ดีทั้งคู่
เราจะอวดเบ่งว่าตนเองแน่กว่าเขา เก่งกว่าเขานั้นไม่ดีแน่ ในขณะเดียวกันเราจะไปมัวแต่รู้สึกต่ำต้อยด้อยค่า โทษตนเองว่าไม่เก่ง ไม่สวย มารวย สู้เขาไม่ได้ ขาดความเชื่อมั่นและความภาคภูมิใจในตนเองตลอดเวลาก็ไม่ได้
ทางที่ดี คือ “เป็นตัวเองดีที่สุด”
เปรียบเทียบตนเองในวันนี้กับเมื่อวานว่าทำได้ดีขึ้นแล้วหรือยัง แล้วพยายามพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ดีกว่า
อย่าไปนึกน้อยเนื้อต่ำใจ ว่าตนเองต่ำต้อยด้อยค่าสู้ใครไม่ได้ ส่วนใครที่คิดว่าตนเองแน่ ตนเองเก่ง ร่ำรวย มีฐานะการงานดี มีรถหรูใช้ มีบ้านหลังใหญ่ ๆ อยู่จนเริ่มอยากจะอวดคนอื่นแล้ว ให้ลองนึกอย่างนี้ว่า
“ที่เราว่าแน่ ปิดประตูนรก เปิดประตูสวรรค์ได้แล้วหรือยัง”
พอตายแล้วมั่นใจหรือไม่ว่าจะไม่ตกนรก ได้ไปสวรรค์แน่นอน
พอคิดได้อย่างนี้แล้ว เราจะพบว่า “...ยังไม่มั่นใจเลย”
เรายังแน่ไม่จริง ยังเก่งไม่จริง อย่าไปคิดอวดเขา เอาเวลาทั้งหมดไปใช้ในการทำความดี สร้างบุญ สร้างกุศล ให้ทาน รักษาศีล สวดมนต์ นั่งสมาธิดีกว่า
ให้บุญกุศลเกิดขึ้นกับตัว ช่วยเราให้ปิดประตูนรก เปิดประตูสวรรค์ อย่างนั้นเป็นประโยชน์มากกว่า
เจริญพร
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ
